Lage Landen kruiden heerlijk voorgerecht

Geboren en getogen in de Kempense wielergrond en met meer dan een decennium ervaring in het peloton richt wielerjournalist Guy Van Den Langenbergh zijn eigenzinnige blik op de koers.

Je zou haast zeggen dat het niet de Tour is van Wout van Aert. Maar wie na drie etappes even vaak tweede eindigde én de gele trui draagt, mag niet mopperen. De Lage Landen heersen over het eerste Tourweekend.

Eerst Yves Lampaert, zaterdag Fabio Jakobsen en zondag Dylan Groenewegen. En met uiteindelijk Wout van Aert in het geel. De Lage Landen hebben hun stempel gedrukt op het lange openingsweekend van de meest gemediatiseerde wielerwedstrijd van het jaar. Heerlijke protagonisten. Lampaert om wie hij is – a farmer son from Belgium - Van Aert vanwege zijn status en het Nederlandse duo Groenewegen – Jakobsen vanwege het verleden. Nauwelijks twee jaar geleden leek een spurtduel tussen beide Nederlanders, op Poolse bodem, uit te draaien op een helaas letterlijke strijd op leven en dood. Gelukkig won het leven – in casu Jakobsen – en kunnen we opnieuw genieten van een duel tussen beide Nederlandse grootmachten.

Zaterdag won Jakobsen, om het verhaal kracht bij te zetten. Zondag won Groenewegen, om het verhaal evenzeer kracht bij te zetten. Maar misschien moeten we hier doen waar beide renners op hopen: een punt zetten achter het verhaal. Beide renners hebben, op hun manier, hun lot heel moedig gedragen. Jakobsen als slachtoffer, Groenewegen als dader. Misschien is het nu best om beiden voortaan gewoon opnieuw als renner te zien, ver weg van die val in Polen. Ze verdienen het.

Wout van Aert greep drie keer naast de oppergaai. Weinigen die het hem voordeden, maar de regelmaat van Van Aert leidde wel naar een verdiende gele trui. En de groene trui, waar het allemaal om te doen is. De Herentalsenaar heeft op Deense bodem een serieus voorschot genomen op het groen, net zoals Tadej Pogacar al een (iets minder) serieus voorschot heeft genomen op het geel. De Sloveen lijkt ook nu weer een klasse apart, getuige zijn derde plaats in de openingstijdrit.

Maar gelukkig voor de spankracht is de Tour nog nergens. De drie dagen in Denemarken waren promotie voor de start en het organiserende land, maar pas en vooral woensdag, met de gevreesde etappe over de kasseien van Parijs - Roubaix, zal de Tour echt beginnen. Het voorgerecht was heerlijk en van nederbelgische makelij, woensdag is het aan de rest van de wereld om te tonen dat het hen menens is met de Tour. Maar eerst een reis- en rustdag om te bekomen van de schoonheid én de geestdrift die Denemarken te bieden hadden. Meer van dat, alstublieft.