Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik wil weer in de top 20 geraken”
ELISE MERTENS
Ons Jabeur Elise Mertens
(lachje)
7 6 6 4
Elise Mertens (WTA 31) struikelde in de vierde ronde over Ons Jabeur, nummer twee van de wereld. De 26-jarige Limburgse leverde weer een degelijke partij af, maar zal met spijt terugdenken aan de vijf setballen in de eerste beurt.
Op 11-9 eindigde de tiebreak van de eerste set, waarin Mertens dus vijf keer de kans kreeg om het laken naar zich toe te trekken. “Ik weet niet of ik in die fase dingen beter had kunnen doen. Het is niet dat er gemakkelijke shots tussen zaten. Maar eigenlijk kan ik me niet al die setballen even goed herinneren.”
Het kantelpunt, toch. Mertens liet Jabeur ook in de tweede set nooit los, maar de 27-jarige Tunesische bleek toch een beetje sterker. “Op cruciale momenten speelde ze misschien net een tikkeltje agressiever. Volgens mij maakt ze ook kans om Wimbledon dit jaar te winnen. Ze heeft heel goede handen, staat hier na haar zege in Berlijn met veel vertrouwen en speelt met veel variatie.”
De Belgische nummer 1 heeft een behoorlijk schizofreen evenement achter de rug. Ze struikelde, knoeide en bibberde in de eerste twee rondes tegen obscure oppositie, ze bloeide open op een moment dat speelsters met naam en faam aan de overkant stonden. In de derde ronde haalde ze voormalig laureate Angelique Kerber onderuit. “Aanvankelijk vond ik echt mijn balans niet. Alleen vechtlust hield me overeind, zeker in de tweede wedstrijd. Maar dan draaide het plots lekker tijdens een dubbelmatch en zo begon ik met veel meer vertrouwen aan mijn duel tegen Kerber. Als ik het hele toernooi bekijk, kan ik niet anders dan tevreden zijn, zeker omdat ik zo’n slechte voorbereiding had doorgemaakt.”
Mertens staat nu 31ste op de mondiale ranking, maar de duels tegen Kerber en Jabeur suggereren dat ze hoger mag mikken. “Mijn eerste doel is om toch weer in de top twintig te geraken. Ik ben best tevreden over de drie grand slams dit jaar, waar ik telkens de vierde ronde bereikte. Op de andere toernooien acteerde ik te wisselvallig.“
Het programma na Wimbledon ligt nog open. Uiteraard maakt ze in augustus de trans-Atlantische oversteek voor het Noord-Amerikaanse hardcourtseizoen. “Of ik daarvoor nog in Praag ga spelen, weet ik nog niet. Dat hangt er ook vanaf hoever ik hier nog in het dubbelspel (waarin Kirsten Flipkens gisteren is uitgeschakeld) geraak. Vorig jaar heb ik dat onderdeel gewonnen, dus ik heb hier wel wat te verdedigen. Moe ben ik alleszins nog niet. Ik heb voor Wimbledon ocharme vier matchen afgewerkt.”
Dierenpark
Mertens meldde zich op de persconferentie met een T-shirt van het Virunga National Park, een Congolees dierenpark dat haar na aan het hart ligt. “We leven hier in een bubbel van luxe, maar dat is ver van overal ter wereld het geval. Zoals je weet ben ik een grote dierenliefhebber. En ik draag liever zo’n T-shirt dan merkkledij.”
FERRARI MOET DE KNOOP DOORHAKKEN
Carlos Sainz scoorde in Silverstone de eerste overwinning van zijn carrière, maar slechts de helft van zijn Ferrari-team was daar blij mee. Charles Leclerc liet door een zwakke strategie een uitgelezen kans liggen om een pak punten goed te maken op Max Verstappen, die pas als zevende over de streep kwam. Drie dingen die je moet onthouden van de Britse grand prix.
Ja, Carlos Sainz reed in de Britse grand prix naar de eerste pole én eerste overwinning uit zijn carrière. De Spanjaard kwam in Silverstone meer dan uitstekend uit de hoek, maar eigenlijk had de overwinning naar zijn teamgenoot Charles Leclerc moeten gaan. Na de problemen van Max Verstappen (zie verder) was Leclerc duidelijk sneller dan Sainz, maar het team weigerde tussen te komen. Sportief gezien misschien te verdedigen, maar het moge duidelijk zijn dat indien dezelfde situatie zich bij Red Bull had voorgedaan, Sergio Pérez onmiddellijk had moeten wijken voor Max Verstappen. Leclerc mocht er uiteindelijk toch nog langs, maar met knarsende tanden. De onvrede werd pas echt groot toen Esteban Ocon zijn Alpine langs de pitmuur moest parkeren. Iedereen wist dat een tussenkomst van een safety car onvermijdelijk zou zijn. Bij Ferrari hadden ze de volle elf seconden om Leclerc binnen te roepen en de snellere zachte banden voor de resterende twaalf ronden te monteren. Dat gebeurde niet, maar Sainz mocht dat wel. doen. En werd prompt gevolgd door de andere rijders van de top zes. Het gevolg: bij de herstart was Leclerc een vogel voor de kat. Hij probeerde om op zijn tragere harde banden nog te redden wat er te redden viel, maar moest zich tevredenstellen met een vierde plaats. Goed voor zes punten winst op Verstappen. Dat hadden er dertien meer kunnen zijn. Indien Ferrari wil dat Leclerc met Verstappen om de wereldtitel kan strijden, moet het binnen het eigen team een duidelijke hiërarchie opstellen. En indien nodig de kansen van Sainz, die dit seizoen veel minder potentieel toont, helemaal opofferen.
VREEMDE BESLISSINGEN VAN WEDSTRIJDLEIDING
Na een kleine fout van polesitter Sainz wist Verstappen in de aanvangsfase van de Britse grand prix even de leiding te veroveren. Niet voor lang echter, want toen de Nederlander even te wijd ging, werd de onderkant van zijn Red Bull-bolide beschadigd. Net zoals Pérez wat eerder - het gevolg van een beschadigde voorvleugel - viel Verstappen een pak plaatsen terug. Beide Red Bullrijders probeerden dan op gespierde wijze te redden wat er te redden viel en tastten daarbij de grenzen van het toelaatbare af. Bij het verdedigen van zijn zevende plaats duwde Verstappen Mick Schumacher (voor het eerst in de punten) naast de baan, Pérez passeerde Leclerc door een bocht af te snijden en duwde ook Hamilton naast de baan. Straffen? Die kwamen er niet. Andere rijders - Leclerc en Hamilton voorop - wisten wel duels uit te vechten zonder buiten de lijntjes te kleuren. Eens ze zullen vaststellen dat de Red Bull-rijders niet werden bestraft voor hun manoeuvres, zullen zij zich allicht afvragen waarom zij het wel fair hielden. Het zou best kunnen dat die situatie binnenkort opnieuw helemaal escaleert, net zoals vorig seizoen. En dat was met het benoemen van nieuwe