De liefde is nooit groter geweest

Rock Werchter 2022 werd na jaren huidhonger een ode aan de liefde. Aan elkaar vastpakken, aan zorg dragen voor elkaar. Niet in het minst dankzij Måneskin, die explosieve headliner in het midden van de dag.

Politiek werd het zelden, op Rock Werchter 2022. Grote statements over de oorlog in Oekraïne of het abortusrecht in de Verenigde Staten waren witte raven – tenzij je Pearl Jam heet en elke twee nummers de nood voelt om een maatschappelijk thema aan te boren. Maar er was verdomd veel liefde, in elke porie en bij nagenoeg elk optreden. Vaak was die liefde fysiek. Gretig en intens. Bovenkleren gingen uit, muzikanten doken daarna het publiek in. Voelen dat de fans bestaan, voelen dat de artiest bestaat. Goldband deed het, Idles deed het. En vooral ook Måneskin, dat uurtje seks – wars van alle conventies – op zaterdagmiddag. Bassist Victoria De Angelis schurkte tegen de massa met alleen nog stickers op de tepels. Had ze ook die weggelaten en daar verder geen statement over gemaakt, we zijn tenslotte

2022, het statement was des te groter geweest. “We zien jullie graag”

Het publiek omarmde die liefde. Dat was misschien wel het beste bewijs van de ontlading na jaren onthouding. We mochten al die tijd graag zien, maar nu kan het weer echt. Want graag zien gaat altijd beter als je de ander kunt vastpakken. Vraag dat maar aan Yungblud, die met een kus voor zijn gitarist en passant een vuist maakte voor

Die liefde werd ook benoemd. “We zien jullie graag”, klonk het keer op keer. En ook: “Draag zorg voor elkaar.” Een festival is veel bij elkaar. Muzikale mokerslagen worden afgewisseld met ontgoochelingen. Er is lekker eten, er is die dure, onsmakelijke hap. Dat was deze editie niet anders. Het aantal verzorgden aan de hulpposten, zondag in de vooravond 5.800, lag in de lijn met andere jaren. En er zijn ook lessen, met als een van de belangrijkste: schiet Måneskin de volgende keer enkele schavotten omhoog op de affiche. Maar het graag zien, dát was 2022. things gender. all