Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Dat gaat een mooi WK worden”
Wout van Aert
Voor wie minder vertrouwd is met de augustuskalender in het wielrennen: de Bretagne Classic is allesbehalve een doorsneewedstrijd. Topdeelnemersveld, liefst 255 kilometers lang, nauwelijks een meter vlak én van WorldTourniveau. Veel zwaarder heb je niet in het eendagswerk. Toch maakte Van Aert er alweer een ware demonstratie van. En ditmaal niet dankzij een sterk Jumbo - Visma rond zich.
“Het was inderdaad niet de beste dag voor de ploeg”, wist Van Aert. “We hadden de voorbije week redelijk wat pech, onder meer Laporte was uitgevallen, waardoor er jongens aan de start moesten komen die daar niet echt op voorbereid waren.”
Dat zag je eraan. Lang voor een tiental tegenspartelende vroege vluchters waren teruggepakt, zat Van Aert al geïsoleerd. Maar zo goed is hij dus tegenwoordig. Als de rest van Jumbo - Visma een uitzonderlijke keer niet thuis geeft, dan doet hij het wel helemaal alleen. Eerst ging Van Aert zelf in de tegenaanval, vervolgens counterde hij een paar uitvallen van concurrenten, intussen hield hij eigenhandig het tempo hoog genoeg om de vroege vluchters op tijd terug te pakken, en toen dat laatste in de finale gelukt was, zette hij ook nog eens de sprint met een elitegroep naar zijn hand. De verrassende thuisrijder Laurence, de Deen Kamp en de jonge De Lie – mooi vierde – hij gaf ze allemaal het nakijken.
Ronduit indrukwekkend, al klinkt dat uit de mond Van Aert net iets nuchterder.
“Goh, ik heb gewoon geprobeerd zo goed mogelijk de controle te behouden”, zei hij. “Af en toe moest ik inderdaad meer zelf oplossen dan mij lief was. Maar blijkbaar had ik op het einde toch nog iets over. Ook omdat ik de goede beslissing nam in de sprint. Ik wilde niet verrast worden en liet er met opzet een paar plekken tussen. Zo kon ik met meer snelheid van achteruit komen. Dat pakte goed uit.”
Zo eenvoudig het klinkt uit de mond van Van Aert, zo verpletterend moeten zijn woorden aankomen bij de concurrentie. Vijf weken na het einde van de Tour heeft de kopman van Jumbo - Visma de vorm waarmee hij in Frankrijk haast iedereen overklaste, gewoon weer opgepikt. Dat bleek vorige week al in Hamburg. Zonder zijn zeldzame inschattingsfout, geeft Van Aert intussen toe, had niet Haller maar hij daar al moeten winnen.
“Ik ben blij dat die koers bijna nergens te zien was”, aldus een lachende Van Aert. “Daardoor ben ik er niet te veel op aangesproken.
Want intussen heb ik zelf wel de beelden teruggezien. Toen schrok ik pas echt, hoeveel te laat ik daar reageerde.”
Maar zo gaat dat dus in de wereld van Van Aert: lukt het de ene zondag niet, dan doet hij het een weekje later wel.
Regenboogtrui
Waar dat straks moet eindigen? Als het van Van Aert afhangt, met een regenboogtrui eind september in Australië. Met tussen Tour en WK amper vier eendagswedstrijden op zijn programma, is zijn voorbereiding op dat WK inmiddels halfweg. Zijn volgende wedstrijd is de Canadese GP de Québec op vrijdag 9 september, drie dagen later gevolgd door de GP de Montreal. Kan hij eigenlijk nog wel beter worden?
“Het is nog vier weken tot het WK”, klonk het. “Dat is nog lang.
Maar ik ben content met hoe de benen nu zijn. Ik heb de voorbije drie weken hard getraind en normaal moeten er nu nog een paar goede weken aankomen. Het belangrijkste is te behouden wat er nu is en de rust zijn werk laten doen. Ik ben blij met de conditie zoals ze nu is en ga met vertrouwen die laatste weken in.”
Al zullen die laatste weken zelfs met amper twee wedstrijden op het menu niet écht rustig zijn. Zondagavond keerde Van Aert met een chartervlucht vanuit Bretagne terug naar Luik. Van daar gaat het vandaag voor een trainingsweek naar Sardinië. Waarna hij volgende week dinsdag vanuit Parijs naar Canada vliegt. Om een dag na de GP van Montreal vanuit NoordAmerika rechtstreeks door te vliegen naar Australië. Wie hij daar als ploeg rond zich krijgt, zal de bondscoach komende dinsdag bekendmaken. Al zal Van Aert er zijn slaap niet voor laten.
“Omdat ik de selectie al ken”, glimlachte hij. “Ik heb een goed contact met Sven (bondscoach Vanthourenhout, red.).
er dezelfde kijk op.”
Twee kopmannen
We hebben
Veel verrassingen in de selectie of van de aanpak op het WK hoeven we trouwens niet te verwachten, besloot Van Aert met een lach.
“Ik heb geen veto’s moeten stellen, nee. Sowieso is het een luxe om voor België een selectie te maken, zeker op een klassiek parcours zoals in Australië. Zoals het ook voor zich spreekt dat we, zoals Remco bezig is, ginder twee kopmannen zullen hebben. Het wordt een mooi WK.”