Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Wat ik onthoud van het sportjaar 2012
Vijftig tinten zwart: Op de drempel van 2013 is het worst case scenario – beide Antwerpse traditieclubs verenigd in tweede klasse – geen utopie meer. De kans dat Beerschot degradeert is alvast aanzienlijk groter geworden dan de kans dat Antwerp promoveert. De Bosuil geraakte zelfs niet doorheen een tussentijdse licentiecontrole. Zou die ultieme blamage dan eindelijk de aanzet kunnen vormen voor een complete herdenking van het voetbal aan de Schelde?
Armstrong als dader: De grootste comeback uit de sportgeschiedenis is het grootste bedrog gebleken. Dat Lance Armstrong – atletisch wonder én kankerboegbeeld – chemische sluipwegen bewandelde, tast niet alleen het sporticoon aan, maar besmeurt evenzeer een baken van hoop. Het wielrennen was (is?) in de greep van een pervers systeem dat het peloton verdeelde in slachtoffers en daders. Amstrong hoorde tot deze laatste categorie, een enge vent die met bullebaktactieken ploegmaats bewerkte en tegenstanders intimideerde.
Antwerpen weent: Op een schaal van 1 tot 10 - ‘1’ zijnde een nauwelijks merkbaar moment van teleurstelling, ‘10’ een Mount Everest-hoge piek - klom de verloren bekerfinale van Port of Antwerp Giants vlotjes richting 12. Wat kon het haventeam nog gebeuren, met zestien punten voorsprong op zak en tien minuten op de klok? Eén complete implosie later danste Aalstar met de Cup en zochten de Giants de brokstukken van een verloren droom bijeen.
Koksijde, 29 januari.: Zeven Belgen (pardon, Vlamingen) op de eerste
zeven plaatsen van een wereldkampioenschap: vloek of zegen?
De januskop van het voetbal: Er valt veel slechts te vertellen over voetballers, een overbetaald zootje met twijfelachtige atletische capaciteiten dat zich gretig wentelt in de Carrécultuur van bimbo’s, booze en bolides. Het überkieken Jonathan Legear, boegbeeld van deze verwerpelijke kaste, reed zijn Porsche zelfs botweg een tankstation binnen. En toch kan deze sport verrukken, betoveren en charmeren als geen ander. Toen Celtic Glasgow het ongenaakbare Barcelona liet knielen, stroomden de tranen bij Rod Stewart, een oude rocker die nochtans alles gezien, alles geproefd en alles gedaan heeft. En het doelpunt van Zlatan Ibrahimovic blijft zelfs na 93 herhalingen van een kippenvelverwekkende schoonheid.