“KV leeft voort, maar onze droom is kapot”

“Ik denk soms: ze mogen wat meer respect hebben voor ons, want zonder ons had de club niet meer bestaan” Ivan Willockx

Eergisteren was het exact tien jaar geleden dat KV Mechelen zijn voortbestaan redde met ‘het akkoord van Elewijt’. In dat congrescentrum stemden de ex-spelers in met een reducering van 90% van hun schuldeis tegenover de club, zodat stamnummer 25 kon worden overgedragen. Maar terwijl KV een spectaculaire comeback maakte, ging het met de meeste ex-spelers steil bergaf. “Het doet nog steeds pijn.”

Met een grootse tifo-actie en een Happy Hour vierde Malinwa zaterdag tien jaar Elewijt. Terecht, want 26 februari 2003 was de echte start van het nieuwe KV Mechelen, dat sindsdien uit zijn as herrees en uitgroeide tot een stabiele eersteklasser. Een schril contrast met de exwerknemers, die het voortbestaan van de club mogelijk maakten door akkoord te gaan met amper 10% van hun achterstallige salarissen en ontslagvergoedingen. Zij gingen zware tijden tegemoet. Van de 26 spelers die door het faillissement op straat stonden, is er slechts één die nadien een topcarrière op het hoogste niveau uitbouwde: Tosin Dosunmu.

De andere 25 carrières kregen een fikse knak: elf roken nog even aan het hoogste niveau en brachten nadien het grootste deel van hun voetballeven door in tweede klasse. De andere veertien verdwenen zelfs in de anonimiteit van lagere afdelingen of verre buitenlanden. Een enkeling omdat hij de pensioenleeftijd bereikt had (Eric Viscaal), maar de meesten omdat ze door het faillissement uitgerangeerd werden. Tony Eecloo bijvoorbeeld. In 2003 stond de toen 19-jarige West-Vlaming te boek als een groot talent: hij doorliep de nationale jeugdreeksen samen met Jelle Van Damme en Jonathan Blondel, maar na het debacle-KV vertoonde hij zijn voetbalkunsten bij… Gistel, Oudenburg, HO Oostende, Blankenberge, Spermalie en Bredene. “Nu speel ik in derde provinciale, zonder dat KV-drama zat ik allicht nog in eerste klasse”, aldus Eecloo, die nationale beroemdheid kreeg door het verhaal dat hij de pampers van zijn dochtertje niet meer kon betalen. “Het faillissement heeft mijn carrière en dromen kapot gemaakt. Niet alleen van mij, maar van veel toenmalige KVspelers. Rory Hegelmeers en MarcoNijswarenookgrote talenten, die nadien in lagereafdelingenverdwenen. Dat doet nog altijd pijn. Anthony Portier brak samen met mij door bij Oostende, maar hij is nu prof bij Cercle, terwijl ik al vier jaar als loodgieter werk. Allemaal de schuld van dat wanbeleid toen.”

Eecloo geeft toe dat hij met gemengde gevoelens naar het huidige succes van Malinwa kijkt. “Ik kan het huidige bewind en de supporters niks verwijten, zij hebben niks te maken met dewantoestandenvantoen.MaardatKV het zo goed doet, wringt toch een beetje. Veel mensen zeggen me: ‘Zij spelen terug in eerste, maar jullie moeten nog altijd wachten op je geld’. De helft van de som die de vereffenaar beloofd had, is nog niet betaald. Ik heb zwarte sneeuw gezien, in totaal heb ik zo’n 75.000 euro verloren door het faillissement. Ik ben nu aan het bouwen, ik zou die centjes goed kunnen gebruiken. Ja, pijn doet het nog steeds, dat kan ik niet wegsteken.”

Ivan Willockx trad destijds op als woordvoerder van de ontslagen spelers en realiseerde nog een puik parcours in tweede klasse. “Ik kan niet klagen, maar het is inderdaad pijnlijk dat zoveel carrières gebroken werden”, aldus Willockx. “Toch is het niet onlogisch. Ik ben ervan overtuigd dat veel spelers in eerste klasse, door de goede omkadering en goede ploegmaats, boven hun mogelijkheden spelen. Als ze dan door een situatie, bij

voorbeeld een faillissement, op een la- gerniveaubelanden,zakkenzemeeweg. Vergeet ook niet dat KV dat seizoen, door de financiële problemen, sportief zwak presteerde, dan is het sowieso moeilijk om de aandacht van de goede clubs te trekken. Bovendien mag je de mentale impact van zo’n faillissement niet onderschatten. Wij ontvingen vier maanden geen loon en verkeerden lang in onzekerheid, dat hakt erin.” Spelers die uit een faillissement komen, worden ook anders bekeken, heeft Willockx gemerkt. “Onlangs hoorde ik van iemand uit het voetbal: ‘ Als jij geen woordvoerder van de ontslagen spelers was geweest, had je veel langer in eerste gespeeld’. Blijkbaar zagen de clubs mij als een lastige jongen, omdat ik opkwam voor de rechten van de spelers. Bizar, maar misschien wel de realiteit.”

Toch hebben Willockx en Eecloo geen spijt van het akkoord van Elewijt. “Neen, want zonder dat hadden we helemaal niks ontvangen”, aldus Willockx. “KV Mechelen hoort thuis op het hoogste niveau. Ik moet ‘chapeau’ zeggen: KV is de enige club die de juiste lessen uit het faillissement heeft getrokken. Kijk naar Aalst, Lommel, RWDM en Harelbeke. Alleen denk ik soms: ze mogen wat meer respect hebben voor ons, want zonder ons had de club niet meer bestaan. Maar dat is typisch voetbal, ieder gaat zijn eigen weg.”