Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Loverboys: zo herkent u ze
Payoke vzw waarschuwt pubermeisjes voor gevaren
Met een nieuwe brochure wil de vzw Payoke de aandacht vestigen op de loverboys. In de brochure is de getuigenis van Nora te lezen, zij belandde op jonge leeftijd in de armen van Aziz, die haar in de prostitutie dwong.
“Er was jaren geen geld voor een brochure over loverboys”, vertelt Patsy Sörensen, directeur van vzw Payoke vzw, een organisatie die al jaren voorop gaat in de strijd tegen mensenhandel. “Nu hebben we, dankzij de financiële hulp van serviceclub Soroptimist, een magazine kunnen maken waarin we wijzen op wat loverboys juist zijn en hoe slachtoffers en loverboys te herkennen zijn.”
De slachtoffers zijn meestal jonge meisjes en dus begint het ontdekken al in de middelbare school. “De loverboys, pooiers die hun slachtoffers verleiden om hen vervolgens in de prostitutie te duwen, zoeken puberende meisjes met een laag zelfbeeld”, legt Sörensen uit. “Meisjes die zich eenzaam voelen en met zichzelf in de knoop zitten. Meisjes zonder opvang thuis, die zich daardoor snel hechten aan iemand die hen ophemelt.”
Volgens Payoke komen de meisjes uit alle lagen van de bevolking, van arme families tot rijke advocatenmilieus.
Dat getuigt ook Nora, zij komt in het magazine uitgebreid aan bod met haar verhaal. Nora belandde op zestienjarige leeftijd in de armen van Aziz H., die haar tien jaar lang zou uitbuiten. De ouders van Nora zijn hardwerkende zelfstandigen. “Ik was eenzaam thuis en ook het jarenlange misbruik door mijn grootvader spookte door mijn hoofd”, vertelt de ondertussen 30-jarige Nora in de brochure. En dus liep Nora weg van huis.
Cadeaus en cocaïne
“Ik hing vaak rond op straat en daar leerde ik Aziz kennen, een knappe Marokkaan. Hij had een dure auto en dat maakte indruk op het zestienjarige meisje dat ik was”, vertelt Nora. “Hij gaf me mooie cadeaus en uiteindelijk werd ik verliefd op hem en trok ik bij hem in. Het leek wel een sprookje.”
Dat merkt Payoke bij meerdere slachtoffers. “Ze worden overladen met cadeaus en raken verliefd. Vaak worden ze ook aan de drugs geholpen en uiteindelijk, als ze losgeweekt zijn van hun thuismilieu, worden ze in de prostitutie geduwd”, aldus Sörensen.
Zo ging het ook bij Nora. “Op een dag vroeg hij me om betaalde seks te hebben met zijn oom omdat we dringend geld nodig hadden. Ik was toen zestien en ging akkoord. Wat moest ik anders? Met mijn leercontract verdiende ik amper geld”, zegt ze.
Haar loverboy praatte op Nora in en hield haar de luxe en rijkdom voor die in de Antwerpse prostitutiewereld schering en inslag waren. “Dat klonk me als muziek in de oren en dus werd ik prostituee”, aldus Nora.
Geweld
Nora verdiende veel geld in de prostitutie. “Bijna zevenhonderd euro per nacht”, luidt het in de brochure van Payoke. Haar loverboy hielp haar aan cocaïne, zo kon hij haar blijven controleren terwijl zij geld verdiende. “Hij werd jaloers en zag mij als zijn eigendom. Voortdurend werd ik gecontroleerd. ’s Avonds wilde hij dan bovendien zelf nog seks met mij, maar ik wilde rust. Dus sloeg hij me meermaals bont en blauw. Hij sloeg me met mijn hoofd tegen de muur en brak mijn neus.”
Nora ging enkele weken terug bij haarouderswonenmaardelokroep van de cocaïne en het feit dat Aziz haar chanteerde, deden haar toch terugkeren naar haar loverboy.
Na tien jaar besloot Nora zich toch los te rukken van Aziz. Ze belandde achter- eenvolgens bij twee andere mannen met dure auto’s en grote ego’s, die haar een gevoel van bescherming gaven. “Dat merken we vaker, slachtoffers gaan op zoek naar dominante figuren omdat ze zich daar veilig bij voelen”, zegt Nick Craeymeersch, researcher voor Payoke.
Politieschool
Nora slaagde er uiteindelijk in af te kicken van de cocaïne en zich los te rukken uit het prostitutiemilieu. “Momenteel is ze nog niet voldoende hersteld om voor een klas leerlingen haar verhaal te doen”, zegt Craeymeersch. “Ze gaat wel starten met het trainen van gemotiveerde politiemensen om slachtoffers te identificeren en te begeleiden.”
Daar zal ook de brochure waarin Nora haar verhaal doet bij gebruikt worden. “Ik neem die morgen (van
daag, red.) ook al mee naar de politieschool”, zegt Sörensen.
Daarnaast zal de brochure, die niet op grote schaal verspreid wordt, aangewend worden bij bezoeken aan scholen.
Over hoeveel slachtoffers van loverboys er in Antwerpen rondlopen, heeft Payoke geen cijfers. Voorstellen voor de aanpak van het probleem wel. “Ik pleit voor gesloten opvanghuizen, waar slachtoffers beschermd worden tegen hun pooier. En misschien kan het stadsbestuur ons helpen deze brochure op grotere schaal te verspreiden.”