ACVboodschap met een waarschuwing

In zijn slottoespraak op het statutair congres in Oostende heeft ACV-voorzitter Marc Leemans gisteren zwaar uitgehaald naar de federale en de Vlaamse regering. Vooral de N-VA moest het ontgelden, maar ook de Open Vld en de MR deelden in de klappen. Het werd één lange tirade “tegen het hardvochtig beleid dat geschreven is op maat van de werkgevers, en de rijken alleen maar rijker maakt”. Een rechtse politiek die bulkt van het misprijzen tegenover migranten, zieken, werklozen, ouderen en armen. Voor de N-VA, de Open Vld en de MR wordt dat allemaal onder één noemer samengebracht: het sociaal profitariaat, zo Leemans. Het christelijk syndicaat kondigt daarom een strijd op vele fronten aan. Zowel juridisch als sociaal. Toegespitst op meer fiscale rechtvaardigheid. En zo kwam Marc Leemans natuurlijk bij de onvermijdelijke tax shift of belastingverschuiving uit...

Om de lasten voor werkgevers en loontrekkenden te verlagen, moet de schatkist andere inkomsten aanboren. Er liggen drie opties op de regeringstafel. Meer taksen op vervuiling, verhoging van de btw en een vermogenswinstbelasting. De eerste gesprekken over dit heikele onderwerp zijn binnen de Zweedse coalitie begonnen. Het is aan minister van Financiën Johan Van Overtveldt om met een sluitend voorstel te komen.

Over de eerste optie bestaat de minste discussie. Dieselrijders zullen dieper in de portemonnee moeten tasten. Mogelijk wordt ook rekeningrijden weerhouden. Voor het zwaarder belasten van bedrijfswagens zullen de andere partijen wellicht de Open Vld op hun weg vinden.

Een btw-verhoging ligt al veel moeilijker. Uiteindelijk dreigt de tax shift dan immers een vestzak-broekzakoperatie te worden. Wat we minder betalen aan personenbelasting betalen we meer voor consumptie. Tenzij men enkele specifieke tarieven aanpast die de grote massa niet treffen. Het delicaatste onderdeel van de belastingverschuiving wordt evenwel de vermogensbelasting. Waarom zou inkomen uit arbeid zwaarder belast moeten worden dan inkomsten uit kapitalen, aandelen, obligaties en zelfs huizen, is de vraag. Dat er een speculatietaks zit aan te komen, staat in de sterren geschreven. Wie aandelen koopt en ze weer vlug van de hand doet, zal een deel van de winst moeten afstaan. Maar zowel het ACV als CD&V willen veel breder gaan.

“Een euro is een euro”, zei Leemans gisteren. Vrij vertaald: alle inkomens, ongeacht de bron, moeten op dezelfde fiscale manier worden behandeld. Een boodschap die een duidelijke waarschuwing inhoudt. De jongste maanden stelt het ACV zich vrij constructief op. Ondanks de strijdlustige sfeer werd er in Oostende niet met nieuwe nationale stakingen gedreigd. Maar die kunnen er wel van komen, zo moet iedereen ondertussen begrepen hebben. Wanneer de ploeg van Charles Michel de volgende vier jaar een beetje comfortabel wil regeren, dan moet zij begrip tonen voor de - niet onterechte - eisen van het ACV. En zelfs al brengt een vermogensbelasting geen miljarden euro’s op, dan creëert ze een groter rechtvaardigheidsgevoel en helpt ze de sociale rust te bewaren. Symbolen zijn niet onbelangrijk.