Tom Boonen

Opnieuw een renner. De beste Belg van deze eeuw kon niet ontbreken op je lijstje?

“Je kan erom lachen, maar er hangt nog altijd een gehandtekende poster van Tom Boonen op mijn slaapkamer thuis. Die hangt er al van toen ik nog nieuweling was en ik heb mijn kamer sindsdien niet meer veranderd.”

Wat doet het met je als je dan in 2012 zelf prof wordt en plots met je grote jeugdidool in hetzelfde peloton zit?

“Zenuwachtig natuurlijk. Ik ben sowieso van nature al heel schuchter en bedeesd. Tegenwoordig heb je neoprofs die vanaf de eerste dag met hun kopman omgaan alsof hij al jarenlang hun beste vriend is. Toen ik prof werd, durfde ik zelfs geen andere renner aan te spreken. Maar net op dat vlak is Tom Boonen een verademing. Tot het WK vorig jaar had ik hooguit eens van ver hallo tegen hem gezegd. Maar in Ponferrada zat ik plots samen met hem in de ploeg en heb ik pas beseft hoe sympathiek Boonen wel niet is. In het begin zei ik niks. Ik vond het van geen respect getuigen om zelf op hem toe te stappen. Maar Tom is zo open en sociaal dat hij mij binnen de kortste keren zelf aansprak. Als ik ooit nog maar half zo goed zou zijn als hij, droom ik ervan om toch zo gewoon te blijven. Ik ken andere renners die goed worden en plots een dikke nek krijgen. Boonen is een van de sympathiekste renners van het peloton.”