“Ik ben in alleseen laatbloeier”

‘Vlaamse latina’ gaat in duet met Spaans Spaanse superster David Bustamante

De SpaansAchelse nachtegaal Belle Perez (39) heeft een tweede adem gevonden in haar carrière. Ze versierde een mooi platencontract bij Universal en lanceert nu een duet met de Spaanse topvedette David Bustamante (33). De powerballad Castígame verschijnt tevens in Spanje, want het is Belles droom om deze zomer door te breken op het Iberische schiereiland. Ook privé staan de sterren gunstig: volgend jaar trouwt Belle met haar Nederlandse vriend Wouter van der Horst (32), maar eerst moet ze het vrijgezellenfeest van haar jongere zus Jessica (28) in elkaar

boksen.

David Bustamante is geen kleine gamba in de Spaanse showbizz. Hoe heb je hem kunnen strikken voor een duet? David is zeker geen kleine gamba, neen. (lacht) Alles wat hij uitbrengt, komt op één te staan in Spanje. Jaren geleden is er al eens een poging ondernomen om ons samen te brengen voor een duet. Wat toen niet lukte, kan nu wel. Bustamante zit bij dezelfde platenfirma, heeft net als ik al heel wat ervaring en is klaar om het buitenland te verkennen. Toch wel speciaal om zo’n grote Spaanse ster nu persoonlijk te kennen. Hij is een vriend voor het leven geworden. Bustamante heeft jullie duet

Castígame zelf geschreven. De titel betekent ‘Straf Mij’. Zit er een SMkantje aan?

Zoals in Fifty Shades Of Grey? (lacht) Neen, ik heb die boeken wel gelezen, maar dit lied gaat over een man die zijn ex gelukkig ziet worden bij een ander en denkt ‘ Dju, ik heb mijn best niet gedaan, kijk wat ik nu mis’. David heeft het echt prachtig verwoord in het Spaans, ik krijg er kippenvel van, zo’n mooi nummer. Het is een powerballad, iets anders dan wat mensen van mij verwachten in de zomer, het is geen handjes-in-de-lucht-liedje. Ik wil een andere koers varen, nieuwe dingen uitproberen, deze single kwam als een geschenk uit de hemel. De videoclip ziet er heel stijlvol uit. David wou absoluut géén Spaanse taferelen, dus zei ik: “Kom maar af naar België.” Alles is in Brussel ingeblikt.

Zitten ze in Spanje te wachten op een SpaansBelgische zangeres?

Ze hebben veel goeie eigen artiesten, daarom hebben we vroeger nooit écht op de Spaanse markt gemikt. Maar ik ben wel benieuwd nu. Platenfirma Universal Spanje vindt ons duet al een goeie match, dus moet er toch iets zijn wat de Spanjaarden aanspreekt. Ik wil niet zeggen dat dit Spaanse project nu voorrang krijgt op al de rest in mijn carrière, maar ik probeer wel flexibel te zijn en alles op alles zetten om zo veel mogelijk in Spanje te vertoeven als het deze zomer nodig is.

K3 is destijds samen met jou gelanceerd in Eurosong. Die dames kappen er nu mee. Heb jij ook al eens aan stoppen gedacht?

K3 is een concept, ik begrijp dat Karen, Kristel en Josje het tijd vinden om daar afscheid van te nemen. Maar ik ben Belle Perez, een identiteit die ik al vijftien jaar heb opgebouwd. Als ik stop, is dat gedaan, er komt dan geen andere zangeres onder mijn naam zingen. Ik heb er zelf nog geen enkel moment spijt van gehad dat ik voor de showbizz heb gekozen. Toch is het een moeilijke job, want je bent maar zo bekend als je laatste hit. Maar de showbizz heeft me uit de sleur getrokken, ik ben er matuurder en volwassener door geworden, want ik ben redelijk beschermd opgevoed. Ik heb de wereld gezien vanaf het moment waarop ik ben beginnen zingen – toen ik 22-23 jaar was – en ik ben blijven meegroeien met mijn muziek. Dat vind ik goed zo. Ik zie me dan ook zeker nog lang op een podium staan zoals een Will Tura. Echt, ik zou niet anders willen.

Wil je eeuwig trouw blijven aan het latin genre? Zeg nooit nooit, maar ik denk wel dat ik bij latin blijf. Vlaamse songs gaan me blijkbaar ook goed af. Dat krijg ik toch te horen als ik met Miguel Wiels optreed in Café Flamand. Ik ben ook een Vlaamse eigenlijk, weliswaar met een Spaans paspoort en een Vlaamse verblijfsvergunning. Maar Spaans zingen zit in me en moet eruit, ik schrijf zelf liedjes in het Spaans en krijg kippenvel als iets mij raakt in die taal. Positiviteit, zomergevoel... dat is de stempel die ik op mijn voorhoofd heb en ik ben daar blij mee, want ik ben ook zo. Ik heb natuurlijk ook wel slechte dagen, maar ik speel geen rolletje. Dat is de reden waarom het destijds niks is geworden in Amerika. Ze wilden daar een marketingproduct van me maken. Ik moest een 18-jarige spelen – terwijl ik al 23 was – en op Brit-