Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Er is alleen toekomst met de nieterkende regering”
Ibrahim Abushima roept internationale gemeenschap op om visie op Libië te herzien
De AntwerpsLibische dokter Ibrahim Abushima heeft een pertinente mening over het vluchtelingenprobleem en de politieke situatie in zijn geboorteland. “Na ruim veertig jaar onderdrukking onder Kadhafi heeft Libië nood aan een stabiele regering. Die kan alleen maar worden gevormd door de machthebbers in Tripoli, niet door de internationaal erkende regering in het oosten. Enkel in samenwerking met dat bestuur kan het vluchtelingenprobleem worden aangepakt.”
De Libiër Ibrahim Abushima emigreerde in 1983 naar Antwerpen met als doel een gedegen doktersopleiding te volgen. “Het onderwijs in mijn thuisland stelde niet al te veel voor en ik kende nog enkele mensen die hier in Antwerpen woonden. De keuze om te emigreren was voor mij dan ook snel gemaakt.” Abushima specialiseerde aan de KULeuven en startte als maag- en darmspecialist een praktijk op de Turnhoutsebaan in Borgerhout. Zelf woont de dokter intussen met zijn gezin in het landelijkere Kontich, maar zijn thuisland ligt hem na ruim dertig Antwerpse jaren nog na aan het hart. Via Skype en telefoon heeft Abushima bijna dagelijks contact met zijn vijf broers en vier zussen, en drie tot vier keer per jaar gaat hij die persoonlijk bezoeken in thuisstad Tripoli. Dankzij diverse nieuwssites op het internet probeert de Antwerpse dokter zich een beeld te vormen van de politieke actualiteit in zijn geboorteland. “De situatie in Libië is momenteel enorm onstabiel”, weet Abushima. “Macht, geld en wapens spelen daarbij een belangrijke rol. Toen dictator Kadhafi enkele jaren terug van de macht werd verdreven, zette hij zijn depots open en werden twintig miljoen wapens over de bevolking verdeeld. In een land met slechts zes miljoen inwoners weet je dat zoiets een enorm gevaar voor de stabiliteit en de vrede betekent.”
Onderdrukt
Volgens Abushima werd de bevolking ruim veertig jaar onderdrukt en snakt het land naar een stabiel en vreedzaam regime. “Libië heeft een enorm potentieel”, zegt hij. “Het land is rijk aan grondstoffen en zou mits een stabiele regering een prachtige toekomst kunnen uitbouwen.”
Politieke stabiliteit is evenwel nog een verre droom. “Momenteel zijn er in het land twee regeringen actief. Een in Tripoli, gevormd door jongeren die destijds vochten tegen Kadhafi, en een in het oosten van het land (To- broek). Die laatste wordt geleid door Haftar, een voormalige kolonel van Kadhafi. Hoewel de oostelijke regering maar 20% van het land onder controle heeft, geniet ze wel de steun van zowat alle buurlanden, de internationale gemeenschap en het hoogste gerechtshof van het land.” Zelf spreekt Abushima vurig zijn steun uit voor de regering in Tripoli, die hem persoonlijk heeft verzocht om als verbindings- en bemiddelingspersoon te fungeren in het westen. “De enige reden waarom landen als Egypte en de Verenigde Arabische Emiraten haar niet steunen, is de angst voor een sterk Libië”, meent hij. “Ze willen Libië zo goed mogelijk blijven controleren en verlenen financiële en logistieke steun aan het regime van Haftar.” Volgens Abushima zouden de EU en de internationale gemeenschap juist met de regering in Tripoli moeten samenwerken om de vluchtelingencrisis onder controle te krijgen. “Het is de enige regering die erin kan slagen om het uitgestrekte land (1.760.000 km² of ongeveer zestig keer zo groot als ons land, red.) volledig onder controle te krijgen. Enkel met een sterke regering, die de nodige hulpmiddelen krijgt toebedeeld om de kwestie aan te pakken, valt het vluchtelingenprobleem aan de Libische kust een halt toe te roepen”, meent hij. “Momenteel hebben mensenhandelaars er vol- ledig vrij spel. Ze vragen duizenden dollar voor een zware oversteek, waarna ze de vluchtelingen zonder enige garantie, en in gammele bootjes, de zee opsturen. Europa heeft er volgens mij dan ook alle belang bij om aan zijn zuidelijke grenzen een stabiel land uit te bouwen.”
Libische gemeenschap
De voorbije jaren bouwde Abushima in Antwerpen een eigen succesvol leven uit. “Mijn drie kinderen zijn geboren in België en hebben een grotere band met dit land dan met Libië”, zegt hij. “Maar zelf zal ik die band altijd bewaren. Vandaar dat ik ook voorzitter ben van de Libische gemeenschap in België. Een vereniging die momenteel een zestigtal leden telt en geregeld bijeenkomt om de situatie in het thuisland te bespreken.” Ondanks de sterke band met zijn vaderland, voelt Abushima zich goed in België. “Alles is hier veel beter georganiseerd dan in Libië. Niet alleen qua infrastructuur, maar ook op vlak van onderwijs en gezondheidszorg. De lange dictatuur heeft het land veel gekost en alles moet terug vanaf nul worden opgebouwd. Toch zie ik hoopvol naar de toekomst. Het land heeft een enorm potentieel dat vroeg of laat toch wat moet opleveren.”
“Veel buurlanden hebben schrik van een sterk Libië.” Ibrahim Abushima