Zwaardere straf geëist voor mishandeling babytweeling

Vader en moeder uit Vosselaar blijven ontkennen dat ze hun kinderen hebben verwond Videoverhoor in strafzaken vanaf medio 2017

Tegen Saskia V.H. en Jan V.L. uit het Vosselaar werd een celstraf van 37 maanden gevorderd voor de zware mishandeling van hun babytweeling. Eerder hadden ze 24 maanden cel gekregen, waarvan één jaar met uitstel. De ouders blijven de beschuldigingen weerleggen en vragen de vrijspraak.

Het hof van beroep in Antwerpen boog zich gisteren over een hartverscheurend dossier. Saskia V.H. (28) en haar echtgenoot Jan V.L. (35) moesten zich verantwoorden voor de zware mishandeling van hun babytweeling. De kinderen, een jongen en een meisje, werden na een zwangerschap van 31 weken op 15 maart 2013 veel te vroeg geboren. Ze verbleven eerst drie weken in een Antwerps ziekenhuis en daarna nog eens drie weken in het AZ Turnhout.

Op 18 juni 2013 boden de ouders zich met hun baby’s aan bij de spoeddienst van het AZ Turnhout. Omdat de diagnose wees op het battered-childsyndroom – ‘het syndroom van het geslagen kind’ – werden de kinderen overgebracht naar het UZA in Edegem.

Het meisje had een schedelbreuk en meerdere hersenbloedingen opgelopen. Ze had ook oudere breuken aan haar armpjes en beentjes en kneuzingen in het gelaat. Bij haar broertje werden meerdere breuken vastgesteld aan de onderste ledematen, evenals verwondingen aan de geslachtsdelen en in het gelaat. “De letsels zijn het gevolg van niet-accidenteel traumatisch geweld”, oordeelde een deskundige.

Het koppel werd in juni 2014 in Turnhout veroordeeld tot 24 maanden celstraf, waarvan de helft met uitstel. “Die straf is onvoldoende. Ik vorder 37

Rechtbanken kunnen vanaf medio volgend jaar een verdachte verhoren via videoconferentie. Dure en risicovolle transporten van gedetineerden van de gevangenis naar de rechtbank kunnen daardoor vermeden worden. De plenaire Kamer stemde donderdag in met het wetsvoorstel van maanden celstraf. De kinderen waren uitsluitend onder toezicht van de ouders. ‘Ik word zot van die huilbuien’, had de moeder tegen de dokter gezegd”, zei advocaatgeneraal Marc Kristien Van Vaerenbergh (N-VA) dat dit mogelijk maakt.

Mensen in voorlopige hechtenis kunnen vandaag enkel persoonlijk of vertegenwoordigd door hun advocaat voor de raadkamer of de kamer van inbeschuldigingstelling (KI) verschijnen. In bijzondere gevallen kan de rekening Tack. “Op 6 juni waren de kinderen nog uitgebreid onderzocht en toen was er niets aan de hand. De baby’s zijn onderhevig geweest aan extreme stress en kampen met blijvende psychische letsels.”

De gerechtsdeskundige kende de beide kinderen een blijvende persoonlijke en economische ongeschiktheid toe.

De tweeling is bij een gezin in Limburg geplaatst en gaat er ook naar school. “Zelfs al worden ze vrijgesproken,

b

r

k k b

d b p k n

o

h

l g e

“ daarvan hoog oplopen.

Het nieuwe wetsvoorstel maakt verhoor op afstand mogelijk bij voorlopige hechtenis vanaf september 2017. In een latere fase hoopt N-VA-Kamerlid Van Vaerenbergh ook op een uitbreiding van het videoverhoor naar alle fasen van de strafprocedure. dan nog zijn mijn cliënten zwaar gestraft”, zei meester Tim Smet. “Ze hebben hun tweeling amper gezien. En de oudste dochter, bij wie geen verwondingen zijn vastgesteld, werd geplaatst bij de grootouders.”

De verdediging vroeg de vrijspraak. “De kinderen zijn met een keizersnede geboren. Het jongetje is bij de voetjes vastgenomen bij de geboorte, het meisje bij de polsen”, zei meester Vincent Andries. “Op die plaatsen zijn oude breuken vastgesteld.” Ook voor de hersenbloedingen had de advocaat een uitleg. “Beide kinderen hebben afwijkende bloedwaarden. Dat kan leiden tot het uitzetten van het hoofd met een schedelbreuk tot gevolg.”

De ouders hebben hun onschuld altijd staande gehouden. “We hadden een uitgesproken kinderwens. De tweeling was, net als de oudste dochter, via IVF verwekt”, zei de mama. “Het zou niet in me opkomen om mijn kinderen iets aan te doen.”

“De verwondingen zijn zeker niet met opzet toegebracht”, voegde Jan V. L. toe, die als minderjarige zware feiten heeft gepleegd. “Bij het verzorgen is de dochter wel een keer tegen de rand van de tafel gebotst.”

De ouders mogen hun tweeling slechts één keer per maand zien. “Onder toezicht mogen we één uur bij hen zijn”, vertelde de vader. “Nadien mogen we samen met de grootouders nog drie uur naar een binnenspeeltuin. Gelukkig hebben we niet het gevoel dat de kinderen van ons zijn vervreemd. Het is telkens een plezier om met hen van de schuifaf te gaan en hen achterna te kruipen op de verschillende toestellen.”

IVO MEULEMANS