Het drama van de Goede Week

Paastijd en de grote barokpassies van Bach zijn bijna synoniemen. Het vocale ensemble Chapel Voices Antwerpen zorgt voor een opmerkelijk alternatief met muziek van de Spaanse renaissancecomponist Tomás Luis de Victoria. Al ontbreekt Bach niet op het programma.

“We gaan op zoek naar emotie tijdens onze optredens”, zegt Jan Aerts, bas. “Het samen musiceren is voor ons heel belangrijk en we proberen het publiek daarbij te betrekken. We zijn als koor niet gericht op het brengen van spektakel, maar op eerlijke samenzang die de luisteraars raakt.”

Chapel Voices Antwerpen ontstond enkele jaren geleden toevallig toen enkele koorzangers die elkaar goed kenden besloten samen op te treden. “We waren aanvankelijk een gelegenheidskoor, maar onze persoonlijkheden en stemmen harmonieerden goed. Een nieuw koor was geboren.”

Jan Schrooten, ere-kapelmeester van de kathedraal, adviseert het ensemble en is dirigent-in-residence. Het koor is gespecialiseerd in meerstemmige muziek uit de renaissance. “Die muziek is vaak heel complex en vergt een behoorlijke dosis inlevingsvermogen van de zangers. Onze stem is het instrument dat alle nuances en gevoelens die in de tekst vervat zitten, tot leven brengt.”

De Goede Week, de week voor Pasen, is in de christelijke traditie de meest duistere en trieste periode van het kerkelijk jaar. De meerstemmige gezangen die de Spaanse componist Tomás Luis de Victoria in 1585 publiceerde, roepen de grote dramatiek van het lijden van Christus op. “Victoria’s werk is heel expressief en intensief en dat was ook de bedoeling. De gezangen werden over meerdere dagen, ’s morgens heel vroeg in grote donkere kerken uitgevoerd en het lijdensverhaal werd dag na dag meebeleefd door de toehoorders. Zonder lijden, geen verlossing en geen verrijzenis.”

“We gaan erg op in de teksten die we zingen. Op het einde, als Christus is gestorven, is de droefheid bijna tastbaar. Soms gaat het publiek daar helemaal in mee en blijft het applaus even uit. Als dat gebeurt, is ons optreden geslaagd. Applaus kan soms te werelds klinken.”