Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Niemand mag in zijn voetsporen als peter treden”
Als ik suggereer dat er misschien enige gewenning optrad in de laatste jaren dat Toots op het podium stond, reageert Bertrand Flamang, organisator van Jazz Middelheim, geprikkeld: “Hij bleef altijd relevant.”
“Neem nu zijn concert hier in 2012. We hebben daarna het publiek bevraagd. Ongeveer driekwart zei nog niet eerder naar een jazzconcert te zijn geweest. Toots was als artiest nog vitaal en relevant genoeg om telkens weer een nieuw publiek aan te spreken. En dat nota bene in het jaar dat hij negentig jaar werd”, zegt Bertrand Flamang.
In het jaar daarna nam Toots afscheid van ‘zijn’ festival, in 2014 was er een hommageconcert waarop hij zelf toch ook nog even verraste met een paar uitvoeringen. “Het speelse jongetje en de muzikant in hem kwamen naar boven.”
Kansen voor jonge muzikanten
Het verhaal van Toots Thielemans en Jazz Middelheim gaat al terug tot 1982. “Het festival heeft ook turbulente tijden meegemaakt, maar Toots was er altijd, met legendarische concerten. Hij had veel goede energie. Hij gaf ook veel kansen aan jonge muzikanten. Dat vind je niet vaak in de muziekwereld, dat artiesten op het hoogtepunt van hun roem vooral oog hebben voor kansen geven.”
Toots was peter van Jazz Middelheim. “Het spreekt vanzelf dat niemand in zijn voetsporen kan treden”, zegt Flamang. “We werken nu elke keer met een artist in
residence. Het peterschap is met hem gestopt.”
Bertrand Flamang meent dat Toots maar voor één persoon in zijn leven streng was: voor zichzelf. “Hij is dan ook gestopt toen hij meende dat hij niet meer kon brengen wat hij vond dat hij moest brengen.”
Volgens Bertrand Flamang hoorde Toots muziek op een andere manier. “Hij kon in een paar noten de essentie van muziek raken, mensen treffen in hun ziel. De mooiste eenvoud van het leven kon hij vatten in muziek. Het is de droom van elke muzikant. Daarom genoot hij zoveel respect onder muzikanten.”