Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Rol gekregen dankzij mijn vettig lang haar”
Zoon van Guy Van Sande speelt crimineel in tweede seizoen van ‘Cordon’
Antwerpen is deze herfst opnieuw in de ban van een gevaarlijk virus. Cordon keert immers terug op VTM. Met enkele nieuwe locaties zoals een gevangenis en nieuwe gezichten zoals Carry Goossens en Vincent Van Sande, de zoon van Guy Van Sande.
Mei 2014. In de slotscène van Cordon wandelen Lex (Tom Dewispelaere) en Jana (Liesa Van der Aa) de hermetisch afgesloten ruimte van het cordon in de Antwerpse binnenstad binnen. Maar of het virus zou overwonnen worden, was totaal niet duidelijk. Kijkers lieten hun ergernis horen en eisten een vervolg. “Toen VTM en productiehuis Eyeworks kwamen aankloppen, heb ik een week bedenktijd gevraagd”, zegt de Antwerpse scenarist Carl Joos. “Men wou immers geen vijf jaar wachten, maar “zo snel mogelijk” een vervolg.
Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Cordon was geconstrueerd als eenmalige prestigereeks en alle decors waren vernietigd. Het gebouw van de Karel De Grote Hogeschool waar de commandopost in het cordon was opgetrokken, was zelfs afgebroken. Bovendien waren alle acteurs met andere projecten begonnen en was het niet simpel om iedereen weer bij elkaar te krijgen. Uiteindelijk zijn we een maand later dan gepland gestart met filmen en maar goed ook. Ik had die maand extra absoluut nodig om aan de scenario’s te werken.”
De Begijnenstraat in... Rotterdam
Cordon 2 neemt de draad een minuut na de laatste scène van de vorige reeks op. Agent Jokke (Wouter Hendrickx) en dokter Cannaerts (Johan Van Assche) zijn ook besmet en buiten het cordon tracht topambtenaar Sabine Lommers (Mieke De Groote) operatiedoofpot te starten rond de herkomst van het virus. “De belangrijkste nieuwe arena in het verhaal is een gevangenis. Dat idee speelde drie jaar geleden al, omdat de Antwerpse gevangenis in de Begijnenstraat grenst aan het Instituut voor Tropische Geneeskunde, een andere locatie uit de reeks”, vertelt Joos. “Maar dat verhaal is toen gesneuveld wegens te veel ander aanbod.”
In eigen land is het niet toegelaten om een fictiereeks in een gevangenis in werking te draaien. “Er waren twee opties om uit te wijken: het Franse Lille en Rotterdam. Maar Lille was zo vervallen dat onze decorbouwers even goed zelf iets konden fabriceren. Het werd dus Rotterdam, waar we met cast en crew negen dagen op logement zijn geweest.”
In die gevangenis worden drie nieuwe belangrijke gezichten geïntroduceerd. Carry Goossens is een van hen. “Ik speel Robert, bijgenaamd ‘ de brave moordenaar’”, zegt hij. “Een op het eerste zicht intelligente kerel. Hij is veroordeeld voor de moord op z’n vrouw, maar beweert onschuldig te zijn en wacht op een nieuw proces. Ik speel hem zo dat je hem op den duur durft te geloven, maar soms lijkt hij uit zijn rol te vallen. Wanneer door de uitbraak van het virus er anarchie uitbreekt in de gevangenis, profiteert hij ervan om de baas van de afdeling te worden.”
De opnames waren geen pretje. “We filmden in december in Rotterdam. Het was maar enkele graden boven het vriespunt, ook in dat gebouw. Elke dag was het donker en grauw. Ik denk dat die sfeer goed gaat overkomen op het scherm.”
Eerste grote rol voor Vincent Van Sande
Een van de andere gedetineerden is Chris, vertolkt door de jonge Antwerpenaar Vincent Van Sande. De zoon van Guy Van Sande, met wie hij destijds in Zone Stad speelde, had een 20-tal draaidagen en ziet er in de reeks een pak gemener uit dan in het echte leven. “Dat komt door het lange haar”, zegt hij. “Toen ik auditie ging doen voor deze rol, was mijn haar langer. Op die manier kon ik het ook iets vettiger maken. Chris is een van de gedetineerden die ronduit profiteert van de chaos”, legt Vincent uit. “Normen en waarden zijn hem vreemd. Hij trekt vaak op met Ga- briëla (Brit Van Hoof, red.), ook iemand zonder moreel kompas.”
Het is de eerste grote rol voor Van Sande. “Ik heb ondertussen ook Chaussée D’Amour gedaan, de reeks die via Telenet te bekijken is. Vlak na het afstuderen aan het conservatorium al twee mooie rollen krijgen is mooi meegenomen. Ik heb de afgelopen tijd bewust gekozen voor een mengeling van theater, film en televisie, omdat die verscheidenheid helpt om me te ontwikkelen als speler. Maar als ik moet kiezen zou ik toch voor theater gaan. Of een film. Beiden hebben immers gemeen dat je met een hecht team voor een afgebakende periode keihard werkt aan het creëren van een project. Liever dat dan jarenlang hetzelfde te moeten doen.”
Religieus fanatisme in de SintAndrieskerk
Een andere verhaallijn speelt zich af in een kerk. “Aan de buitenkant herken je het kerkje in de Sint-Andrieswijk, maar de binnenkant zijn we in het Mechelse gaan filmen”, zegt Carl Joos. “We hadden zoveel draaidagen dat we onmogelijk alles in één keer konden filmen in de Sint-Andrieskerk, die geregeld gebruikt wordt voor allerlei doeleinden.”
Joos hangt er een nieuw verhaal op aan een predikant, gespeeld door Jurgen Delnaet. “Herman noemt zich een predikant, maar heeft geen priesteropleiding genoten”, legt Delnaet uit. “Zoals anderen maakt hij gebruik van een uitzonderlijke situatie om er zijn voordeel uit te halen. In de kerk is de echte priester weggelopen. Herman verzamelt een groepje volgers en neemt de kerk over, met alle gevolgen van dien. We weten allemaal tot wat religieus fanatisme tegenwoordig kan lijden en hoe extreem fout het kan aflopen. Dat fascineerde me aan deze rol.”
Nog spectaculairder
Er zijn nog wat castwissels. Koen De Bouw, die Bob Blyweert speelde, was niet vrij tijdens de draaiperiode. Zijn functie in het verhaal, een crimineel die een zwendel met hulpgoederen opzette, werd overgenomen door een zekere Mike (Manou Kersting). Andere nieuwe figuren zijn verpleegster Cynthia (Katelijne Verbeke), Staatsveiligheid-topman Duchamp (Mathias Sercu) en lobbyist Degelin (Frank Vercruyssen).
Ten slotte valt ook op dat Cordon nog grootser én spectaculairder is geworden. “Er zijn meer containers, maar ook op andere vlakken pakken we uit”, lacht Joos. “Op het einde van de eerste aflevering gebeurt er een gigantische ontploffing in een van de straten op Het Zuid. Het lijkt wel een scène uit een Hollywoodfilm. Bovendien is er niets gesimuleerd met een computer, maar alles echt uitgevoerd door specialisten.”