De partij van de 21ste eeuw: geen ideologie, wel discussie

Nieuwe beweging ‘Ophef’ mikt op Antwerpse gemeenteraadsverkiezingen in 2018

Een nieuwe partij die eigenlijk geen partij genoemd wil worden: maak kennis met Ophef. De beweging – die opgericht is door zes twintigers – wil in 2018 een zitje in de Antwerpse gemeenteraad veroveren. Zonder partijprogramma. “We willen geen klassieke ideologie. We discussiëren, luisteren naar experten en komen zo tot standpunten, die daarna ook weer kunnen veranderen.”

Ophef is een beweging die nog maar enkele dagen oud is. De oprichters zijn zes jonge mannen, twintigers, uit de sector van community management, marketing en sociale media. “Maar we hebben intussen al versterking gekregen van vier vrouwen”, zegt Vincent Buyssens (26).

Buyssens is een van de zes oprichters, Antwerpenaar en van beroep community manager van ‘ Born in Antwerp – Harbour of Creativity’. “Wij zijn ook de mensen die achter de Pokemon Go-evenementen zaten in de Zoo en in de Kammenstraat, waar duizenden mensen op hetzelfde moment op Pokémon kwamen jagen.”

Om maar te zeggen: het gaat hier om hippe millennials – geboren eind jaren tachtig, begin jaren negentig – die de sociale media tot en met in de vingers hebben en die op een meer digitale manier met de wereld omgaan. Ze zijn in politiek geïnteresseerd, maar hebben het gevoel dat die zich nogal ver boven hun hoofden afspeelt. Op zich niet heel nieuw. Behalve dat ze hun frustraties daarover uiten op Twitter en Facebook, dat is dan wel weer hedendaags. Maar daar nemen ze nu geen genoegen meer mee.

“Het is eigenlijk heel simpel om een politieke partij op te richten, ontdekten we vorige week. Er was ook al snel belangstelling voor. Dinsdag zaten we in op Canvas”, zegt Buyssens. “Daarom gaan we door, al zien we dit heel duidelijk als een start-up, waarbij het feit dat we nog veel te leren hebben juist de insteek is.”

De Afspraak

Kort gezegd biedt Ophef een website en een digitaal platform waarop iedereen kan deelnemen aan het debat en voorstellen kan doen. “Wij willen geen klassieke partij en geen ideologie. We formuleren meningen op basis van de opvattingen van iedereen die meedoet. We discussiëren daarover, halen er experten bij en komen zo tot standpunten, die ook weer kunnen veranderen. Het gaat ons ook totaal niet om de personen die op de kieslijst staan. Dat mag om het even wie zijn. Het gaat om de standpunten van de groep en de visie van experten.”

Er zit een stevige geut technocratie in dit concept. Ophef wil experten op een objectieve manier keuzes laten maken. Dat in combinatie met een scheut burgerbeweging (zoals Ringland) en basisdemocratie – iets wat direct vanuit de bevolking groeit – zoals de beweging van Democraat Bernie Sanders in de Verenigde Staten. Maar ook het relatief jonge concept

staat centraal. Dat is populair in bedrijven en bij marketeers om tot de meest werkbare en menselijke oplossingen te komen voor allerhande soorten problemen, van te ingewikkelde organisaties tot simpele praktische kwesties. Cruciaal is dat

design thinking met zo veel mogelijk betrokkenen grondig wordt gediscussieerd over een thema – vanuit diverse invalshoeken, rekening houdend met emoties en gevoeligheden – om zo met vallen en opstaan tot een heel nieuwe, creatieve oplossing te komen.

Klinkt het wat hoogdravend allemaal? “Het zal in elk geval moeilijk zijn om een breed publiek aan te spreken als je verhaal om te beginnen al ingewikkeld en wat hol klinkt”, zegt politicoloog Carl Devos. “Ik denk niet dat we van hen veel kunnen verwachten in termen van politieke invloed en resultaten bij de verkiezingen. Maar het is wel een boeiend proces om te volgen. Wie zijn deze mensen? Wat wordt precies hun methode? Houden ze het vol? Het kan een welkome verrijking zijn in het politieke landschap, al denk ik dat ze zich vergissen als ze menen zonder verkozen boegbeelden – louter met experten – aan politiek te kunnen doen.”