JUPILER PRO LEAGUE

Knikken en slikken.n. Zou Anthony Limbombe (22) het in zijn periode bij Genk ooit gedaan hebben, zich ook willen schikkenikken in de rol van linkerflankverdediger?ger? Het ging dinsdag tegen Porto een helftelft fantastisch en een helft dramatisch. Maar dat Limbombe vastberaden is om zich in Brugge te tonen als teamspeler, is een feit. En daar maakt Michel Preud’hommeme gretig gebruik van.

Stefano Denswil (23) verlengde zijn tot 2018 lopend contract bij Club Brugge met twee seizoenen. De centrale verdediger ligt nu tot 2020 vast in Jan Breydel. Denswil bedong ook een salarisverhoging.

De Nederlander kwam begin 2015 over van Ajax en ontpopte zich na een magere start tot één van de sterkhouders in de defensie. Dit seizoen loopt wisselvalliger voor Denswil, maar dat weerhield Club er niet van zijn contract te verlengen. Denswil stond vorige zomer nog in de belangstelling van AS Monaco en staat volgens zijn makelaar Winnie Haatrecht – ondanks de contractverlenging – niet weigerachtig tegenover een nieuwe uitdaging als hij sportief blijft evolueren.

Ze zullen dinsdag wel even van hun stoel gevallen zijn, bij Genk en NEC. Limbombe, zó lopen en hollen? Zó verdedigen en duels aangaan? Zó geduwd in het keurslijf dat de Brugse staf voor hem voor ogen had? Limbombe werd tegen Porto op de voor hem ongebruikelijke linkerflankpositie in een 3-5-2 uitgespeeld en deed één helft lang aanvallend én verdedigend uitstekend zijn werk. Echt, Limbombe?

Limbombe heeft zich bij Club Brugge twee doelen gesteld. Een: sportief beter worden en op termijn naar een topcompetitie doorstoten. Twee: komaf maken met de perceptie die rond hem heerst. Zijn ongeduldigheid bij Genk en de transferheisa toen hij NEC inruilde voor blauw-zwart gaven hem het etiket van ‘egoist’, ‘moeilijke jongen’ of ‘lastig karakter’. Dat soort termen. Ze zijn nogal achterhaald als je naar het parcours kijkt dat Limbombe bij Club Brugge al heeft afgelegd. Geen uitspattingen, sportief stelselmatig aan het groeien, en braaf en professioneel in de pas lopend. Limbombe luistert bij Club Brugge. Hij vertelde onlangs nog dat vooral assistenttrainer Philippe Clement goed op hem inspreekt en dat hij zo voelt dat het menens is als Club zegt dat het in hem een belangrijke aanvalspion voor de toekomst ziet. Bovendien geniet Limbombe van de uitdaging die hij bij Club terugvond. Bij NEC was hij sportief zowat onaantastbaar

geworden, kon

hij zich wel wat frivoler opstellen in matchen tegen De Graafschap of PEC Zwolle. In Brugge ligt de intensiteit hoger. “Er wordt ook meer van mij gevraagd”, vertelde Limbombe vorige maand nog. “Zowel aanvallend als verdedigend.” Een mentaliteitsprobleem? Schei uit.

De Brugse staf maakt gretig gebruik van Door zijn positieve houding en ook door de vele afwezigen werd hij dit seizoen al vaker gebruikt dan oorspronkelijk misschien wel het plan was. Vaker en polyvalenter. In de vier basisplaatsen die Limbombe dit seizoen al verzamelde, begon hij in totaal drie keer op een andere positie

Een meid voor alle werk dus. Zonder morren, maar wel nog lang niet feilloos. Hoe afgelijnd zijn eerste helft tegen Porto was, zo moeizaam ging het na rust. Door vermoeidheid en het uitblijven van een wissel – was het vertrouwen in Boli Bolingoli en Dion Cools dan echt zo laag? – kon Limbombe zijn taken niet meer uitvoeren en ging hij zwerven. Op het moment dat Miguel Layun de 1-1 scoorde, stond Limbombe in de spits rond te dobberen. Het soort leermoment dat hij in zijn metamorfose nog wel een aantal keren zal tegenkomen. En het soort leermoment dat José Izquierdo niet meer meemaakt. Aan Limbombe om de komende weken in wat nog rest van de Brugse blessuregolf opnieuw wat dichter bij het niveau van zijn voorbeeld

te sluipen.

(zie lijst).

Limbombe 2.0.