“Ik ben een beetje de moeder van de zeelui”

Ann Van der Sypt (55) vangt zieke en gestrande zeelui op

Eenzaamheid, heimwee, verveling of ziekte. Zeelieden die in Antwerpen aankomen, kunnen rekenen op Ann Van der Sypt, de sociaal werkster van het Antwerp Harbour Hotel.

De 24-koppige bemanning van het uitgebrande autoschip Silver Sky heeft “de moeder van alle zeelieden” ondertussen al leren kennen. De opvarenden van het schip - Indiërs, Oekraïners, Libanezen en Duitsers - moesten de Silver Sky halsoverkop verlaten, toen de brand donderdag razendsnel om zich heen greep. Persoonlijke bezittingen als kleding, officiële documenten, mobiele telefoons en tabletcomputers bleven achter in het brandende schip.

“De mannen stonden hier in hun werkkledij, vol verf en olie en stinkend naar de rook. Ze hadden alles moeten achterlaten. Omdat ze ook geen communicatiemiddelen meer hadden, konden ze hun familie thuis niet verwittigen dat ze in veiligheid waren. Dat zorgde toch wel voor heel wat ongerustheid.”

Ann Van der Sypt is via de vzw IZA (het vroegere Zeemanshuis) verbonden aan het Antwerp Harbour Hotel, een hotel dat zich vooral richt op zeelieden die in Antwerpen aankomen. Ook de bemanning van de Silver Sky logeert in het Antwerp Harbour Hotel. Ann heeft de jongste dagen haar handen vol aan de groep gestrande gasten. “Zaterdag ben ik met de mannen naar de Decathlon geweest om te gaan shoppen. Ze hadden echt nieuwe kleren nodig, omdat hun eigen kleding was achtergebleven in de brand. Omdat de verveling begint toe te slaan - de meeste van hen zitten dagen in de lobby van het hotel - heb ik snel een aantal gezelschapsspelletjes geregeld. Ik heb ook mijn telefoon afgestaan, zodat ze contact kunnen houden met hun familie en met hun kapitein, die volop bezig is met de afwikkeling van de brand op zijn schip. De mannen zijn zeer dankbaar voor de hulp die we proberen te bieden.”

Dat een bemanning door een brand of ander incident strandt in Antwerpen, is veeleer uitzonderlijk. “Op gewone werkdagen bezoeken we de zeelui op de schepen die toekomen in de haven. We vragen of ze iets nodig hebben. Ik zorg er dan bijvoorbeeld voor dat ik altijd voldoende telefoonkaarten bij me heb. Als er iemand ziek is, zorgen we er ook voor dat hij door een arts onderzocht kan worden of dat hij de noodzakelijke medische zorgen krijgt in een ziekenhuis. Soms zie je echt wel schrijnende situaties. Mensen die door hun arts voldoende gezond geacht werden om op zee te reizen, maar die onderweg toch ziek zijn geworden.”

De bemanning van de Silver Sky weet nog niet hoelang ze in Antwerpen aan wal moet blijven. Het onderzoek naar de oorzaak van de scheepsramp loopt nog. “Voorlopig mogen ze nog niet naar huis”, zegt Van der Sypt. “De mannen begrijpen dat. Ze zijn heel gedisciplineerd en volgen de orders van de kapitein strikt op. Als je even met hen praat, merk je wel dat ze heel erg blij zijn dat de brand is ontstaan op het moment dat hun schip al in de haven van Antwerpen was. Als dit op volle zee was gebeurd, dan hadden ze het misschien niet kunnen navertellen.”