“Zonder de islam ben ik in de war”

Ze woont in hartje Molenbeek en is een praktiserende moslima met Marokkaanse roots. En toch voelt Myriam Sahili (19) zich op haar plaats in de finale van Miss België. Met haar deelname wil ze komaf maken met vooroordelen. “Zonder mijn geloof voel ik me leeg, maar de islam moet dringend weg van de clichés. Weg van de onaangepaste moslim die hele dagen niet anders doet dan nors kijken.” “Ze maken hier al eens grapjes.

Maar daar kan ik wel mee om”, zegt Sahili. Ze was de voorbije week met de 29 andere finalisten van Miss België op reis op Kreta, maar ligt wel in een van de bovenste schuiven voor het kroontje. Ze is bloedmooi, perfect tweetalig en heeft al de titel van Miss Brussel op zak. Én, ze is moslima. Praktiserend moslima: naar de moskee gaan, de ramadan volgen, geen alcohol drinken of varkensvlees eten. Haar hamsa, de amulet met de Hand van Fatima, speelt tijdens het gesprek door haar vingers. “Zonder de islam voel ik me leeg. Ik verlies mijn houvast en mijn gedrevenheid. Ik raak in de war.”

riam, pas exploser.

My-

Haar geloof en haar deelname aan een missverkiezing, het lijkt een wankele spreidstand tussen twee uitersten. Het ene moment bidden, daarna in een niemendalletje de catwalk op voor een fotoshoot. Zo ziet ze het zelf niet. “Integendeel, ik wil duidelijk maken dat die werelden perfect samengaan. Ik zal mijn geloof nooit verstoppen of verloochenen. Maar de perceptie rond de moslims in ons land moet weg van de clichés: het gezin met tien kinderen dat zich wentelt in tradities en niets moet weten van de Belgische gewoonten en normen. Ik heb maar één zus en geen broers. Voel je – ook – Belg, dát is de boodschap voor elke moslim. Pas je aan aan het land waar je woont. Zo doen mijn ouders het ook. Of kijk naar mijn tante: ze draagt een mooie hoofddoek met daaronder een nette blouse en een jeans.”

Natuurlijk vindt Sahili het jammer dat ze zichzelf steeds moet verantwoorden. “Er zijn moslims die stellen dat wat ik doe, niet hoort. En omgekeerd staan niet-moslims vaak verwonderd te kijken van mijn gedrag. Jij bent moslima?, vragen ze dan. En jij bent toch steeds zo vrolijk en positief? Alsof wij niet anders doen dan hele dagen nors en dreigend kijken. Alsof wij allemaal dezelfde zijn. Weet je, ik heb zelfs joodse vrienden.

d’importance.”

Ça n’a pas

Sahili woont in hartje Molenbeek. Ze ziet er elke dag zulke levende clichés. “Zelfs in Marokko hebben ze een slecht beeld van onze gemeente. Dáár liggen ze wel elke zomer in bikini op het strand, zonder dat iemand daar al te moeilijk over doet. Ik hoop daarom dat ik een rolmodel kan zijn voor andere moslima’s, een voorbeeld. Want daar is dringend nood aan. Maar let wel, de lijn is dun. Als vrouw mag je vrij en zelfstandig zijn, zolang het elegant blijft. Poseren in bikini kan zeker. Maar echt sexy of suggestief moet het niet worden.”

En toch. Bij de laatste vraag, naar het droombeeld van haar toekomstige, klopt de traditie aan. “Ik wil liever geen niet-moslim als vriendje, dat geef ik eerlijk toe. Omdat wij als moslims elkaar veel sneller en beter begrijpen. En voor de goede vrede in onze families.”