Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Die arts gaf me eeuwige pijn”
Antwerpse gynaecoloog veroordeeld voor slecht uitgevoerde abortus bij 24-jarige studente
Een Antwerpse gynaecoloog is gisteren veroordeeld tot een uitgestelde boete van 3.000 euro voor een slecht uitgevoerde abortus bij een 24jarige vrouw. “Ik heb nu misschien een rechtszaak gewonnen, maar de pijn zal voor altijd blijven”, reageert die.
24 was ze. Halfweg haar studies. En plots: zwanger. “Ik wilde het kindje wel houden, maar tegelijk wist ik dat het mijn leven helemaal op zijn kop zou zetten. Op kot gaan met een baby, dat gaat toch niet?”
En dus moest S. (nu 27) de moeilijkste beslissing uit haar leven nemen. “Geen enkele vrouw kiest dat voor haar plezier. Ik heb er drie weken heel hard over nagedacht. Ik kon niet meer wachten, het vruchtje was al elf weken oud.”
Op 7 maart 2014 meldde de zwangere studente zich aan in het Erasmusziekenhuis in Borger- hout, waar dokter J.P. de abortus zou uitvoeren. “Ik zie me daar nog liggen op het bed. De arts deed zijn handschoenen aan en vroeg me of het de eerste keer was dat ik onder volledige narcose ging. Ik weende en viel in slaap.”
De vrouw werd weer wakker, kreeg een pilletje en werd naar een kamer gebracht. “Een paar uur later mocht ik naar huis. Zomaar: geen echografie ter controle, zelfs geen ontslagbrief.”
Ontbrekende echo
Die ontbrekende echo, waaruit had kunnen blijken of de abortus correct was uitgevoerd, was een van de redenen waarom de correctionele rechtbank de gynaecoloog gisteren veroordeelde.
“Naast mijn auto op de parking van het ziekenhuis stond een auto met stickers van zwangerschapskleding. Wat heb ik gedaan, dacht ik meteen. Maar tegelijk nam ik vrede met mijn beslissing. Vergeten hoefde niet, maar ik kon de knop omdraaien en voortgaan.”
Tot ze een paar dagen later met enkele vriendinnen op weg was naar de les. “Plots kreeg ik enor- me krampen. Ik moest ontzettend hard naar het toilet. Daar voelde ik dat er iets aan de hand was.”
S. keek in het toilet en raakte in shock. “Ik zag een handje, met vijf kleine vingertjes. Wat was er gebeurd? Had die man dat kindje gewoon kapotgemaakt en in mij laten zitten? Op dat moment wilde ik die dokter zijn kop er ge- woon afslaan.”
Twee jaar later kan de vrouw beheerst vertellen hoe ze het vruchtje uit de toiletpot haalde. “Ik heb het ingepakt en ben ermee naar een ander ziekenhuis geweest, waar ik werd verzorgd. Daar konden ze niet geloven wat ze zagen.”
Fout toegegeven
Enkele weken later had ze toch nog een afspraak met de bewuste dokter. “Hij gaf toe dat er iets fout was gegaan, maar zei dat hij niets op papier zou zetten. Hij stak het op de machine.”
Voor S. de reden om naar de rechtbank te stappen en de arts aan te klagen. Daar kreeg ze gisteren een schadevergoeding van 4.125 euro. “Maar daar gaat het mij niet om. Al geven ze me een miljoen euro, daarmee gaat de pijn niet weg. Ik wil dat geen enkele vrouw zoiets nog moet meemaken. Ik had voor de korte pijn gekozen, maar heb eeuwige pijn in ruil gekregen.”
SLACHTOFFER S. “Ik koos voor de korte pijn, maar kreeg er eeuwige pijn voor in de plaats.”