“Het voetbal woog op zijn welzijn”

Vrienden en extrainers betreuren – en begrijpen – af scheid

Geen voetballer zo onvoorspelbaar als Anthony Vanden Borre. Altijd wispelturig: dikwijls gek, soms geniaal. Daarom betreuren zijn vrienden en extrainers dat VDB zo vroeg stopt met voetballen. Al beseffen ze ook dat de druk op zijn labiele schouders altijd enorm is geweest.

Eerst een anekdote. Toen Real Madrid twaalf jaar geleden Vincent Kompany kwamen scouten bij Anderlecht trokken de scouts terug naar Spanje met de mededeling dat “die Vanden Borre beter was.” Het maximum heeft VDB dus nooit uit zijn carrière gehaald.

“Toen ik begon als Anderlechtmanager had je twee jongeren die boven de rest uitstaken”, aldus Herman Van Holsbeeck. “Vincent Kompany en Anthony Vanden Borre. Kompany werd een van de besten ter wereld , terwijl Vanden Borre altijd problemen kende, dikwijls extrasportief. Dat is toch jammer.”

Dertien jaar carrière

Vanden Borre begon als preminiem bij Anderlecht. In 2004 liet Hugo Broos hem als 16-jarige debuteren in de A-ploeg en zes speeldagen later was de rechtsachter Rode Duivel. “Anthony is te vroeg begonnen met voetballen op het hoogste niveau”, zegt zijn vriend Geoffrey Mujangi-Bia. “Hij was een van de eerste mondiale toptalenten in België, maar toen hadden jonge voetballers nog niet de begeleiding van nu. Hij leerde niet omgaan met de gehaaide voetbalwereld, terwijl het een niet te onderschatten milieu is. De ene dag ben je een ster, de andere dag laat iedereen je vallen.”

En dat terwijl Vanden Borre een speelvogel was. Zo herinneren we een interview op de zomerstage in 2006. Frank Vercauteren had net een mental coach aangesteld, maar VDB zei: “Dat de coach zelf eens naar de psycholoog gaat.” We vergeten nooit het gezicht van Vercauteren toen hij die krant las, terwijl Frankie hem nadien altijd weer opving en ze samen een titel wonnen bij RC Genk.

Na enkele buitenlandse avonturen bij Fiorentina, Genoa en Portsmouth én het Genkse succes kwam VDB toch weer in de goot terecht. Anderlecht viste hem op na een jaar zonder club terwijl hij helemaal aan de grond zat. Met een minimumcontractje van 1.000 euro in de maand en intensieve begeleiding van de sociale cel kwam hij er weer bovenop en haalde hij zelfs het WK 2014 in Brazilië. “Daar zag je toch dat Anthony karakter had en mentaal sterk is”, vervolgt Mujangi Bia. “Zo’n krachttoer krijgt niet iedereen voor elkaar, maar het voetbal woog ook op zijn welzijn. Altijd die druk, altijd in de media...Iedereen heeft het recht zijn leven te leiden zoals hij dat zelf wil.”

En bij VDB knapte er af en toe een kabel. Anderlecht waardeerde zijn contract op tot 800.000 euro per jaar en eens gerevalideerd van zijn beenbreuk, die hij opliep op het WK, scoorde hij belangrijke goals in de Champions League tegen Arsenal. Maar toen het slecht liep, sprak hij in zijn beruchte interview ook van een kleedkamer vol janetten waardoor Hasi hem naar de B-kern stuurde.

“Ik zelf heb Anthony altijd gekend als een brave jongen toen ik bondscoach was”, verklaart Aimé Anthuenis. “Hij was altijd wat onstabiel in zijn ideeën, maar kon geweldig voetballen. Misschien heeft Anderlecht hem op den duur wat te veel gepamperd.”

Vrijheid

Vanuit die B-kern kwam het nooit meer goed. VDB liet een gouden tand steken en René Weiler moest zo’n vedette niet hebben. De rechtsback werd vorige zomer verhuurd aan Montpellier waar het behoorlijk goed leek te gaan. Al laat de excentrieke erevoorzitter Loulou Nicollin ook een ander geluid horen. “Zijn pensioen kan me niet schelen”, stelde hij. “Ik wil weten wie zo’n slechte speler hier gestald heeft. Vanden Borre moest Deplagne vervangen en Deplagne speelt nog altijd. Zijn pensioen is onzin. Hij wil alleen maar zijn vrijheid om elders gratis te tekenen.”

Dat VDB wil profiteren wordt ontkend. “We vierden Nieuwjaar samen en hij denkt al een maand aan stoppen”, besluit Mujangi Bia. “Het voetbal beïnvloedde zijn welzijn. We proberen hem nog op andere gedachten te brengen, maar na een respectabele carrière van 13 jaar met veel prijzen wil hij een rustiger leven.”

Van wat Vanden Borre exact gaat leven is niet zo duidelijk. Sommigen zeggen dat hij wel investeerde in immobiliën. Al sluit ook zijn ex-coach Ariël Jacobs een plotse comeback niet uit. “Hij ziet dat het weer niet lukte bij Montpellier, maar misschien heeft hij straks wel spijt van deze beslissing. Fysiek was hij altijd bij de sterksten.”