Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Meer akkoordjes, meer exotiek, maar ook meer op tv
De pro’s en contra’s van een WK met 48 deelnemers
De WKuitbreiding is nu ook officieel een feit. Het uitvoerend comité van de FIFA koos gisteren unaniem om het wereldkampioenschap voetbal vanaf 2026 met 48 deelnemers te laten doorgaan. Een stortvloed aan reacties, kritiek en opmerkingen volgde. Maar wat is er nu zo positief (of negatief) aan het nieuwe WKformat?
Het was een politieke keuze, geen sportieve
Was de WK-hervorming een sportieve noodzaak? Neen. En dat vinden heel wat voetbalfans net zo zuur. Het nieuwe WK is een rechtstreekse verkiezingsbelofte van Gianni Infantino. De FIFA-baas beloofde in februari al een WK waarin “meer landen omarmd zullen worden” en houdt nu woord. Met de WK-uitbreiding koopt Infantino ook heel wat stemmen voor de nieuwe voorzittersverkiezingen in 2019.
De kwalificaties wordt in bepaalde zones nutteloos
In Europa zal een top 2-plaats in de kwalificatiegroep nodig blijven om je te plaatsen voor een WK, maar volgens een eerste uitgelekte geografische verdeling van de deelnemers zullen er heel wat kwalificaties hervormd moeten worden. In Noord- en Midden-Amerika verliest de laatste groepsfase met zes bijvoorbeeld zijn nut, aangezien die zones zes WK-plaatsen toebedeeld krijgen. In Oceanië, dat voortaan een rechtstreeks gekwalificeerde krijgt, lijkt een terugkeer van Australië (dat nu in de Aziatische groep speelt) mogelijk en kan het als koning eenoog in het land der blinden door de kwalificatie wandelen.
De uitbreiding is kwantitatief, niet kwalitatief
Nooit zullen er meer WK-deelnemers zijn dan in 2026, maar ook nooit zal het verschil in kwaliteit tussen de deelnemers groter zijn. De sterkste zones – Europa en Zuid-Amerika – krijgen er normaal maar vijf deelnemers bij. De elf andere plekken worden opgevuld door exotischere opties, pakweg Oman of Panama. Charmant, maar sneu voor de kwalitatief sterkere afvallers. “Voetbal is niet alleen van Europa of Zuid-Amerika”, verdedigde Infantino zich gisteren.
Te veel kans op ‘akkoordjes’
Een groepsfase met drie teams per poule: dat betekent dat het in de eerste match meteen van moeten is, maar ook dat er ruimte is voor zogenaamde ‘ akkoordjes’. Uit de negen mogelijke scenario’s tijdens de drie groepswedstrijden kan het drie keer voorkomen dat de ploegen uit de laatste groepswedstrijd zich beiden nog kunnen kwalificeren en dus gebaat zijn bij een gelijkspel. De FIFA stelde daarom al voor om draws te beëindigen met strafschoppen om altijd een winnaar aan te duiden, al kan een beslissing daaromtrent nog jaren duren.
Meer spelers naar het WK
Meer matchen, maar weinig gevolgen op het fysieke vlak. De spelers krijgen evenveel rustmomenten als in vorige WKedities en de uiteindelijke winnaar zal net als nu zeven matchen hebben afgewerkt. De clubs zullen wel meer spelers moeten afstaan, al krijgen ze daarvoor naar alle waarschijnlijkheid ook meer geld voor in de plaats. De KBVB laat tevens weten dat deze WK-uitbreiding een “goede zaak is voor het voetbal. Elk land dat deelneemt aan het WK krijgt een interne boost.”
U hoeft geen enkele affiche te missen
De fans ter plekke lopen dan wel het risico om maar twee wedstrijden van hun ploeg te zien, de supporters thuis zullen verwend worden. Alle tachtig wedstrijden krijgen een uniek tijdslot, waardoor elke match vanop de buis te volgen zal zijn en er geen twee wedstrijden gelijktijdig afgewerkt worden. Iets voor de echte liefhebber.