Nog een kans voor Mboyo

Het was de zomer van 2013. In alle transfergeweld ging de naam van Ilombe ‘Pelé’ Mboyou het meest over de tongen. Marc Wilmots had hem dat voorbije seizoen op 25jarige leeftijd nog laten debuteren bij de nationale ploeg. De toenmalige bondscoach zag in Mboyo een potentiële nummer negen voor de Rode Duivels waar Romelu Lukaku en Christian Benteke nog naar stabiliteit zochten.

Bij AA Gent scoorde Mboyo tussen 2011 en 2013 wel 37 doelpunten in 70 wedstrijden. De Buffalo’s hadden er net een teleurstellend seizoen opzitten en hadden niet langer dan enkele weken eerder hun intrek in hun nieuwe stadion genomen. AA Gent had nog niet de financiële macht die het nu heeft en sloeg handenwrijvend het opbod rond zijn spits, die ook al de confrontatie met de Gentse supporters was aangegaan, gade. Het verhaal gaat dat het Alexandre Vandamme, de sfinx achter de Anderlechtschermen, hemzelf was die de transfer van om en bij de vijf miljoen euro naar Anderlecht tegenhield. Niet om sportieve redenen, wel om financiële. De kans dat Mboyo, toen al 26 jaar, nog voor veel geld kon worden doorverkocht, was kleiner dan bij pakweg de 18jarige Alexander Mitrovic die enkele weken later wel werd aangetrokken. Genk maakte er dan maar zijn duurste aankoop ooit van. Sinds die overgang is het bergaf gegaan. Mboyo vertegenwoordigde een kapitaal en werd veel toegestaan. De kleedkamer raakte verdeeld. Tot Mboyo bij het ‘sneeuwruimen’ geblesseerd raakte en sinds 21 december 2014, ondanks een transfer naar het Zwitserse Sion, geen minuut meer op het hoogste niveau speelde. Dat is meer dan twee jaar geleden.

Dat hij zelf ook schuld heeft aan dit dramatische parcours is boven alle twijfel verheven. Dat hij in plaats van ergens bovenaan in een Europese competitie straks in 1B bij Cercle Brugge moet gaan knokken, is niet alleen de fout van onwelwillende trainers, blessures of andere hindernissen die hij inroept. Maar dat Mboyo kan voetballen, weet iedereen. Trefzeker, tweebenig en snel als een pijl. Het lijkt erop dat hij in het Belgische profvoetbal nog een kans kan krijgen. We hopen het. Le Grand

Espoir Noir werd hij ooit genoemd. Pelé was zijn bijnaam bij de jeugd. Mboyo heeft het allemaal in eigen handen. Wat hij ook beweert, het zal van hemzelf afhangen. Zijn gedrag. Als hij dat zelf ook weet, slaagt hij. Zeker weten.