Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Grote man dankzij de kleine man
Trouwe fans zijn op post bij eedaflegging
Trump kijkt ernstig als altijd, en zweert dat hij Amerika zal opkuisen. Vanop de grasvelden voor het witte Capitool schreeuwen honderdduizenden fans hem naar het presidentschap. “Amerika is terug!”
Het is koud en guur, en tijdens Donald Trumps toespraak begint het ook nog eens te regenen. Houdt het weer zoveel mensen thuis? Op de Mall in Washington staat flink wat volk, maar de opkomst is minder groot dan verwacht. Blanke mannen vormen de overgrote meerderheid. Wanneer Barack Obama voor het Capitool verschijnt, applaudisseren sommigen bescheiden, maar het boegeroep klinkt luider. “Tijd om te vertrekken”, roept een bejaarde man met rood TrumpT-shirt en bijbehorende pet. Zijn vrienden grinniken. “De ziekteverzekering kost me 1.600 dollar per maand. Taksen vreten mijn bedrijf helemaal op”, zegt Douglas, de zaakvoerder van een loodgietersbedrijf uit Louisville, Kentucky. “Tegelijk wordt Amerika steeds luier. Zoveel mensen die liever van de bijstand leven. Trumps vader liet hem de ladder helemaal zelf beklimmen. Hij begon ook als een blue collar worker. Trump weet nog hoe hard je moet werken voor een dollar.”
Boeman
Dan volgt het plechtige moment. Donald J. Trump zweert het Amerikaanse volk te dienen en hij wordt hun 45ste president. Er worden high fives uitgedeeld. Er klinkt geroep. “Yeah! America’s is back!”, schreeuwt Douglas. “Dit land is sinds onze burgeroorlog niet meer zo verdeeld”, laat een toeschouwer zich ontvallen. “Ik denk dat dit klopt”, beaamt Mike, een uitgesproken Trump-fan van het eerste uur, uit Virginia. “Kijk maar hoe hevig de linkse betogers zich blijven ver-
zetten tegen iemand van wie zij een boeman, een soort monster, hebben gemaakt. Daarom is vandaag dan ook zo surreëel. Na alle gemene trucs van Hillary’s fans en van de medeplichtige media heeft Trump het toch maar mooi gehaald.”
Geuzennaam
‘Trump deplorables’. Die woorden staan in grote, witte letters, op het rode sweatshirt van Chad, een man uit Pennsylvania. Al zijn vrienden dragen eveneens de opvallende sweater, een verwijzing naar Hillary Clintons geringschattende omschrijving van Trumpfans. Deplorables. Betreurenswaardige kiezers. “Zij gaf ons dat etiket, en wij maakten er een geuzennaam van”, zegt Chad, een klusjesman. “Dit land ging de voorbije jaren bergaf. Ik had een goeie baan, maar dan ging het bedrijf plots dicht. De arbeiders vormen de ruggengraat van dit land, maar ze voelen zich in de steek gelaten. Zij zoeken iemand die voor hen opkomt. Iemand zoals Trump.” “Hij is de kampioen van al wie zich vergeten voelt”, vat Kingsley (18), een jonge studente uit Chicago, het mooi samen. “Ik ben zelf van Colombiaanse afkomst. Min- derheden willen werk. Dat is wat écht telt.”
Niet iedereen scheldt
Ook tegenstanders van Trump zijn voorbij de controleposten van de politie binnengeglipt. Zoals Ian, een verpleger uit New York. Hij staat eenzaam op een hoekje te zwaaien met een kartonnen bord met daarop ‘Fuck Trump!’ “Niet iedereen scheldt me uit”, zegt Ian. “Daarnet zeiden enkele Trump-fans me dat ik helemaal het recht heb dit bord omhoog te steken, want dit is Amerika. We respecteren nog elkaars mening. Misschien gebeurt het onvoorstelbare, en komt uit dit presidentschap toch nog iets goeds voort.”