Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik wil samenwonen met een buddy”
Rafiq (17) is in 2014 uit Aleppo gevlucht. Samen met zijn familie, die nu nog in Istanboel woont. “Ik hoop dat ik mag overstappen in het buddyproject.”
De 17-jarige Rafiq (niet zijn echte naam) zit in het stedelijk lyceum Offerande in de ‘schakelklas’, waar hij wordt voorbereid om naar het reguliere onderwijs over te stappen. Hij toont me fier zijn rapport, waarop vooral ‘negens’ en ‘achten’ staan te blinken. Hij was de beste van de klas. “Ik twijfel nog tussen handel en mode”, zegt hij. “Ik ben alleszins van plan om verder te studeren. Toen we uit Aleppo zijn gevlucht, had ik net mijn vierde jaar middelbaar achter de rug.” Rafiq heeft de oorlog vanop de eerste rij meegemaakt, vertelt hij. “Alles heb ik gezien: de bommen van de rebellen, de gruwel van IS, de bombardementen door het Syrische leger. We moesten wel vluchten, want mijn oudere broers waren opgeroepen om mee te gaan vechten. Als ik was gebleven, zat ik nu ook in het leger.” Rafiq heeft ongeveer een jaar in Istanboel gewoond. Zijn familie zit daar nu nog altijd. “Ik ben vertrokken omdat je in Turkije als Syriër niks bent. Je mag niet werken, je kan niet naar school. Hier kan ik studeren en een toekomst opbouwen. Mijn vriend, die ook in deze LOI woont - we sliepen in het asielcentrum ook al in dezelfde kamer - stapt volgende week in het project Curant. Hij gaat samenwonen met een buddy. Ik wil ook graag op die manier verder. Op je 18 helemaal alleen wonen, lijkt me niet echt haalbaar.”