Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Mijn boot wordt een drijvend kunstatelier”
Schot wil met woonboot naar Londen varen en er workshops geven
Al bijna drie jaar is Chris Robbert druk in de weer op zijn schip in het Lobroekdok. Hij kocht de boot in 2014 samen met zijn vriendin Melissa Gunasena om er een kunstatelier van te maken. Als de verbouwingen klaar zijn, vaart Chris naar Londen.
Met meer dan veertig meter lengte is er op de Patricia, een schip uit 1939, voldoende plaats voor Chris Robbert uit Schotland om zijn droom te verwezenlijken. Zolang hij het zich kan herinneren sleutelt Chris al aan boten. Aan de rivier Theems in Londen werkt hij als schipreparateur. Ondertussen schippert hij tussen Engeland en Antwerpen om te werken aan zijn eigen schip. Ook zijn vriendin Melissa gaat op en af naar Londen. Zo is er altijd iemand in de Scheldestad.
“Een drietal jaar geleden vonden mijn vriendin en ik een werkschip dat in het Lobroekdok lag en te koop stond. Het had de ideale afmetingen voor ons droomproject. Melissa is een kunstenares, ikzelf ben smid en weet veel af van meubelmakerij. We willen onze talenten bundelen en een varend kunstatelier maken om zo onze kennis door te geven. Dat willen we doen op de Theems. Daar kunnen we dan aan een goedkoop tarief lessen en workshops geven. In Londen is het erg duur om een opleiding tot smid te volgen. Ik wil dat budgetvriendelijker aanbieden.”
Kempisch dok
Volgens Chris is het in Londen ook te duur om aan zijn schip te sleutelen. In Antwerpen kan dat veel goedkoper. Daarom wil hij nog een tijdje hier blijven om verder te werken. “Ongeveer 70% van het werk is klaar, maar in de atelierruimte is nog veel te doen. Ik kan moeilijk inschatten hoe lang ik nog nodig heb om alles in orde te maken, maar het zal alleszins langer duren dan tot april, wanneer BAM hier met de opruiming wil beginnen.” Daarom moet Chris op zoek naar een oplossing. “Ik probeer regelmatig contact op te nemen met de bevoegde instanties. Eerder werd me beloofd dat ik naar het Kempisch dok zou kunnen verhuizen, maar dat werd net voor het zover was afgekeurd. Ondertussen wacht ik nog steeds op antwoord.”
Woest water
Ook voor de eigenaars van de boten die intussen al verhuisden uit het Lobroekdok, zijn het nog onzekere tijden. Daar kan Koen Moens over meespreken. Hij ligt sinds 1 januari met zijn boot op het Straatsburgdok, een tijdelijke oplossing. “Als we niet voor 1 januari weg waren uit het Lobroekdok, moesten we 500 euro per dag betalen. Een aantal eigenaars is dus met hun boot naar het Straatsburgdok en het Houtdok getrokken. Ondertussen zitten we er al twee maanden. Er is geen elektriciteit en door de passage van grotere schepen is het water er woest.”
Eind januari werd een besluit goedgekeurd waardoor de boten in het naburige Asiadok terechtkunnen. “Dat is een goede zaak, maar we weten niet wanneer we effectief mogen verhuizen”, zegt Koen.
Volgens Johan Vermant, woordvoerder van burgemeester Bart De Wever (N-VA), is de stadshavenmeester momenteel bezig om in gesprek te gaan met alle betrokkenen. Hij zal toelichten wat zij in orde moeten brengen om een ligplaats toegekend te krijgen. “Woonboten moeten aan de veiligheidsregels voldoen en een correcte aanvraag indienen om een ligplaats te bekomen. Deze ligplaats is tijdelijk, vermits het stadshavengebied op termijn voorziet in een woonbootzone in het Houtdok. De huidige regeling is enkel om de historisch gegroeide situatie tegemoet te komen met een sociaal aanvaardbare regeling. Die oplossing is er voor zowel de boten die al verplaatst zijn als de boten die nu nog in het Lobroekdok liggen”, laat Vermant weten.