Sir Wilfried

Op de website Wikipedia heeft hij – ten onrechte – niet veel meer dan een vermelding als oudjournalist en organisator van de Memorial Van Damme, maar als de hoofdstad Brussel of de atletiekfederatie ooit verlegen zou zitten om een standbeeld: Wilfried Meert, die gisteren zijn afscheid als matchmaker van de Memorial aankondigde.

Meert zette die wedstrijd in 1977 op als eerbetoon aan de verongelukte Belgische atleet Ivo Van Damme (22). Het begon als een idee onder journalisten aan een cafétafel. Ivo, die verdiende een wedstrijd, redeneerden de sportjournalisten. En zo geschiedde. De eerste Memorial Van Damme was meteen een (onverwachte) voltreffer. Meer dan 40.000 mensen supporterden en huilden die emotionele zomeravond op de Heizel.

Meert was meteen vertrokken voor hoger, verder, sneller, straffer, mondialer. De Memorial Van Damme promoveerde tot de meest prestigieuze meeting ter wereld. Brussel werd voor de atleten de pla

ce to be, en het publiek volgde. De Memorial werd een stuk sportief erfgoed.

Wilfried Meert bleef in dat hele verhaal vier decennia lang de regisseur. Maar er is meer. Dankzij zijn connecties met andere meetings en organisatoren wist oudcollega Wilfried ook heel wat Belgische beloftevolle atleten aan de start van internationale wedstrijden te krijgen. Op die manier groeiden bijvoorbeeld de jonge Kim Gevaert, Tia Hellebaut, de vrouwen van de 4x100m en mannen van de 4x400m – onder wie Meerts opvolger, Cédric Van Branteghem – uit tot topatleten. Ze konden en kunnen zich daardoor immers meten met de wereldtop. Meert is daarmee deel van het goudverhaal, de Midas van de Belgische atletiek.

De baas van de Memorial is geen tafel springer, geen roeper, geen toneelspeler. En dan word je soms in de hoek geduwd. Pijnlijk was het alleszins om te ervaren dat Wilfried Meert de voorbije jaren een streepje aandacht moest vragen voor ’s werelds grootste atletiekwedstrijd, toen in de euforie rond het nieuwe – we zullen zien – Eurostadion geen ruimte bleek te zijn voor een atletiekpiste.

In het land van de Brexit was iemand als Wilfried Meert allang sir Wilfried Meert. Als het Paleis nog eens lintjes van baron, ridder en graaf uitdeelt: het is niet verboden om de organisator van de Memorial daarin mee op te nemen. Citius, Altius, Fortius is de gepaste bijhorende spreuk. Voor ons is deze oudcollega sowieso een sir.