“Mijn grootste fout? Ik wilde iedereen tevreden houden”

Als Antwerp zondag Roeselare in eigen huis partij geeft in de heenwedstrijd van de finale voor promotie naar de Jupiler Pro League, dan zal een van de toeschouwers op een uitverkochte Bosuil... Fred Vanderbiest (39) zijn. De excoach van Antwerp (mei tot november 2016) en oudspeler van Roeselare (van 2001 tot 2007) is terug uit Cyprus, waar hij onlangs zelf opstapte “de voorzitter wilde zijn keuzes aan me opdringen”. Vandaag komt de Brusselaar op adem in eigen land in afwachting van een nieuwe uitdaging. Hij laat net na het vieren van een stevig carnavalfeestje zijn licht schijnen over zijn ontslag op de Bosuil. En over de finale tussen Antwerp en Roeselare. “Met Antwerp heb ik een band opgebouwd. En als het Roeselare wordt, kan ik achter mijn hoek naar eersteklassevoetbal gaan kijken.”

Heb je je ontslag bij Antwerp al verteerd?

“Ik heb er niet lang bij kunnen stilstaan, hé. Twee weken later was ik al in Cyprus aan de slag. Maar het was een spijtige zaak, want ik was graag op Antwerp. Maar als je naar de resultaten keek, kon ik de beslissing van het bestuur wel begrijpen. Zeker als je ziet welke spelers ik ter beschikking had. Toch vond ik dat mijn kop iets te snel moest rollen. Maar ik heb er niet echt veel moeite mee, want ik ben redelijk realistisch. Je weet: als je bij een club tekent, teken je ook meteen je ontslagbrief.”

Je bent nooit rancuneus geweest?

“Nee, zo ben ik nooit geweest. Ik wens iedereen zijn succes, dat heb ik altijd gedaan. Het wederzijdse respect is er altijd geweest, ook al ben ik plots moeten vertrekken. Er werd nooit met modder gegooid. Alles werd ook correct afgehandeld. Soms lukt het eens niet, en daar moet je je bij neerleggen. Ik onthoud dat het mooi was en dat er wederzijds respect was.”

Je bent Antwerp ook in Cyprus altijd blijven volgen.

“Dat doe ik altijd met ploegen waar ik heb gespeeld of trainer ben geweest. Maar met Antwerp deed ik dat nog iets meer. Nog steeds, trouwens.”

Een eindstrijd tussen Antwerp en Roeselare, had je dat verwacht?

“Als je naar de competitie kijkt, dan had het Lierse moeten worden. Maar Lierse liet het twee keer afweten op het moment van de waarheid. Het was wel de meest standvastige ploeg, zonder echte ups en downs. Antwerp begon niet goed, maar kwam dan boven water. Bij

Fred Vanderbiest (excoach Antwerp

en zondag toeschouwer op Bosuil)

“Hoed af voor Wim De Decker. Biset en Hairemans op de bank, Colpaert in de tribune, Camus even uit de kern...

Amai! Doe het maar...” Roeselare was het net omgekeerd. Eigenlijk zijn het drie ploegen die de finale verdienen. Ach, iedereen wist op voorhand hoe de format er zou uitzien. Dus al die praat achteraf is ongepast.”

Hoe voelt het om ‘jouw’ Antwerp nu plots in de finale te zien?

“Het heeft goed werk geleverd, hé. Zelfs na die affaire met John Bico - toch een zware tik. Maar de rust is er. Als je 22 op 27 pakt, dan heb je het goed gedaan. Wim De Decker heeft bepaalde keuzes gemaakt, enkele zaken aangepast, maar ook een tikje geluk gehad. Biset op de bank, Colpaert in de tribune, Camus even uit de kern, Hairemans op de bank … Amai! Doe het maar... Een minpunt is dat ze het te weinig hebben afgemaakt. Maar mijn hoed af voor Wim, die eigenlijk uit het niets kwam als coach. Knap hoor! Zeker bij Antwerp: een mooie en gezellige club, maar het is een kunst om er de rust te bewaren. Daar is Wim in geslaagd, dus ik gun hem die finale. ( snel) Weet je, hij is niet de oorzaak van mijn ontslag, hé.”

Wat was jouw grootste fout op de Bosuil?

“Dat ik te veel heb willen schipperen. Ik wilde iedereen tevreden houden. De beste wedstrijden speelden we in de voorbereiding, voor al die grote namen waren gearriveerd. Toen die er waren, wilde ik voor iedereen goed doen. Dat is mijn doodsteek geweest. En ik stond wellicht te dicht bij de groep, zoals ik dat in Oostende en Cercle had gedaan. Misschien had ik iets meer afstand moeten bewaren.”

Roeselare hield Lierse uit de finale, maar hadden de WestVlamingen niet liever tegen Lierse gespeeld in plaats van tegen Antwerp?

“Misschien wel, want tegen Lierse pakten ze acht op twaalf, terwijl er tegen Antwerp drie keer werd verloren. Antwerp heeft dus het mentale voordeel. Maar zo’n finale kan je niet vergelijken met een competitiewedstrijd. Ik maakte als speler enkele eindrondes mee. Eén keer waren we te vroeg geplaatst en werd het niets. Die andere keren moesten we vechten tot het einde en konden we ( in 2005 met Roeselare, red.) die lijn doortrekken en promoveren.”

Wie is de favoriet?

“Roeselare is in principe de underdog. Antwerp zal nu de druk wel voelen, al heeft het toch een licht voordeel. De ploeg vocht terug uit een schijnbaar verloren positie, met een ontknoping die te gek voor woorden was. Het leek wel een filmscenario. Het is een cliché, maar details zullen bepalend zijn. In cijfers? Doe maar zestig procent voor Antwerp en veertig voor Roeselare.”

Wie van de twee verkies je in eerste klasse?

“Oei, da’s een moeilijke! ( denkt na) Met Antwerp bouwde ik op korte tijd een goede band op, maar bij Roeselare kende ik wel mijn beste jaren als speler. En als Roeselare in eerste speelt, kan ik achter de hoek naar eersteklassevoetbal gaan kijken ( lacht). Voor het Belgische voetbal en de neutrale voetbalfan is het toch beter dat Antwerp het haalt, maar ik gun het beide clubs. Ze hebben allebei veel inspanningen gedaan om hier te geraken. Het is een belangrijke finale, want wie nu in 1B achterblijft, zal volgend seizoen tegen OH Leuven, Moeskroen ( wellicht, red.) Lierse én Beerschot Wilrijk moeten spelen. Ga er maar aan staan...”