Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Helft Belgen single in 2060
Gevolg van vergrijzing, maar ook van bruisend stadsleven
Het aantal singles in België blijft toenemen. Deels door de vergrijzing en echtscheidingen, maar ook door de Sex and the Citygeneratie die geniet van het bruisende stadsleven.
Alleen de kosten voor een huis dragen of de vuilniszakken die alweer duurder worden: singles dragen bijna altijd meer lasten dan gehuwden of samenwonenden. Tegen 2060 zal de helft van alle Belgische huishoudens uit één persoon bestaan. Ter vergelijking: in 2016 was dat nog
maar een op de drie. In 1991 ging het om 29%. Dat blijkt uit de nieuwste cijfers van Federaal Planbureau België, dat vandaag de demografische vooruitzichten 2016-2060 voorstelt.
“Die toename kunnen we toeschrijven aan twee groepen”, zegt Dimitri Mortelmans, socioloog aan de Universiteit Antwerpen. “De vergrijzing speelt een grote rol. Zowel alleenstaanden als weduwes/ weduwnaars willen langer zelfstandig thuis wonen.”
Ook het Planbureau herkent die trend. Veel toekomstige singles zijn vrouwen ouder dan tachtig. De tweede groep is volgens Mortelmans de Sex and the City
generatie: “Dat zijn de “happy sin
gles” die graag in bruisende grootsteden wonen.”
Het Planbureau ziet ook een derde groep: alleenstaande mannen tussen dertig en vijftig jaar. Zij hebben meestal een echtscheiding achter de rug.
Singlereflex
De vooruitzichten zijn niet per se negatief voor België, maar het beleid moet zich wel aanpassen. “Deze resultaten stemmen tot nadenken”, zegt Philippe Donnay van het Federaal Planbureau. “Op het vlak van woon- en mobiliteitsbeleid moet rekening worden gehouden met deze verwachting.”
“We zien dat er al maatregelen worden genomen”, zegt Carla Dejonghe, voorzitster van vzw All1, een belangenvereniging voor personen die alleen wonen. Zij vragen al een paar jaar aan alle beleidsmakers om een “singlereflex” in te bouwen, zodat de alleenstaanden niet te veel worden benadeeld. “Brussel trekt de
kar”, zegt Dejonghe, “maar ook de belastingverlaging in Mechelen ter compensatie van de verhoogde afvaltaks zet de goede toon.”
Kleinere appartementen
Al is dat niet voldoende. Urbanoloog Johan Rutgeerts (KU Leuven) wijst op de nood aan kleinere woningen: “95 vierkante meter met twee slaapkamers kan niet meer. Kleinere units van 50 tot 65 vierkante meter, zoals in Scandinavische landen, moeten hun weg vinden in België. Zowel bij bouwheren als in de opleidingen wordt daar al over nagedacht. Nu de Belg zelf nog, want de baksteen in onze maag blijft. Een eigen woonst is nog altijd ons appeltje voor de dorst. Nadenken over een alternatief pensioenplan is nodig.”
Opmerkelijk is dat in tegenstelling tot de rest van België, de singles in Brussel nu al de helft van de huishoudens vormen.
Veel actieve jongeren zien economische en culturele voordelen aan wonen in de grootstad. Maar er is ook de grote instroom van jonge migranten. De vergrijzingsfactor wordt er dan ook grotendeels tenietgedaan door de nieuwkomers.
PHILIPPE DONNAY
Federaal Planbureau “Deze resultaten stemmen tot nadenken, het woon en mobiliteitsbeleid moet volgen.”