Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Ook Antwerpse professor laat zich misleiden door De Mol
Hans De Winter (53) heeft iets uit te leggen aan zijn studenten: de professor farmaceutische wetenschappen aan de Universiteit Antwerpen zal De Mol niet winnen. “Daar ben ik te naïef voor”, geeft hij eerlijk toe. Maar meedoen aan De Mol maakt een mens wel populair.
Wanneer professor Hans De Winter een nieuwe lich
b ting eerstejaars toespreekt aan de universiteit, stelt hij zichzelf voor met zijn bekende praatje: dit is mijn achtergrond, dit heb ik gedaan, dit doe ik vandaag. Maar omdat De Mol al bezig was, kon hij dat praatje achterwege laten. “Ik zei: normaal stel ik mezelf op die manier voor, maar dat zal nu wel niet nodig zijn. Waarop het ijs gebroken was. Niet dat er in de les veel over De
Mol gesproken werd. Ik heb wel een keer verteld waarom ik me had ingeschreven, maar ik kon voor de rest toch niets vertellen. Eén keer heb ik meegemaakt dat ik tijdens mijn les aan de eerstejaars plots veertig studenten uit het tweede jaar in de zaal zag zitten. Ik herkende er een paar en vroeg wat ze kwamen doen. Ze zeiden dat ze ‘ zomaar eens langs waren gekomen’, maar ze kwamen natuurlijk voor iets anders (lacht). Onder professoren is heel positief op mijn deelname gereageerd. Ik heb wel toestemming aan de decaan van de faculteit gevraagd, maar die gaf meteen groen licht.”
Voor zijn deelname aan het spelprogramma kon de prof met gemak uit beeld verdwijnen. “Ik heb een flexibel uurrooster, ik had het zo gepland dat de assistenten tijdens mijn afwezigheid sessies met oefeningen konden geven, dat kwam de studenten goed uit.” Om zijn afwezigheid uit te leggen, had hij twee scenario’s: eentje voor de collega’s, eentje voor familie en vrienden. “Tegen collega’s had ik gezegd dat ik naar de Filipijnen ging om een nichtje bezoeken, ik heb ook écht een Filipijnse nicht. Ik had verteld dat die ging trouwen en dat ik op de eilanden wat ging rondtoeren. Dat verhaal van dat nichtje kon ik natuurlijk niet gebruiken bij mijn familie, want die kenden haar. Dus had ik een ander scenario: dat ik voor het werk naar Brazilië ging en dat ik drie weken in het Amazonewoud ging vertoeven. Tijdens mijn deelname moest ik me ook stilhouden op sociale media, maar dat heb ik niet gemist. Wat ik wél gemist heb, is een fototoestel. Maar gelukkig kunnen we nog altijd de dvd bekijken.”
Struisvogels
Veel meegemaakt, veel bijgeleerd: bij Hans is het niet anders. Je belandt niet elke dag in een doolhof in ZuidAfrika met een hoop struisvogels. “Die proef in dat doolhof, dat was echt schrikken. Niemand had ons verteld dat die struisvogels daar zaten. Toen ik mezelf in die aflevering zag, moest ik wel lachen. Of ik iets heb bijgeleerd over menselijk gedrag? In de eerste aflevering zat iedereen in een auto met een drukknop. Als niemand op die knop drukte, ging er 5.000 euro in de pot en mocht iedereen in het spel blijven. Dus heb ik niet op de knop gedrukt. Omdat dat het meest logische is. Misschien was dat naïef. Misschien was ik sowieso te naïef om dit spel te winnen.”
“Ik weet niet of dit het meest avontuurlijke was dat ik in mijn leven gedaan heb. Dit was een grote stap in het onbekende, maar dat heb ik nog gedaan. Zo ben ik bij de firma Janssen weggegaan om een eigen bedrijf op te richten. Ik had bij Janssen een heel leuke job, ik maakte computermodellen voor de werking van geneesmiddelen. Op een bepaald moment ben ik met een collega mijn ontslagbrief gaan afgeven, waar ik geen spijt van heb gehad. Nu werk ik sinds een jaar of vier als professor in Antwerpen. Ik ga dat blijven doen, het is een geweldige combinatie van lesgeven en onderzoek doen. En nu kan ik zeggen dat ik heb meegedaan aan De Mol. Zo zijn er niet veel.”