Sonny Colbrelli, Italiaanse hoop in bange Primaveradagen

Geen opgewektere zuiderling in rotweer dan Sonny Colbrelli. De robuuste Italiaan boekte gisteren in een ijzig koud Amilly niet alleen zijn allermooiste zege ook, hij maakte ook de prins van Bahrain dolblij. En hij geeft zijn landgenoten opnieuw een straaltje hoop voor MilaanSanremo.

Meer zelfs, na de knieblessure van de Italiaanse kampioen Giacomo Nizzolo is de prof met de welluidende naam dé hoop van zijn land om elf jaar na Pippo Pozzato opnieuw het Italiaanse volkslied te laten weerklinken over de Via Roma in Sanremo. Vier keer startte hij, zijn slechtste uitslag was een achttiende plaats, zijn beste een zesde drie jaar geleden.

“Ik ben vooral blij dat ik eindelijk een WorldTourkoers heb gewonnen”, zegt de aldoor lachende Colbrelli, die bijzonder emotioneel reageerde na zijn spurtzege. “Ik ben ook geen Kittel, Greipel of Cavendish. Ik ben geen pure sprinter. Ik ben een man die jaar na jaar sterker is geworden. Ik had het geluk dat ik me bij het kleine Bardiani-CSF rustig mocht ontwikkelen. Op mijn 26ste was ik klaar voor een WorldTourploeg. Dit was de juiste weg.”

Opkijken naar Boonen

Colbrelli hoopte gisteren ook dat zijn lied in deze Parijs-Nice nog niet uitgezongen is. “Pas daarna denk ik aan Milaan-Sanremo. En ik kijk ook geweldig uit naar mijn allereerste deelname aan de Ronde van Vlaanderen. Ik hoop op termijn daar een rol van betekenis te kunnen spelen. Net als in Gent-Wevelgem. Het doet me wel wat dat ik in de Ronde kan starten naast mijn idool Tom Boonen. Dat is dé renner naar wie ik altijd heb opgekeken. Zoveel klasse, zoveel eenvoud.”