Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Na jarenlange twisten mogen de Ekerse rijders van De Lustige Gans een gooi doen naar eeuwige roem
In Ekeren wordt dit weekend weer de gans gereden. Zondagavond weten we wie de koning 2017 van De Lustige Gans wordt. Het is een speciaal jaar voor De Lustige Gans, want de Ekerse koningen mogen voor het allereerst deelnemen aan het keizerschap van de Po
De druk zal bij de deelnemende ruiters van De Lustige Gans zondag een stuk groter zijn dan de vorige tien jaar. Want voor het eerst mag de Ekerse vereniging haar koningen afvaardigen naar het keizerrijden. We gingen op verkenning bij de collega’s in Zandvliet en namen drie Ekerse bestuursleden mee.
b
Is Ekeren een polderdorp? Over die vraag zullen geografen ongetwijfeld een boeiende boom of twee kunnen opzetten. Maar de mannen in het bestuur van de Polderbond, de overkoepelende vereniging van de gansrijders (officieel ‘De Verenigde Gansrijders Antwerpse Polder’), vonden alleszins lange tijd van niet. Zaak gesloten.
Pas op, er zijn er die beweren dat de Polderbond ten noorden van Antwerpen machtiger is dan Bart De Wever, bisschop Bonny, gouverneur Berx en Wim De Decker samen. Als de Polderbond zegt dat Ekeren geen polderdorp is, ís Ekeren geen polderdorp. Nah!
Tot de mannen van De Lustige Gans in Ekeren er een historicus bijhaalden. Die haalde op zijn beurt enkele bestofte naslagwerken over de Heerlijkheid Ekeren uit de kast. Die heerlijkheid omvatte tot diep in de 18de eeuw niet alleen het huidige Ekeren, maar ook Brasschaat, Kapellen, Hoevenen en stukken van Antwerpen en Stabroek. Inderdaad, u hoorde het goed: Stabroek én Hoevenen, twee dorpen die wél tot de polders gerekend worden. Besluit: Ekeren is ook van oudsher een polderdorp. ‘Voilà. Laat ons nu maar toetreden tot de Polderbond’, zeiden ze bij de Lustige Gans vol vertrouwen. ‘Dan kunnen wij ook meedoen met jullie keizerrijden.’
‘Euh… dat kan allemaal wel zijn’, klonk het dan weer bij de Polderbond. ‘Maar wij beslissen pas om de tien jaar over het aantal paarden dat mag meedoen aan het keizerrijden. Weet je wat? Vraag het later nog eens. Maar nu even niet. Dáááááág!’
Zó ongeveer moet het er in 2006 aan toe gegaan zijn, niet lang nadat enkele stamgasten van café De Geesten in de Waterstraat in Ekeren aan de toog met hun handtekeningen op een nat bierkaartje een nieuwe vereniging hadden opgericht: De Lustige Gans.
“Een van ons was te weten geko- men dat gansrijden lang populair was geweest in Ekeren”, vertelt Wim Vansteenkiste (51), voorzitter en medeoprichter van de Lustige Gans. “Maar na een dodelijk ongeval in 1937 waren ze ermee opgehouden. Bijna zeventig jaar later dachten wij: ‘Het gansrijden is een deel van onze Ekerse folklore. Wij gaan er opnieuw mee beginnen.’”
Probleem: de oprichters hadden nog nooit aan gansrijden gedaan. Straffer, de meesten hadden nog nooit op een paard gezeten, laat staan op zo’n boerenpaard met een dik gat en harige poten. “We zijn eerst gaan scouten op het gansrijden van de andere poldergemeenten”, vertelt Peter De Rechter (54), een ploegleider in de chemische nijverheid. “En daarna zijn we een paar keer gaan oefenen voor we in 2007 onze eerste editie organiseerden. We hadden meteen negentien deelnemers.”
Sportman van de eeuw
In het begin was er tegenkanting in het district. Dat komt nooit van de grond, dachten veel Ekerenaars. Maar de mannen van de Lustige Gans zetten door. Na drie jaar trokken ze al meer dan 3.000 toeschouwers naar het Kristus Koningplein in het centrum van Ekeren. Meer volk dan er in het Veltwijckpark zat tijdens de hoogdagen van voetbalclub Germinal Ekeren. En ook aanzienlijk meer volk dan er op de Botermarkt in Zandvliet staat voor het gansrijden van de Veteranen van Vermaak na Arbeid. Het excuus: Zandvliet telt uiteraard een stuk minder inwoners. En toch is het het gansrijdersdorp bij uitstek. 27 van de 69 gekroonde keizers (net geen 40%) komen uit dit dorp, met nog geen 4.000 inwoners. 13 van die 27 luister(d)en dan ook nog eens naar de familienaam Gabriëls. Dat Fons Gabriëls het nooit geschopt heeft tot Antwerpse sportman van de 20ste eeuw begrijpen ze in Zandvliet nog altijd niet. Tussen 1949 en 1972 was hij zeven keer keizer. Vraag aan een Zandvlietenaar wie Rik Coppens of Stanneke Ockers is en er zullen er een hoop volledig uit de lucht vallen. Vraag wie Fons Gabriëls is en er valt een gewijde stilte, gevolgd door een gelukzalige glimlach en de woorden: “Onze keizer!” “De Eddy Merckx van het gansrijden!” “Sterkste man aller tijden!” “Handen als kolenschop-