Nicolae Stanciu bezorgt ook Anderlecht mooie tug uitgangspositie tegen APOEL

Anderlecht laat zich wegdrummen, maar één keer efficiënt zijn is alweer genoeg voor cruciale zege

Sommigen bij Anderlecht verkiezen de titel, maar voor het eerst sinds 1997 een Europese kwartfinale: het zou toch kunnen. Straf, want paarswit liet zich door APOEL net als tegen Zenit bij momenten overspoelen, maar een van de weinige kansen ging weer binnen. Anderlecht nieuwe stijl. Het was Stanciu die de belangrijke uitgoal scoorde, waardoor Anderlecht het thuis kan afmaken. De Roemeen heeft Europa nodig om speelminuten te verzamelen.

In het Brusselse lopen nog weinig konijnen rond met vier poten, want Weiler en co steken geregeld eens een konijnenpootje op zak. Onder impuls van 20.000 fanatici op de tribunes, rukte APOEL Nicosia na de rust massaal op naar doel. De ijzersterke Dendoncker was de enige die het hoofd boven water hield, maar Barral knalde naast en de vrijetrap van Vander over veertig meter landde op de lat. Doelman Rubén is misschien geen atrapamoscas - een vliegenvanger - maar toch ook niet zo standvastig. Anderlecht ontsnapte.

“De tweede helft zagen we af”, gaf René Weiler toe. “APOEL is een potige tegenstander, maar we bleven solidair als ploeg. Het is een kwaliteit dat mijn jonge ploeg zich aanpast aan allerlei speelstijlen van de tegenstander. Op basis van de hele wedstrijd is deze zege verdiend.”

Weiler in kostuum

We willen zeker niet te kritisch zijn. APOEL had thuis al 33 wedstrijden niet verloren en dan is het straf dat paars-wit hier de zege wegkaapte. Op een manier die tegenwoordig typisch is voor de Brusselaars en die ook succes opleverde in Sint-Petersburg. Het is niet zo mooi om naar te kijken - met slechts 49 procent balbezit - maar één keer efficiënt zijn volstaat. Meer nog op het einde miste Bruno nog een reuzekans zoals hij dat in de fatale bekermatch tegen Charleroi ook deed. Hopelijk komt dat paars-wit straks niet duur te staan. “In de eerste helft waren we toch veel beter”, vervolgde Weiler. “Als we echt al onze kansen afmaken, hadden we met 0-3 kunnen winnen.”

Dat was overdreven geweest, maar het is zeker niet zo dat Weiler de Europa League als een opspelende appendix ziet nu Play-off 1 eraan komt. Een appendix die hij zo snel mogelijk moet wegsnijden. De Zwitser had zelfs zijn kostuum aangetrokkenen en stelde een meer gerodeerd elftal op dan tegen Zenit. Deschacht en Acheampong waren ongelukkig ingevallen tegen KV Mechelen en moesten hun plaats afstaan aan Nuytinck en Hanni. Teo kreeg de voorkeur in de spits. “Ik kies echt in functie van vorm, scherpte op training, kwaliteiten van de tegenstander... Ik heb echt geen Europees en een Belgisch elftal. Wie in de ploeg stond, verdiende te spelen.”

Laboratorium Europa is dus een fabeltje, al was er wel het experiment met Najar als linksback, terwijl Stanciu en Hanni voor het eerst sinds 18 december tegen Eupen nog eens samen in de ploeg stonden.

Chipciu: dertien assists

Een groot succes was dat niet, want het duo rendeert niet met dribbelaar Hanni op de flank. Daarom mag Stanciu van geluk spreken dat hij scoorde. Bij een uitbraak pakte Chipciu uit met zijn dertiende assist (!) en de man van 10 miljoen plaatste het leer mooi in het net. Als er één man is die deze Europa League nodig heeft, dan is het Stanciu wel. In tegenstelling tot bepaalde anderen wil hij dat dit tornooi zo lang mogelijk blijft duren, want in België zal hij lang niet altijd spelen. “Ach, Stanciu boekte al veel progressie”, suste Weiler. “Hij verdiende deze kans en toonde zich ook goed in de duels.”

Met deze uitzege op zak moet paarswit het volgende week in het Astridpark afmaken. De volgende rondes vallen wel midden in Play-off 1, maar een eerste kwartfinale in twintig jaar - sinds die tegen Inter in 1997 - laat je niet liggen. Bovendien moet APOEL in Brussel aanvallen en zal Anderlecht kunnen counteren. “Anderlecht is de sterkste ploeg waartegen we dit seizoen al hebben gespeeld”, zei APOELcoach Christensen. En anders moet er ergens in het Zoniënwoud toch nog een konijn rondlopen met een pootje te veel?