Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Op één match van geschiedenis
Dertien jaar. Of twaalf plus één, zoals ze het op de Bosuil zeggen. Want dertien is het oude stamnummer van Beerschot en dat spreken ze niet uit. Maar goed, dertien jaar is het dus geleden dat Antwerp nog in eerste klasse speelde. Een eeuwigheid voor de oudste club van het land. Want voor die laatste degradatie in 2004 was Antwerp in de clubgeschiedenis amper vijf seizoenen afwezig op het hoogste niveau. Om maar te zeggen: de fans bij Antwerp wachten al heel lang. Na dertien jaar in het vagevuur van tweede klasse zou een terugkeer een groot historisch karakter hebben.
Historisch is het vooral voor de club zelf. Een promotie zou de wedergeboorte van Antwerp nog meer in de verf zetten. Want zoals Paul Bistiaux in deze krant vertelde: tot drie keer toe stond de club in die periode tweede klasse op de rand van het faillissement. De laatste keer was twee jaar geleden, maar toen kwam de helpende hand vanuit OostVlaanderen. Patrick Decuyper zag wel wat in het potentieel van de Great Old, redde de club van de verdrinkingsdood en investeerde meteen miljoenen om de club sportief en extrasportief weer op te bouwen. Met als eerste doel de promotie naar eerste klasse. Van dat doel is Antwerp nog negentig of honderdtwintig minuten verwijderd. En nadien begint het pas echt voor Decuyper. Hij heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij met Antwerp naar de Belgische top wil. En als Decuyper een voorspelling doet, kan je er maar best rekening mee houden dat het uitkomt. Want toen hij bij Zulte Waregem zei dat de club binnen de drie jaar Champions League zou spelen, verklaarde iedereen hem voor gek. Maar effectief, in 2013 miste Essevee maar nipt de titel en stond het in de voorronde voor de Champions League tegen PSV. We kunnen een promotie ook historisch noemen voor de stad Antwerpen. Want sinds de degradatie van Beerschot in 2013 telde de hoogste afdeling van het Belgische voetbal vier seizoenen lang geen enkele club
Vier jaar lang had Antwerpen geen club in eerste klasse. Dat was sinds de invoering van het competitievoetbal in 1895 nog nooit gebeurd. Daar kan nu verandering in komen.
uit grootstad Antwerpen. Iets wat daarvoor sinds de invoering van het competitievoetbal in 1895 nog nooit was gebeurd. Vier jaar lang telde het fiere Antwerpen niet mee in het Belgisch voetbal. Daar kan nu verandering in komen. En ook de spelers en technische staf kunnen geschiedenis schrijven. Wim De Decker kan slagen waar veertien trainers voor hem zijn tanden op stuk beten. Hij maakte van een verdeelde spelersgroep een hechte kern, koos met succes voor een nieuw systeem met aanvallend voetbal en bracht rust in de club. Als Antwerp straks de promotie pakt zal De Decker voor eeuwig en altijd gezien worden als de man die Antwerp terugbracht naar het hoogste niveau. Nog tot zijn tachtigste verjaardag zal hij erover aangesproken worden, zal hij worden opgevoerd in programma’s als De Kleedkamer. Net als zijn spelers voor eeuwig herinnerd zullen worden als de helden van de promotie. Dat het net in dit seizoen zou lukken, zou zo typerend zijn voor Antwerp. In dat geval zou het seizoen 20162017 een perfecte weerspiegeling zijn van de geschiedenis van Antwerp. Extreme dieptepunten met de fans die zich tegen de club keerden door de aanwezigheid van John Bico afgewisseld met een extreem hoogtepunt. Dat is Antwerp ten voeten uit. Want het zou na zo’n turbulent seizoen een serieuze stunt zijn als het lukt. Ook wij hadden in november nooit gedacht dat de situatie nog recht te trekken zou zijn. De spelersgroep was verdeeld, de resultaten waren enorm wisselvallig en de fans keerden zich tegen de club door de hele saga met John Bico. Alleen dankzij het competitieformat waarin de periodekampioenen om promotie spelen en de ingrepen van Wim De Decker staat Antwerp waar het nu staat. Als het lukt, mag heel België zich verwachten aan een van de grootste vreugdeuitbarstingen van de laatste jaren. Dan staan er maandagmiddag nog fans te dansen op de banken van Tribune 2. Het is nu aan de spelers. Ze mogen zelfs met 10 verliezen. Dat mag niet meer mislopen, toch?