Vragen over Turkse moskee

V laams minister Liesbeth Homans (N-VA) wil de erkenning en de bijbehorende subsidie intrekken van de grote Fatih-moskee in het Limburgse Beringen. Homans zei gisteren dat ze van de Staatsveiligheid (VSSE) een rapport had gekregen waaruit zou blijken dat vanuit die moskee spionageactiviteiten worden georganiseerd in dienst van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan en tegen de aanhangers van zijn aartsvijand Fethullah Gülen. In de moskee zouden zelfs vergaderingen plaatsvinden van de AKP, de partij van Erdogan.

Maar gisteravond liet diezelfde Staatsveiligheid in een reactie weten dat de dienst in haar nota aan minister Homans geen analyse heeft gemaakt van de bewuste moskee in Beringen. Er is blijkbaar wel een “genuanceerde analyse” gemaakt van de activiteiten van Diyanet, het netwerk van 62 moskeeën dat in ons land actief is en dat wordt gesubsidieerd door het ministerie van Algemene Zaken in Ankara. Maar VSSE heeft daarbij “tot nu toe geen bewijzen gevonden voor clandestiene inmenging of spionageactiviteiten door Diyanet”.

Dat plaatst het verhaal van de minister natuurlijk in een heel ander daglicht. Uiteraard hoeft onze overheid geen subsidies uit te reiken aan organisaties die de interne politieke conflicten van een ander land importeren. Maar zijn er wel voldoende objectieve redenen om de erkenning en de subsidies van moskeeën zoals die in Beringen in te trekken? De versies van minister Homans en de VSSE lijken elkaar tegen te spreken. De nota heeft het zelfs letterlijk over “conclusies die door de dienst zelf nooit werden getrokken”. Dat verhaal zal de komende dagen ongetwijfeld leiden tot felle politieke discussies.

Dat er sprake is van bemoeienissen van het Turkse regime in ons land, lijdt overigens geen twijfel. Diplomaten blijken druk uit te oefenen op onze politici en op Turkse verenigingen om al dan niet deel te nemen aan bepaalde activiteiten. Onder meer de Antwerpse provinciegouverneur Cathy Berx en voormalig Antwerps cultuurschepen Philip Heylen (CD&V) zouden daar al vervelende ervaringen mee hebben gehad. En de diploma’s van de universiteit van Leuven worden in Turkije niet langer erkend, omdat ze een leerstoel heeft die is vernoemd naar staatsvijand Gülen.

Dat de Vlaamse regering daartegen actie wil ondernemen, is terecht. Zij hoeft uiteraard geen hand-en-spandiensten te verlenen aan het regime van Erdogan. Maar er moeten wel goede redenen zijn voordat kan worden overgegaan tot een maatregel zoals de intrekking van een erkenning. We kijken uit naar meer uitleg van de minister.