Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Waar moet ik heen met 900 euro?”
Carine Bergen (54) uit Vorst (Laakdal) dreigt op 1 maart 2018 haar sociale woning te moeten verlaten omdat ze voor 1/24ste deel eigenaar is van het huis met bijbehorende grond waarin haar 87jarige moeder nog woont. De enige mogelijkheid om in haar appartementje te blijven wonen, is door haar aandeel weg te schenken volgens de verstrengde wetgeving.
De kopzorgen voor Carine Bergen zijn een gevolg van de verstrengde regels die Vlaams minister van Wonen Liesbeth Homans (N-VA) oplegde om aanspraak te kunnen maken op een sociale woning. Iemand die een woning of bouwgrond gedeeltelijk in eigendom heeft, kan sinds 1 maart van dit jaar niet langer aanspraak maken op een sociale woning.
Wie een woning voor 100% in eigendom heeft, werd al langer uitgesloten van de sociale huurmarkt, maar voortaan geldt dat ook voor wie een woning of bouwgrond gedeeltelijk in eigendom heeft of in een vennootschap heeft ondergebracht. “Sociale huurwoningen moeten ter beschikking worden gesteld aan wie ze het meest nodig heeft. Net zoals de invoering van tijdelijke contracten zal deze maatregel daar mee voor zorgen”, aldus Homans. “Mensen die een woning geheel of gedeeltelijk bezitten, horen niet thuis in een sociale woning.”
Eigendomscontrole
Als gevolg van de nieuwe wetgeving voerde sociale huurmaatschappij Geelse Huisvesting een eigendomscontrole uit. Daaruit bleek dat Carine Bergen, die al vijftien jaar een appartementje van de maatschappij huurt aan de Hazelaar in Vorst, voor 1/24ste eigenaar is van het huis met bijbehorende grond van haar moeder. De waarde van haar stuk eigendom wordt op 10.000 euro geschat. “Wij waren met zes kinderen thuis”, zegt de 54-jarige vrouw uit Vorst. “Vader stierf in 1980, ik was toen amper 17 jaar. In die tijd was het nog zo dat het erfdeel dan op naam van de kinderen werd geplaatst. Maar dat leidde soms tot onaangename situaties, waarbij kinderen hun ouders uit huis lie- ten zetten om hun erfenis te verzilveren. Na 1981 kon dat niet meer. Ik ben met de brief van de Geelse Huisvesting naar de notaris gegaan, maar die kon niets doen”, zucht Carine. “Volgens de notaris was er echter geen probleem geweest als mijn vader na 1981 was gestorven, want sindsdien wordt het erfaandeel niet meer automatisch op uw naam geplaatst bij het overlijden van een van de ouders.”
Voor Carine betekent de nieuwe wetgeving slapeloze nachten. “Ik kan het niet verkopen, want mijn moeder leeft nog. Als ze sterft, is er weer geen probleem, want voor erfgenamen zijn er uitzonderingen”, zegt ze. “Maar ik hoop dat moeder honderd jaar wordt, ik heb een heel goede relatie met haar.”
Erfdeel wegschenken
Om in haar appartement te mogen blijven, rest Carine eigenlijk maar één ding, zo werd haar duidelijk na het bezoek aan haar notaris en raadplegen van een advocaat: haar erfdeel wegschenken. “Maar aan mijn kinderen gaat dat niet”, zucht de vrouw. “Een dochter van mij woont zelf in een sociale woning, die zou dan in dezelfde situatie terechtkomen als ik. En een zoon van mij is gehandicapt en zit in een instelling voor kinderen met een beperking. En ik kan mijn derde kind toch niet bevoordelen? Van de notaris hoorde ik dat wegschenken een optie is: als ik mijn deel aan een goed doel geef, moet ik geen registratierechten betalen, anders kost het me nog 700 euro. Mijn moeder wordt er ziek van en ik slaap er niet van. Waar moet ik naartoe met mijn uitkering van 900 euro van het ziekenfonds?”
CARINE BERGEN (54)
Huurder sociale woning “Ik kan mijn deeltje van het huis van mijn moeder niet verkopen, want ze leeft nog. Als ze sterft, zou er weer geen probleem zijn, maar dat wil ik natuurlijk niet. Ik hoop dat ze 100 jaar wordt.”