Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Mijn droom? Een solozege”
Tom Boonen acht ziich voor allerlaatste Parijs Roubaix nog sterker dan vorig jaar Sagan amuseert zich weer met wheelie
Tom Boonen beleefde gisteren in Wielsbeke zijn laatste persconferentie als renner. Voor een gigantische internationale persmeute zei hij er helemaal klaar te zijn voor zijn laatste Parijs Roubaix, zijn allerlaatste wedstrijd.
“De voorbereiding verliep perfect”, zegt Boonen. “Ik sta waar ik op dit moment wilde staan. Ik ben waarschijnlijk niet zo sterk als in mijn beste jaren, maar ik ben zeker sterker dan vorig jaar. Ik zal mij in de finale beter kunnen verweren dan toen. Vorig jaar moest ik een paar keer nadenken voor ik een inspanning kon doen en heb ik mij eeen aantal keer moetenn doodplooien.en Maar als alles had meegezeten, had ik vorig jaar ook al alleen naar de piste kunnen rijden. Al is het niet omdat ik beter ben dat ik nu ook een beter resultaat zal rijden. Er is nog altijd een grotere kans dat iemand anders wint, dan dat ik win.”
Boonen droomt van een solozege net zoals in 2009 en 2012, maar is realistisch. “Ze zullen mij geen cadeaus geven. Maar veel van mijn concurrenten hebben nog nooit gewonnen, ik al vier keer. Als ze niet meekoersen met mij, zullen ze ook niet winnen. In een ideaal scenario kom ik alleen binnen en heb ik tijd om na te denken hoe ik mijn laatste meters als profrenner zal vieren, maar waarschijnlijk zal de koers beslecht wordenn in een klein groepje op de piste. e.””
47 minuten duurde de laatste persconferentie van Tom Boonen. De schrijvende pers, de radio, de tv, de Waalse, de Franse en zelfs de Zwitserse en Italiaanse media stonden in de gebouwen van Quick.Step Floors in Wielsbeke te dringen voor een laatste quote. En Boonen, die bleef ook tijdens zijn laatste persconferentie gewoon zichzelf. “Maandagmiddag word ik wakker met een gigantische kater.”
DE SETTING 11 microfoons, 14 camera’s en veel laminaat
De persconferentie begon om 15.36u. Tom Boonen kwam in de hoofdzetel van Quick.Step Floors in Wielsbeke aan om 14.46u. In de zaal leidde een weg uit laminaat bedrukt met kasseien de bezoekers langs dertien panelen. Op elk paneel stond een foto plus een quote van Boonen over elke Parijs-Roubaix die hij al gereden heeft. Ook onder de bruine Chesterfield waarin Boonen plaatsnam om de pers te woord te staan, lag een laminaat bedrukt met kasseien.
Het was dringen in de zaal. In totaal waren er elf microfoons, veertien camera’s en nog eens 29 mensen van de schrijvende pers aanwezig. Ploegmaat Iljo Keisse filmde een deel van de persconferentie en postte dat op Facebook Live. Na afloop sneed Boonen een grote groene taart met daarop ‘Tnx Tom’ aan. Voor zondagavond na de wedstrijd is een reuzentaart voor 130 personen besteld.
DE VERWELKOMING Speech van de chef, applaus van de ster
Ploegmanager Patrick Lefevere, die tijdens de persconferentie naast Tom Boonen in de zetel zat, staat recht en haalt een papier uit de zak van zijn kostuumvest. “Ik speech altijd zonder spiekbriefje, maar dit keer heb ik het toch opgeschreven.” In zijn speech bedankt hij zijn poulain voor alle mooie momenten die ze samen hebben beleefd. “Parijs-Roubaix zal voor de ploeg en Tom heel speciaal zijn. We hebben hier hard naartoe gewerkt. Het was een lange weg, maar we zijn klaar voor de strijd. Ik wens Tom en de ploeg veel succes.”
Na de speech is het even stil in de zaal, waarna Tom Boonen recht staat en begint te applaudisseren. De rest van de zaal volgt, de persconferentie kan beginnen.
DE VRAGEN Het kortste antwoord
Vraag: Vrees je niet de focus te verliezen zondag door de emoties?
Antwoord: “Neen. Echt niet.” Vraag: Je hebt door al deze drukte dus geen enkele moeite met de juiste koersfocus te vinden?
Antwoord: “Ik heb nog nooit last gehad om mij te focussen.”
DE TOEKOMST Het intermezzo van ploegmaat Julien
Na tien minuten lijkt het eerste deel van de persconferentie uit te doven. Het sein voor ploegmaat Julien Vermote om in actie te schieten. Vermote zit een rij voor de journalisten en vraagt: “Kun je al iets meer vertellen over de projecten die je na zondag zal opstarten?” De andere zes ploegmaats schieten in de lach, inclusief Tom Boonen, zij het wat blozend.
Na afloop legt Vermote zijn grap uit. “Gisteren had Tom gegrapt dat hij vanaf 1 mei een eigen wielerploeg zou opstarten. Ik kon het niet laten dat er nog eens in te wrijven.”
Boonen: “Ik weet echt nog niet wat ik ga doen. Vanaf dinsdag ben ik weer een gewone mens. Er liggen heel wat projecten op tafel, maar ik wil de eerste drie maanden alles op mij laten afkomen.”
DE ONVERMIJDELIJKE “Ik hoop dat Roger er zondag is”
Tom Boonen en Roger De Vlaeminck zijn met vier zeges in Parijs-Roubaix gedeeld recordhouder. Boonen kan zondag alleenheerser worden. Toch duurde het meer dan twintig minuten vooraleer een journalist, dan nog een Waalse, de onvermijdelijke vraag durfde te stellen.
Vraag: Heb je al gedacht aan Roger De Vlaeminck?
Antwoord: “Neen. Echt niet. Ik hoop wel dat hij zondag op de piste aanwezig zal zijn. Ik heb altijd gezegd dat ik pas naar mijn palmares zal kijken wanneer ik gestopt ben. We moeten nog drie dagen wachten dus.”
HET EERBETOON “Merci, Tom”
Een journalist van de Franse krant
L’Équipe gebruikt zijn enige moment met de microfoon in zijn hand om zijn respect te betuigen voor Tom Boonen. “In naam van de voltallige Franse media wil ik jou
bedanken voor al die mooie jaren, mooie momenten en aangename persconferenties en interviews. Veel succes in de jaren na je rennersloopbaan.
Boonen antwoordt: “Ik wil ook jullie bedanken.”
HET ORIGINEELSTE ANTWOORD “Maandag de zwaarste kater ooit”
Vraag: Zal je maandagochtend treurig of opgelucht zijn?
Antwoord: “Maandag word ik waar- schijnlijk wakker met de zwaarste kater ooit. En op deze leeftijd ben ik altijd heel treurig wanneer ik opsta met een kater. Zondagavond gaan we na de koers met de ploeg nog iets eten in Gent, en ik vermoed dat er ook wel wat pintjes zullen worden gedronken tijdens het feestje nadien. Ik blijf zondagnacht slapen op hotel in Gent. Ik vermoed dat ik maandag dus niet om negen uur uit de veren zal zijn. Rond de middag wakker worden lijkt mij realistischer.”
“Er gaan vanaf maandag zeker momenten zijn dat ik de koers ga missen, maar er gaan ook momenten zijn dat ik blij ga zijn dat het voorbij is. Ik droomde er al in mijn beginjaren van om in schoonheid te stoppen. Ik kijk er dus naar uit. Het wordt uniek.”
DE MEEST GESTELDE VRAAG “Ik zal kalm moeten blijven”
Vraag: Denk je niet dat iedereen op jouw wiel zal rijden?
Antwoord: “Er zal zeker naar mij worden gekeken. Maar ik word elk jaar geviseerd in Parijs-Roubaix. Ik verwacht zeker geen ereparade en dat ze mij zullen laten winnen. Ik ben er zeker van dat ze tegen ons zullen rijden. Maar het is aan onze ploeg om te vermijden dat we in het defensief worden gedrukt. In het slechtste geval kom ik in een situatie dat er vier renners voorop rijden en niemand wil helpen de kloof te dichten. Ik zal vooral kalm moeten blijven.”
Boonen geeft ook nog een tip mee aan de concurrentie. “Het is in Parijs-Roubaix geen goed idee om te focussen op één renner. Als je dat toch doet, loopt het meestal verkeerd af.”
DE TACTISCHE VRAAG “Nog nadenken over een plan”
Vraag: Wat is nu het tactische plan voor zondag? Antwoord: “Woensdag na de Scheldeprijs vroeg Fitte (ploegleider Wilfried Peeters, red.) hoe we het nu zullen aanpakken. Ik moet er nog eens over nadenken. Meestal weet ik pas zaterdagavond wat ik de dag nadien in Roubaix zal doen. Parijs-Roubaix is niet zo een moeilijke wedstrijd op tactisch vlak als je over kasseien kan rijden. Het parcours heeft voor niemand een geheim. Er zijn ook geen technische of verraderlijke passages. Het is gewoon zo snel mogelijk over kasseien rijden. Wij zullen zoals elk jaar proberen om de koers in handen nemen en proberen iedereen op een hoopje te rijden. We zijn geen ploeg die zich aanpast aan de rest. We proberen altijd onze eigen stempel te drukken.”
DE BAND MET PARIJSROUBAIX “Het is gewoon de perfecte koers”
Vraag: Beschrijf nu eens je liefde voor deze koers?
Antwoord: “Voor mij is Parijs-Roubaix dé perfecte koers. Tijdens mijn eerste deelname was ik nog maar 18 jaar. Ik werd toen zesde in de beloftenwedstrijd. Het is ook een unieke koers. De Ronde van Vlaanderen is ook zeer speciaal, maar voor de Ronde hebben we al een stuk of vijf keer over die bergjes en kasseien in de Vlaamse Ardennen gereden. Terwijl we maar één keer per jaar over de kasseistroken in Noord-Frankrijk koersen. Het gekke zal zijn dat het voor alle andere renners aan de start zondag een Parijs-Roubaix zal zijn zoals die er elk jaar is. Alleen voor mij is het deze keer extra speciaal. Dat is apart.”