Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Het was wat het was”
Vandaag is de eerste dag van de rest van het leven van Tom Boonen. Om vier minuten over vijf zondagmiddag is de wielrenner officieel met
pensioen gegaan, toen hij
als dertiende over de streep
bolde in Roubaix. Heel erg vond hij dat
niet. “Het was wat het was.” En
nu zal komen wat komt. Zoals:
deze ochtend naar de dokter met Jacqueline,
zijn dochtertje dat gisteren last kreeg van een pollenallergie aan haar oogjes.
Een reconstructie van zijn laatste
werkdag.
Alles was tot in de kleinste details voorbereid, maar de laatste werkdag van Tom Boonen begon totaal anders dan gedacht.
De wekker stond om 7.45 uur. Opstaan en direct ontbijten. Dat was het plan, netjes gechronometreerd zoals dat gaat met topatleten.
Helaas. De wekker van Tom Boonen is niet afgegaan. Een dopingcontroleur van het ijverige type bonkte al een uur vroeger op de deur. Met een potje in de hand. “Ach ja, dat kan er ook nog wel bij”, zei Tom op zijn manier.
Niet dat het veel uitmaakte. Om iets voor acht zat hij aan de ontbijttafel, calorieën bunkeren. Wit brood, toast, pistolets, pannenkoeken, cornflakes, confituur, honing, bananen. En pindakaas, speciaal voor hem.
In een hotel iets verderop ontbijten zijn ouders André en Agnes en zijn broer Sven en diens vriendin Ine. Het is stil aan tafel. “We zijn gestrest”, zegt pa Boonen. “Die laatste koers, daar ben je meer mee bezig dan je wil toegeven.”
Tot zaterdag was de start om 10.55 uur gepland. Het weer zou goed zijn. Dus werd het 11.11 uur. Een wat gek tijdstip voor de allerlaatste koers van een renner die toevallig rugnummer 11 draagt.
Het gedrum van de massa om die laatste glimp van de volksheld op twee wielen op te vangen, is zo erg dat Tom Boonen nauwelijks aan de start geraakt. “Het is erg. Ik had wel veel verwacht, maar dit toch niet”, zegt hij.
Pa, ma en broer staan iets verderop. Ze heb een stukje van Toms helm gezien. Daar blijft het bij. Ze gaan naar de auto. Om Tom onder- weg te zien voorbijstuiven. Hij zal hen nauwelijks zien.
“Als hij maar niet valt”
Om kwart voor vijf is het duidelijk dat Tom Boonen Parijs-Roubaix niet zal winnen. Op de kasseistrook van Hem is zijn achterstand driekwart minuut. Te veel om nog een rol te spelen. Pa, ma en broer zien