Nog steeds een beestige zangeres

Clouseau, Bart Peeters, Natalia, Josje van K3, Lady Linn en de Nederlandse rapper Gers Pardoel: een echte topcast is het, vanavond in het derde seizoen van Liefde

voor Muziek. En dan is er ook nog Isabelle A. Vlaanderen lijkt de nu 41jarige zangeres wat vergeten, maar zij zou wel eens de revelatie van de reeks kunnen worden.

Natalia stipte het vorige week al

b aan in deze krant: voor haar is Isabelle A dé ontdekking van Lief

de voor Muziek. “Ik heb het gevoel dat ze zich als vrouw enorm heeft ontwikkeld. Ze is klaar voor een nieuw hoofdstuk. Haar laatste plaat dateert al van tien jaar geleden, en precies omdat het zo lang stil was, is de kans dat ze nu gaat scoren veel groter. Ik stond er trouwens van te kijken hoe uitgebreid haar repertoire is. Eerst dacht ik: oei, die heeft maar vijf

liekes om uit te kiezen. Niet dus.”

Willy Sommers

Isabelle A. Bij de naam denk je zelfs nu nog spontaan aan dat tienermeisje dat eind jaren tachtig, begin jaren negentig hit na hit scoorde en met Hé

Lekker Beest liefst negen maanden in de hitparade bleef staan. U herinnert zich vast ook nog de hetze toen ze in het VRT-programma

Panorama haar anti-racismenummer Blank of Zwart zong, terwijl buiten het Vlaams Blok een luidruchtige protestactie hield. Ze haalde om de haverklap de boekskes, niet in het minst door haar veelbesproken relatie met de 23 jaar oudere Willy Sommers.

Er volgden nog een paar successen – Je Kan Altijd Op Me Rekenen en Ik Heb Hem Zo Lief – maar haar carrière miste richting, en een combinatie van mismanagement, contractperikelen en pech zorgde ervoor dat ze stilaan van de radar verdween. Haar optreden tijdens de 0110-concerten met Gorkizanger Luc De Vos werd wél opgemerkt. De Engelstalige uitstapjes richting dan

ce, daarentegen, sloegen veel minder aan, ook al ging ze op een gegeven moment zelfs met de producers van Madonna in zee.

In 2006 leek het tij even te keren toen ze samen met Alex Callier

De Macht der Gewoonte opnam, een cd waarvoor naast Callier onder meer Stijn Meuris, Luc De Vos, K’s Choice en Mauro songs leverden. Het was een uitstekende plaat waarop ze een nieuwe, iets alternatievere richting uitging die dichter aanleunde bij de vrouw die ze intussen geworden was. Alleen: voor haar oude publiek bleek de sprong te groot, en bij de anderen had ze haar achtergrond uit de Vlaamse showbizz tegen.

Typisch rollende r

Ondanks een tournee met zowel Mario Goossens als Ruben Block van Triggerfinger in de band vielen de verkoopcijfers lelijk tegen. “Ik heb gemerkt dat het hokjesdenken in Vlaanderen daar toch een belangrijke rol in speelt”, aldus Callier. “Als coach van The

Voice merkte ik dat ook: zodra je met een kandidaat iets meer ‘left of center’ gaat, haakt het publiek af.” Callier vindt Isabelle A niettemin een van de meest onderschatte zangeressen van Vlaanderen. “Ze heeft een hele herkenbare, karakteristieke stem. Met die typisch rollende r. Persoonlijkheid is veel belangrijker dan ‘juist’ zingen. Juiste stemmen boeien me sowieso niet.”

En nu krijgt ze voor het eerst in bijna tien jaar weer de kans om zich voor een groot publiek te bewijzen. Intussen is Isabelle 41, en mama van een zoontje. Nog steeds een naam, maar niet meer de ster van vroeger. Wat haar aanwezigheid tussen al die kleppers in Liefde voor Muziek des te opmerkelijker maakt. “Klopt”, zegt Niels Dierckx, als Adjunct Hoofd Productie bij VTM van nabij bij het programma betrokken. “Het klopt dat haar huidige profiel misschien iets minder is. Bij de eerste reeks was Stan Van Samang ook nog gewoon die gast die ooit eens Steracteur Sterartiest had gewonnen. En kijk hoe het hem vergaan is.”

Muziek als noodzaak

“We waren een beetje vergeten wat voor een fantastische zangeres Isabelle wel is. Door een samenloop van omstandigheden was ze een beetje weggedeemsterd. Het tijdperk van Tien om te

Zien liep af, en ze heeft ook wat andere dingen gedaan.”

Voor Dierckx zijn drie parame- ters belangrijk om als artiest in aanmerking te komen voor het programma. “Je moet goed kunnen zingen. En overweg kunnen met muzikanten van allerlei pluimage. Dat lukt alleen als je muziek maken niet als een job beschouwt, maar als een noodzaak. Ook belangrijk: een uitgebreid repertoire. Isabelle heeft echt een pák ferme nummers. In haar eigen versies klinken die erg jaren negentig, met alle voor- en nadelen vandien. Maar je kan er – zoals tijdens de opnamen is gebleken – heel uiteenlopende dingen mee doen.”

Spontaan applaus

Tijdens de persvisie van de eerste aflevering brak spontaan applaus uit bij de journalisten toen Isabelles uitvoering van Natalia’s

I’ve only Begun to Fight in beeld kwam. En inderdaad: het kindsterretje van vroeger is een volwassen zangeres geworden, die zowel jazz als Franse sixties-pop aankan. En die erin geslaagd is in al die covers toch een herkenbaar eigen universum te scheppen. Na het succes van de vorige edities – liefst twintig nummers uit de reeks haalden toen de Ultratop – worden dit keer alle 49 songs uit de reeks uitgebracht. Je kan er dus gif op innemen dat het programma ook dit keer verder zal leven op de radio en in de charts.

“De sterren staan goed, dat is waar” zegt Dierckx. “Of het écht wat wordt, valt af te wachten. Johannes Genard was een van de verrassingen uit het tweede seizoen. Maar hij had geen plaat klaar, nadien. En kon daardoor niet van het opgebouwde momentum profiteren, zoals Stan Van Samang – die achteraf meteen Liefde voor Publiek uitbrachtdat wél kon. Dat zijn dingen die we zelf niet in de hand hebben, natuurlijk.”