Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Het brokkenparcours van ‘Team Tom’
Waarom de ploeg rond Tom Boonen Roubaix niet collectief kon domineren
Quick.Step Floors omringde Tom Boonen in zijn laatste Parijs Roubaix met een ‘ dream team’, maar slaagde er niet in om de wedstrijd collectief naar zijn hand te zetten. Voor en in het donkere bos van Wallers liep alles in het honderd. “Zeker Terpstra had in de finale een rol kunnen spelen.”
‘Team Tom’, de zeven renners rond Boonen, moest haar kopman in een zetel richting piste loodsen, maar anders dan in de Ronde van Vlaanderen slaagde Quick.Step Floors er niet in om in Roubaix collectief op de wedstrijd te wegen. De ploeg controleerde wel en masse de eerste honderd kilometer, wilde Boonen daar bovenal zonder kleerscheuren door loodsen. Met Tim Declercq, Julien Vermote en Yves Lampaert waren drie renners met die specifieke job belast. “Omdat we weten hoe belangrijk die eerste kilometers zijn”, aldus ploegleider Tom Steels.
De drie counterden veel ontsnappingspogingen, probeerden zelf geregeld mee te springen, tot uiteindelijk Vandenbergh, Martinez, Delage en Wallays mochten wegrijden. Tot daar geen man over boord.
De ellende begon met een valpartij van Lam- paert op de kasseien van Quiévy, met zo’n 150 kilometer te gaan. Daar verloor de ploeg een pion waarvan na zijn zevende plaats in 2015 mocht verwacht worden dat hij tot diep in de finale zou meegaan. Lampaert keerde wel nog terug in koers, een prestatie op zich.
Voor Wallers - op de strook van Quérénaing en Maing - viel ook Terpstra weg. Hij had twee valpartijen na elkaar. “Ik weet niet wat er precies gebeurde”, aldus Terpstra, winnaar van Roubaix in 2014. “Plots viel mijn stuur weg. Ik probeerde nog door te zetten, maar had te veel pijn. Ik weet niet hoe ik ben gevallen, maar mijn hele lijf zit onder de schaafwonden en de blauwe plekken. Zowel de linkerkant als de rechterkant.”
Terpstra was in het tactisch plan van Quick.Step Floors sowieso een belangrijkste schakel. “Niki was iemand die in de finale zeker een rol had kunnen spelen”, aldus ploegleider Steels.
En Quick.Step Floors bleef maar pech hebben. Iljo Keisse had tot aan het bos van Wallers sterk gereden als een persoonlijke ‘bodyguard’ van Boonen, maar reed lek op het slechts mogelijke moment. Het is daar dat ‘Team Tom’ echt mannen tekort begon te komen. “Matteo Trentin heeft toen min of meer de rol van Iljo moeten overnemen”, zegt ploegleider Wilfried Peeters. De Italiaan kon een paar aanvallen counteren, tot ook hij lek reed.
In een verhaal van acht kleine visjes bleven zo in de finale alleen nog Stybar en Boonen over. De kopman voelde zich geviseerd en vroeg daarom zelf aan Stybar om aan te vallen. “Tot dan had ik honderd procent in dienst gereden van Tom”, aldus Stybar. “Ik had onderweg al heel veel aanvallen gecounterd, tot krampen toe. Ik had nooit gedacht dat ik nog vooraan in de wedstrijd zou komen te zitten.”
In de volgwagen bleef Stybar ook vooraan in de wedstrijd bovenal ‘plan B’. De verwachting was dat de groep met Boonen opnieuw zou komen aansluiten. “Na de strook van Hem met acht kilometer te gaan zagen we dat er niemand wilde werken in de groep Boonen”, zegt Peeters. “Daar hebben we beslist om alles op Styby te zetten.”
Voor de Tsjech, nummer twee in 2015, kwam de promotie naar kopman als een verrassing, hij had zijn race tot dan allerminst in spaarstand gereden. “Maar op zich was ik mentaal klaar om te sprinten”, aldus Stybar. “Ik denk niet dat ik een fout maak. Misschien had ik nog vijftig meter kunnen wachten, maar ik denk dat Van Avermaet ook dan sneller was geweest.”
Wilfried Peeters beaamde: “Stybar heeft geen fouten gemaakt. Hij is geklopt door iemand die sneller was.”
De conclusie was dat Quick.Step Floors te veel pech had op teveel verkeerde momenten om net zo dominant te zijn als in de Ronde van Vlaanderen. “Misschien wel”, zegt Peeters. “Maar als je de toer doet van alle ploegen zal iedereen zijn verhalen hebben. Hoe vaak ik Vandenbergh en Naesen na lekke banden heb zien passeren voorbij de auto, bijna onvoorstelbaar. Ik had medelijden met die gasten. Ook zij hebben meer dan hun deel gehad.”