Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Hotsen, knotsen en botsen
Achtste aflevering in populaire reeks biedt vooral meer van hetzelfde
Aflevering acht van The Fast and the Furious legt het er lekker vet op. Al gaan ook spectaculaire autocrashes op den duur vervelen.
Deze film verspreidt de geur van diesel en verbrand rubber, maar ook die van een volle pamper. En de kwalijkste van al: die van een sequel. Om dat laatste parfum te verdoezelen, kreeg de achtste aflevering in de populaire reeks The Fast and the Furious een aparte titel: The Fate of the Furious. Maar vergis u niet, dit is vooral meer van hetzelfde: snelle wagens, opgepompte spieren.
We beginnen met het cliché van schaarsgeklede vrouwen en opgeblonken oldtimers in Havana, Cuba. Dat weten we omdat de locaties steevast vermeld staan in koeien van letters. Deze producers kun je niet verwijten dat ze hun publiek overschatten. Daar maakten ze in zestien jaar tijd zo’n drie miljard dollar winst mee. Zij kunnen die Cubanen dus wel enkele lesjes leren.
De eerste krijgen ze van Vin Diesel: “Dit is de Cubaanse spirit, jullie spirit, verlies die nooit.” Daarop trekt hij nog een blikje cola open, want goed advies komt niet gratis en de sponsor wil ook wat schermtijd.
Boze blonde heks
Het verhaal doet er niet toe. Charlize Theron maakt haar entree als een cybercrimineel met dreadlocks. De boze blonde heks zet Dominic Toretto (Diesel) tegen zijn vrienden op door hem te chanteren met een geheim uit zijn verleden. Jason Statham en Michelle Rodriguez zijn op achtervolgen aangewezen om een kernramp te voorkomen.
Regisseur F. Gary Gray imponeerde Hollywood met Straight Outta Compton. Van emotionele scènes heeft hij geen kaas gegeten, maar hij weet hoe lekker het kan zijn om ‘over the top’ te gaan. Zo lekker dat we onszelf halfweg de rit betrapten op een glimlach: fout genoeg om leuk te zijn.
Zo is er een potsierlijke scène waarin Statham zich al schietend een weg naar buiten baant, terwijl hij een baby in een MaxiCosi draagt. Vast bedacht door een marketeer: de jongetjes die in 2001 de eerste film in de reeks zagen, zitten thuis tussen de luiers.
Maar halfweg gaat je glimlach over in een langgerekte geeuw. Na de 37ste autocrash kijk je niet meer op van een achtervolging met een oranje lamborghini en sneeuwscooters op een Russische ijsvlakte.
Ondertussen vroegen we ons af: in welk wereldbeeld past deze verheerlijking van geweld met gemotoriseerde vervoersmiddelen? Net dan scheuren de patsers een marktplein vol mensen op. Laten we er niet te veel achter zoeken.
The Fate and the Furious is als een oranje lamborghini op ijs: opzichtig, dom, ridicuul, luid en vervuilend. Wij zouden voor de sneeuwscooter opteren.