Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik leg me niet langer neer bij het banaliseren van gruwel”
Ex-schepen Philip Heylen (CD&V) verheft voor het eerst na overstap naar privésector de stem
Bijna een half jaar geleden stopte Philip Heylen (CD&V) als schepen van Cultuur. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en dus verheft hij nu zijn stem.
“De politieke discussie rond het verplaatsen van het Joods monument op de Belgiëlei heeft mij getroffen”, zegt Philip Heylen. “In de sokkel bevinden zich assen van slachtoffers van de gaskamers en resten van Thorarollen. Laat dat monument toch staan waar het nu staat, in het hart van de gemeenschap, vlakbij de synagoge en bij de spoorweg die zo bepalend is geweest in de geschiedenis. Je gaat de Dossin-kazerne in Mechelen toch ook niet verplaatsen omdat dat verkeerstechnische voordelen oplevert?”
Bijna een half jaar geleden trad Philip Heylen (48) af als schepen van Cultuur en stapte hij over naar een job in de privésector. Heylen gaf zijn schepenambt door aan partijgenote Caroline Bastiaens. Zelf blijft hij in de gemeenteraad actief als fractieleider van zijn partij tot de verkiezingen van oktober 2018. Daarna zal hij niet meer verkiesbaar zijn en houdt zijn politieke carrière op.
“Ik was toe aan iets anders”, zegt hij tijdens het eerste interview in zijn nieuwe leven. “In de politiek kan je veel doen, maar je moet altijd scoren op korte termijn, want er loeren voortdurend verkiezingen om de hoek. En de neuzen van de mensen met wie je samenwerkt, staan zelden of nooit in dezelfde richting. Dat is voor mij nu anders.”
Weer aan het leren
Heylen is sinds enkele maanden actief als business development manager in dienst van de belangrijke investeringsmaatschappij Ackermans & van Haaren (AVH). “Ik zit opnieuw in een fase waarin ik heel veel leer. Dat is heel goed voor een politicus, net zoals het heel leerzaam is voor een ondernemer om een tijd mee te draaien in de politiek”, zegt hij.
“Met AVH investeren we in belangrijke sectoren met een belangrijk groeipotentieel in duurzaam ondernemen op lange termijn. Zorg, milieu, stadsontwikkeling enzovoort. In 2016 hadden we een omzet van bijna 5 miljard euro. En daarnaast kijken we voortdurend uit naar nieuwe opportuniteiten om te investeren”, legt Heylen uit.
Heylen treedt liever niet in detail over zijn nieuwe activiteiten. “AVH is een beursgenoteerd bedrijf en elke opmerking kan de waarde van ons aandeel beïnvloeden.”
Wat Heylen wél kwijt wil, is dat hij tevreden is over de switch in zijn carrière. “Ik kijk met tevredenheid terug op wat ik als schepen heb kunnen doen, maar ik was wel toe aan iets anders”, zegt hij. “De jongste jaren had ik het gevoel dat ik te veel verwikkeld raakte in allerlei debatten waarin vooral nodeloos naar politieke verschillen werd gezocht.”
Hij geeft een voorbeeld waarmee hij duidelijk verwijst naar de N-VA: “Ik heb er geen moeite mee om te investeren in veiligheid, maar waar in deze stad kan je wapens gebruiken waarmee je anderhalve kilometer ver kan schieten?”
“200% achter Kris Peeters”
Heylen verliet het CD&V-schip in Antwerpen net op het moment dat zijn partij een nieuw elan aankondigde met de komst van Kris Peeters. Vindt hij het niet jammer dat hij het vervolg niet meer zal meemaken?
“De verhuizing van Kris naar Antwerpen is een uitstekende zet”, zegt hij. “CD&V krijgt nu weer een echt boegbeeld in Antwerpen. Marc Van Peel en ik hebben als schepenen onze rol gespeeld, maar we moeten eerlijk zijn: wij zijn er niet in geslaagd om van onze partij electoraal een groot succes te maken. Ik ben ervan overtuigd dat Kris dat wel kan. Ik sta in elk geval voor 200% achter zijn keuze.”
Zelf wil Heylen de stedelijke politiek voorlopig nog niet loslaten. “Zeker het dossier van de afvalverwerkingsmaatschappij Isvag, waarvan ik voorzitter ben, wil ik blijven volgen. Afvalverwerking is een business van de toekomst, waarin de overheid een belangrijke rol moet spelen. Alleen al daarom wil ik tot aan de verkiezingen van volgend jaar mijn rol in de gemeenteraad blijven vervullen.”
Weerzin van populisme
Isvag zal hij misschien missen, maar andere elementen van de politiek is hij liever kwijt dan rijk. “Ik erger me enorm aan het toenemend populisme”, zegt Heylen. “Zeker aan de vreselijke verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog. Erdogan die de Nederlanders en de Duitsers bestempelt als fascisten, de woordvoerder van Donald Trump die in de Syrië-affaire totaal fout verklaart dat zelfs Hitler nooit chemische wapens heeft gebruikt, Marine Le Pen die zegt dat Frankrijk geen verantwoordelijkheid draagt voor de Holocaust, de racistische Whatsapp-groep bij de Antwerpse politie waarin een agent een dag na de aanslagen in Parijs schrijft dat
het Dolfke in hem nijdig is...” Heylen vraagt zich af of het domheid, een gebrek aan historisch inzicht of berekend populisme is dat tot dergelijke uitspraken leidt. “Hoe het ook zij, de vergelijking met Hitler en de concentratiekampen is blijkbaar alledaags geworden. Het samengaan van populisme en nationalisme leidt tot vreselijke uitspraken. En bij die banalisering van de gruwelijkheden uit het verleden wil ik mij niet neerleggen”, zegt hij.
“Antwerpen heeft in de voorbije decennia een lang traject gevolgd om met het vorige en het huidige college eindelijk moedig de schuld van de stad toe te geven. Die lijn moeten we nu doortrekken. Door bijvoorbeeld onze schoolkinderen mee te nemen naar de kazerne Dossin, naar Breendonk en naar de kampen. En ook door al onze bestaande monumenten te honoreren en er zelfs nieuwe bij te creëren.”
Nieuw monument?
Heylen denkt dan aan een monument met de namen van alle Antwerpse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. “Zoals het Vietnam-monument in Washington of de Menenpoort in Ieper”, zegt hij. “Daar is in het college ooit wel eens over gesproken. Er werd toen gedacht aan de omgeving van het museum van de Red Star Line, maar dat vind ik persoonlijk te veel the middle of no
where. Zo’n gedenkteken moet in het hart van de stad staan”, vertelt hij.
“Om uiting te geven aan onze diepe verbondenheid met de Joodse gemeenschap, die al vijfhonderd jaar teruggaat, zou het nog beter zijn om in digitale vorm een Joods historisch museum op te richten, dat we kunnen koppelen aan onze bestaande musea.”
In elk geval wil hij de huidige monumenten blijven eren en koesteren. “Het verplaatsen van zo’n monument in functie van de mobiliteit vind ik absurd. Dan maak je die straat maar twee keer per jaar verkeersvrij. Dat lijkt me niet overdreven als het gaat om de herinneringen aan onze slachtoffers van de kampen.”
PHILIP HEYLEN
Exschepen van Cultuur (CD&V) “Het vergelijken met concentratiekampen of Hitler is alledaags geworden.”