Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Genk eervol onderuit, Anderlecht sneuvelt in verlengingen
IJzersterk Anderlecht sneuvelt in Manchester pas in verlengingen, Genk blijft thuis tegen Celta de Vigo steken op gelijkspel
Anderlecht en Genk zijn Europees uitgeschakeld. Nipt, maar uitgeschakeld. Beide Belgische clubs hebben het uitstekend gedaan. Genk in zijn hele Europese campagne en Anderlecht was 80 minuten ijzersterk tegen Manchester United. Pas in de verlengingen ging het mis. Applaus. Dit smaakt naar meer.
Eén procent kans werd na het goede begin van Anderlecht op Old Trafford vijf procent. Na de 1-0 en de Engelse wervelstorm die daarop volgde, werd het weer wat minder. De 1-1 van Hanni en het uitstekende paars-witte spel dat daarop volgde, deed het geloof met een onwaarschijnlijke boost de lucht ingaan. De Engelsen leken zich nog altijd niet bewust van de ernst van de situatie en speelden te traag om het Anderlecht-blok te verontrusten. Het probleem van Man U begint steeds meer Zlatan Ibrahimovic te worden. De 35-jarige Zweed speelde gisteren andermaal een bleke partij. Als hij niet Zlatan zou zijn, vroeg je je af waarom Mourinho hem had opgesteld. Vorige week was hij aan de bal nog goed, maar ook dat lukte niet meer.
Hanni in een glansrol
Hoe anders was het bij Anderlecht. “Iedereen moet op zijn best zijn en dan nog een beetje geluk hebben”, had Anderlecht-trainer René Weiler vooraf gezegd. Bij Anderlecht was iedereen op zijn best. Het geluk hadden de paars-witten lange tijd niet eens nodig. Doelman Ruben stond pal toen Man U in de eerste en tweede helft zijn dolle tien minuten kende. Het duo Kara - Spajic won zowat elk duel en Obradovic ging even vlot over zijn man als in de Jupiler Pro League. Dendoncker regelde het middenveld, Tielemans was de verfijnde secondant met Hanni in een glansrol als nummer tien. Teodorczyk was weinig balvast, maar streed als een leeuw.
Anderlecht-trainer René Weiler zat op de trainersbank meters garen te spinnen in zijn rechthoek aan de lijn. Dit wilde hij al een gans seizoen zien. En het was helemaal niet defensief. Naarmate de wedstrijd vorderde, ging het kaarsje langzaam uit en René Weiler hielp blazen. Hij haalde Hanni en Chipciu te vroeg naar de kant, wellicht met het oog op Club Brugge zondag, maar hoogst ongepast. Teodorczyk werd ook vervangen en vijf minuten later lag Acheampong al met krampen over de grond te kronkelen.
Het Europese avontuur is voor de Belgische clubs voorbij. Maar het was mooi voor Anderlecht en Genk. Heel mooi. We willen meer van dat. We kijken al uit naar volgend seizoen.
Anderlecht verbaasde gisteren toch de wereld. Enerzijds omdat het na een erg sterke prestatie pas sneuvelde tegen Man United na verlengingen. Anderzijds omdat René Weiler na de rust begon te roteren en met het oog op Club Brugge drie sterkhouders wisselde. Wat als zij waren blijven staan? We zullen het nooit weten, maar goed...Toch bedankt voor deze mooie Europese campagne.
Een doordeweekse avond in Manchester. Zelfs voor een match tegen Anderlecht loopt Old Trafford dan vol met 71.000 fans. Of je hier dan begraven wordt of verrijst: een glorieus moment is het sowieso. Anderlecht had zijn eregasten alvast uitgenodigd, want op de tribune zaten ex-spelers Marcin Wasilewski en Steven Defour.
Sterkste ploeg
Op voorhand waren de Mancunians er precies wel zeker van dat het een Brusselse begrafenis ging worden. Zoals de stadionspeaker die spelersnamen van Anderlecht afriep. Tsjonge: het was alsof hij een lijst met slachtoffers van een ramp overliep. Wat de man toen nog niet besefte was dat René Weiler dan toch gehoor had geven aan onze smeekbede om zijn beste elftal op te stellen. Fuck Club Brugge zondag. Met Teo, Hanni, Chipciu en Kara speelde RSCA alsof het niets te verliezen had. Zelfs geen countervoetbal. Dank u, René. Als we er dan toch uit moesten, liefst met opgeheven hoofd.
Maar na een kwartier bleek al dat Teo en co in de toiletten gerust Anderlecht was here konden krassen. Onder impuls van Hanni met luitenants Tielemans en Dendoncker in zijn rug creëerde paarswit kansen. Het zalige aan Old Trafford is dat je een stadion met zoveel volk letterlijk kan horen zuchten. Dat deden ze van opluchting toen Dendoncker en Acheampong nipt naast besloten.
Maar Man U zou Man U niet zijn als het daar niets tegenover zette. Appiah was nog verkouden van vorige week toen Rashorfd hem een paar keer voorbij was gesneld en ook nu was dat onvermijdelijk. En bij de eerste Engelse counter scoorde Mkhitaryan uiteraard zijn traditionele Europa League-goal met een harde schuiver. Paars-wit was even aangeslagen en het thuispubliek begon al foto’s te nemen voor de bidprentjes. Gelukkig bewees invallersdoelman Rubén ook zijn klasse met drie ijzersterke saves. Een mooie sollicitatie.
En toch waren de belangrijkste namen in de boekjes van de topscouts weer die van Dendoncker (wat een power) en Tielemans (wat een flair). Youri was niet te beroerd om zelfs die gele kaart te pakken waardoor hij een eventuele halve finale zou missen. Het kroop geenszins in zijn hoofd, want toen er nog eens een bal voor zijn voet viel knalde hij staalhard richting doel. Het leer strandde op de lat, maar Hanni poeierde de rebound binnen. In Europees verband was het al 302 minuten geleden dat Man U hier nog een tegengoal had geslikt, maar voor Hanni was het een dik verdiende treffer. Dat er nu nog eens iemand zegt dat hij de RSCA-huisstijl niet in zich heeft, een pseudo-kapitein is of dat hij niet altijd als nummer 10 moet spelen.
Zlatan faalt
Dat was alvast niet de mening van de 3000 meegereisde Belgische fans. Die waren al de hele tijd aan het brullen en zongen zelfs sarcastisch Glory, Glory Man United. In de tweede helft werd dat richting Mourinho zelfs: Allez José, chan-
te avec nous.
Naast de Portugees stond René Weiler in zijn kostuum. Ontspannen. Wie was er hier eigenlijk The Special One? Want wat de stand ook was, verlengingen of niet: de RSCA-coach had het in zijn hoofd gestoken om na de pauze te roteren en deed al snel drie wissels. Stanciu, Bruno en zelfs Thelin kwamen er in voor Hanni, Chipciu en Teo. De middelvinger richting Club Brugge zondag werd ingetrokken, maar Mourinho schrok zich een bult.
Tegelijkertijd wreef Weiler over zijn konijnenpoot, want paars-wit zag niemand geblesseerd uitvallen en bleef lange tijd geluk afdwingen. Een flater van Appiah werd niet afgestraft en tot grotere ergernis van de hijgende fans in onze nek miste Ibrahimovic talrijke kansen.
Maar dat de naam Zlatan nu pas valt was louter de verdienste van paars-wit, want ze dwongen verlengingen af. Daarin toonden Fellaini en Pogba eerst nog genade, maar toen Rashford schoot was de chance op: 2-1. Al was het toen al duidelijk dat ze ‘ Anderlecht was here’ niet eens stiekem in de toiletten moesten krassen. Anderlecht mocht dat gerust met trots op de kleedkamermuur doen.