Jonas Vinck: negen maanden geleden totaal onbekend, nu de revelatie bij Lierse

Zeven wedstrijden resten er Lierse nog in Playoff 2. Als het van Jonas Vinck afhangt, speelt hij ze nog allemaal. De 21jarige rechterflankverdediger geldt als de absolute revelatie bij de Pallieters en dus kan Vinck maar niet genoeg krijgen van zijn eerste profseizoen.

Jonas Vinck is zonder enige twijfel de dikste pluim op de hoed van de scouts van Lierse. Als nobele onbekende werd hij negen maanden geleden uit de vergeetput van derde klasse gesleurd door de Pallieters, die de 21-jarige verdediger weg plukten bij Hamme. Als wisselstuk zo dacht iedereen. Behalve Jonas Vinck zelf, die van- af dag één vastberaden naar de training reed om een basisplaats af te dwingen.

Het verschil tussen Hamme en Lierse was enorm, maar opvallend genoeg miste je vanaf de eerste dag geen enkele training. Ook al vertrouwde Eric Van Meir je wat extra rust toe als je in overdrive zou gaan? Jonas Vinck: “Van Meir zei me die eerste dagen inderdaad dat ik wat extra rust kon nemen als ik voelde dat het ritme te hoog zou liggen. Ik maakte de trainer duidelijk dat ik er nooit gebruik zou van maken. Ook al had ik een keer een mindere dag, het kon me niet beletten om te trainen. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Het heeft met mijn mentaliteit te maken. Ik ben niet de meest frivole speler van 1B, maar kan en wil alles compenseren met mijn karaktersterkte. Iedere keer dat ik in een match gepasseerd word, voelt het aan als een nederlaag.”

Al die goede wil ten spijt, moet het verloop van het seizoen toch ook voor jou een verrassing zijn? “Inderdaad. Ik had ook nooit gedacht dat ik van alle spelers bij Lierse het op drie na meeste speelminuten zou verzamelen. Slechts drie jongens gaan me vooraf. Daar ben ik best wel trots op. Iedereen vroeg zich af wat die Jonas Vinck bij Lierse kwam doen en hooguit was ik een wissel- stuk voor David Habarugira. Zelf wilde ik voor meer gaan, maar dit seizoen overstijgt ook mijn verwachtingen.”

Dat Lierse er op aast om nu al je lopende verbintenis open te breken, is wellicht het grootste compliment? “Het doet deugd en betekent toch wel iets voor mij. Het is een blijk van heel veel vertrouwen en geeft me een goed gevoel. Of die contractverlenging er straks ook komt, is werk voor mijn manager. Ik wil enkel en alleen op het spelletje focussen. Maar ik steek niet weg dat ik me goed voel bij deze club. Er is veel ambitie, de fans onthaalden me positief en de sfeer is opperbest.”

En als onvervalst voetbaldier moet het einddoel een ploeg uit 1A worden, mogen we vermoeden?

“Ik was er dit seizoen al heel dicht bij met Lierse en geef toe ook wel van de hoogste klasse gedroomd te hebben. Het is zeker een ambitie, ja. Maar de tijd moet er ook rijp voor zijn. In Play-off 2 krijgen we nu de gelegenheid om wat van 1A te proeven. De conclusie is dat we het best wel aardig doen, maar we toch telkens aan het kortste eind trekken. Wellicht speelt onze jeugdigheid ons nog parten. We willen het vaak te mooi doen en zijn nog wat onervaren.” Je bent bijna 21 jaar en speelde een jaar geleden nog in derde klasse. Toch is het altijd je ambitie gebleven om profvoetballer te worden. “Inderdaad. Kinderen van mijn generatie droomden van een beroep als dokter of kinesist, maar ik zei steevast dat ik profvoetballer wilde worden. Daar ben ik altijd van overtuigd gebleven. Vorig seizoen nog vroeg ik mijn vader om nog even alles op het voetbal te mogen zetten bij Hamme, terwijl die me deels al liever aan het werken zag gaan. Hij stemde toe en die transfer naar Lierse was de absolute bekroning. We hebben er samen een fles champagne op gedronken. Dat is een moment dat ik nooit zal vergeten.”

FOTO BELGA