Een mooi record

M inister van Wonen Liesbeth Homans (N-VA) pakt in deze krant uit met fraaie cijfers. In 2016 werd voor 866 miljoen euro geïnvesteerd in sociale woningbouw. Nooit eerder werd in de sector in één jaar tijd zo veel geld uitgegeven. Concreet betekent dit dat er in Vlaanderen meer dan 4.176 nieuwe sociale woningen zijn bijgekomen en dat 4.259 oude huizen en flats zijn gerenoveerd. De minister is trots op deze verwezenlijking. En dat mag ze best zijn. Met deze investering heeft ze een serieuze inhaalbeweging gemaakt. En dat was nodig ook.

Het siert de Vlaamse regering dat ze van in het begin hoge ambities heeft gekoesterd om het tekort aan sociale woningen aan te pakken. De wachtlijsten waren onfatsoenlijk lang, veel woningen verouderd en het tempo waarmee nieuwe werden gebouwd, lag niet hoog genoeg. Daarom pakte de regering-Bourgeois uit met een ambitieus plan dat belooft om tegen 2025 op zijn minst 50.000 extra sociale woningen te bouwen. Homans zit met de investeringen voor 2016 alvast voor op schema. Ook de inspanningen die voor renovatie worden gedaan zijn zeer belangrijk. In verouderde huizen betalen mensen soms meer aan hun energiefactuur dan aan de huur. Een absurde situatie die kan worden rechtgetrokken door renovatie en isolatie.

Ook mooi is dat de stad Antwerpen flink bedeeld werd in 2016. Volkomen terecht, zelfs noodzakelijk. De nood aan sociale woningen in een diverse havenstad als Antwerpen met een permanente instroom van nieuwe bewoners zal altijd groter zijn dan elders in het land. Het is daarbij ook van groot belang dat die sociale woningen goed verspreid worden over de stad. Er zijn nu al grote concentraties in bepaalde districten. Die moeten niet groter worden.

Het is nu voor minister Homans (en haar opvolgers) kwestie van deze inspanningen vol te houden. Vlaanderen en sociale woningbouw, het blijft een moeilijk huwelijk. Slechts 6% van de woningmarkt is hier sociaal, en met alle beloofde inspanningen zal dat nooit meer worden dan 7,5%. In Nederland ligt dat percentage op 30%. Nog altijd staan hier 100.000 mensen op een wachtlijst. Mensen uit de sector verwachten dat die lijsten nu misschien wel korter zullen worden, dat de wachtenden minder lang zullen moeten wachten en betere huizen zullen krijgen, maar wachten zullen ze. Zeker omdat de Vlaamse bevolking de volgende jaren zal aangroeien. Zelfs de 50.000 extra woningen tegen 2025 zullen dan onvoldoende zijn om alle mensen die niet genoeg geld hebben om gezond en veilig te wonen, een onderkomen te bieden. En dat moet toch het streefdoel zijn van een welvarende regio als Vlaanderen: dat we iedereen die er recht op heeft een betaalbare en degelijke woning kunnen bieden. Minister Homans mag dus best trots zijn op haar prestaties, maar ze mag vooral niet op haar lauweren rusten.