Gouden tijd voor Belgische profs

Club Brugge, Anderlecht en AA Gent staan in de rij voor Jordi Vanlerberghe van KV Mechelen. 20 jaar is hij, sinds zijn 16e in de Akern van Malinwa en steeds completer geworden. Kan in de defensie en op het middenveld spelen, scoort ook regelmatig een doelpunt. Een mooie voetballer, groot en sierlijk. Geen wonder dat de Belgische top achter deze speler aanzit. Maar er is nog een belangrijke reden om van Vanlerberghe een prioriteit te maken. Onze topclubs komen namelijk in de problemen met het quotum ‘homegrown’ voetballers in hun kernen. Voetballers die voor hun 23e drie jaar in België hebben gespeeld. Daarvan moeten er per wedstrijd minstens zes in de selectie zitten en dat wordt dus steeds problematischer. Zeker omdat in de Pro League stemmen opgaan om de leeftijdsgrens voor een homegrownspeler te verlagen van 23 naar 21 jaar. Met het plafond op 23 jaar wordt de regel vaak omzeild doordat jonge buitenlanders soms ook al voor hun 23e drie jaar in ons land spelen. Daardoor zijn onder meer de AnderlechtHondurees Andy Najar en Ghanees Frank Acheampong homegrown

spelers.

Maar ook zonder de dreiging van die verlaging is het voor sommige clubs reeds alle hens aan dek. Als Anderlecht straks Youri Tielemans en Leander Dendoncker ziet vertrekken, krijgt het een probleem. Paarswit kan niet wekelijks vier tot vijf Belgische jongeren op de bank laten zitten om aan de zes homegrownspelers te komen.

De jonge (goede) Belgen en hun clubs spinnen er garen bij. KV Mechelen zal een hoofdprijs kunnen vragen voor Vanlerberghe en misschien ook wel voor Mats Rits, net als STVV dat kan voor Stef Peeters en Pieter Gerkens, Lierse voor Benson en Eupen voor Hendrik Van Crombrugge. Ze kunnen voor mooie transfersommen vertrekken en de contracten die ze aangeboden krijgen, zijn wegens de schaarste overgewaardeerd. Gouden tijden voor Belgische voetballers.

België is in Europa het land dat op twee na de meeste buitenlanders tewerkstelt. Een twijfelachtige status. Om die overgewaardeerde contracten tegen te gaan, is er maar één uitweg: nog meer investeren in de jeugdwerking. Vooral voor de plaatsen waar minder creativiteit nodig is verdedigers bijvoorbeeld moet meer uit de Belgische jeugd kunnen worden geput. Goede verdedigers kan je makkelijker zelf opleiden dan de geniale spelverdeler of veelscorende spits.