Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Tina Maerevoet: Paulien of Deesje?
Nergens beter dan Thuis. Tenzij misschien in het theater? Actrice Tina Maerevoet voelt zich overal thuis. Zaterdag als Paulien op de Thuisdag, en zondag als Deesje op de planken in Zandvliet.
“Het zijn af en toe hectische taferelen”, lacht Tina Maerevoet. Gelukkig houdt de actrice het hoofd koel. Het is niet haar eerste Thuis- dag, zaterdag in Wachtebeke. “Een Thuis- dag begint telkens heel vroeg in de make-upstoel. Nadien zetten mijn collega’s en ik ons schrap voor een fotomarathon. Sommige fans staan uren in de rij voor een foto, een handtekening en een praatje. Ze willen even hun verhaal kwijt. Ik begrijp dat. Paulien en de andere personages uit Thuis komen tenslotte bijna dagelijks over de vloer. Of ze proberen iets los te peuteren: ‘ Hoe zit dat nu tussen Mayra en Waldek?’ (lacht) Met heel de cast kijken we hier telkens weer naar uit. Het is een fijne ontmoeting tussen acteurs en kijkers.”
Een dag later krijgt Tina heel andere kijkers. “Dan speel ik mijn – voorlopig – laatste Deesje. De voorstelling is mijn afstudeerproject aan het conservatorium. Sindsdien heb ik deze monoloog al enkele seizoenen hernomen. Ik speelde Deesje al ruim tweehonderd keer. En het blijft telkens fantastisch om met die kleine meid op avontuur te gaan. Dees
je vertelt het verhaal van een 8-jarig meisje dat bij haar halftante gaat logeren. Per ongeluk verdwaalt ze in de stad en ontmoet daar meneer Hekkensluiter en meneer Paprika, een luidruchtige Duitser en Tina Teen. Deesje komt zelfs op televisie!”
Of kinderen Paulien en Deesje van elkaar kunnen onderscheiden? “Absoluut. Als het publiek bij Deesje in de zaal komt, zit ik al op het podium. Dan hoor ik in het geroezemoes wel eens: ‘Hela, dat is Paulien!’ Maar eens de voorstelling van start is gegaan, ben ik voor hen meteen Deesje. Dat is ook mijn taak als actrice. Ergens in het stuk vraag ik om een paar namen te roepen. Natuurlijk roept er dan steevast een grapjas Paulien (lacht).”
Ook Joke van Leeuwen, de geestelijke moeder van Deesje, zag Pauliens bewerking al. “Natuurlijk, helemaal in het begin is ze komen kijken. En ze vond het fantastisch. Het verhaal is heel meeslepend, want Deesje maakt van alles mee. Ze ontmoet zelfs een vrouw die liedjes op haar tenen fluit. Omdat ik de voorstelling al zo vaak speelde, raak ik ondertussen echt met mijn teen tot aan mijn mond. Een talent waar je verder in het leven niet meteen heel veel aan hebt.”
THEATERSTUK MET MATHIAS VERGELS
In het najaar staat Tina samen met Thuis
collega Mathias Vergels op de planken. “Mijn papa overleed twee jaar geleden. Hij stierf aan mesothelioom, een kanker die ontstaat door het inademen van asbest. Ik wilde een kindervoorstelling maken over verlies en gemis. Dat is niet zo’n evidente thematiek voor die leeftijd. Tot ik de prachtige kortfilm Slaapwel Frank van Luc Van Ginneken zag. De film vertelt het verhaal van een hamstertje dat sterft. Zijn baasje doet er alles aan om Frank in de hemel te krijgen, maar de weg naar die hemel is niet zo eenvoudig. De voorstelling is deels een hommage aan papa. Hij hielp mij tien jaar geleden met de opstart van mijn eigen theaterbedrijf. Een decennium later maak ik nog altijd theater. Ik doe heel veel zelf, al is dat niet altijd makkelijk. Neem nu een repetitieruimte huren hier in het Antwerpse: dat kost al gauw 1.500 euro per maand. Maar goed, in beperking ligt ook creativiteit. Ik wil kwaliteit leveren, geen brol. Trouwens, mijn eigen gezelschap heeft na tien jaar nog altijd geen naam. Als er lezers een suggestie hebben: morgen zit ik op de
Thuis- dag. Kom maar af!”
“Omdat ik de voorstelling al zo vaak speelde, raak ik ondertussen echt met mijn teen tot aan mijn mond.”
TINA MAEREVOET Actrice