Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Als nepwapens verboden waren, had de politie het al wel gezegd”
Kramers verkopen massaal namaakgeweren, normaal het privilege van wapenhandelaars
In de schietkramen op de Sinksenfoor zijn speelgoedwapens nog steeds een graag geschoten prijs, “maar voor de gevolgen kunnen wij niet instaan”, zeggen de foorkramers. “We zeggen wel dat kinderen er alleen thuis mee mogen spelen – in deze tijden van terreur – maar als ze niet luisteren...” Volgens de wet gaat het om nepwapens en die mogen eigenlijk uitsluitend worden verkocht door wapenhandelaars.
Woensdag moest de Antwerpse politie voor de tweede keer in nog geen week tijd massaal uitrukken voor wat twee jongeren met speelgoedwapens bleken te zijn. Een 18- en een 20-jarige waren op een dak in de stationsbuurt met zogenaamde BB-guns aan het spelen en dat had voor grote ongerustheid bij mensen op straat gezorgd. “De speelgoedwapens vielen zo goed als niet te onderscheiden van echte wapens, en al zeker niet vanop afstand”, zei de politie woensdag. Voor een Antwerpse wapenhandelaar kwam de actie niet als een verrassing: “Als het Sinksenfoor is, zien we de BB-guns telkens weer opduiken.”
Geen wonder, want alle schietkramen verkopen speelgoedwapens, sommige al meer dan andere. “Wat zou een schietkraam nu zijn zonder speelgoedwapens?”, zegt kraamster Carmen Arku. Aan haar kraam hangt uit: verboden onder de 18 jaar. “Maar als hun ouders erbij zijn, mogen kinderen van mij ook schieten, dan is het de verantwoordelijkheid van de ouders. Weet u dat ik er soms zelf van schrik hoe jong de kinderen zijn? Maar volgens hun ouders kunnen ze dat dan.”
In haar kraam, tussen de andere prijzen, zien we onder meer een machinepistool MP5A5 en een M290B shotgun – namaakwapens die er inderdaad voor leken en vanop afstand best echt en indrukwekkend uit kunnen zien. “Kijk, hier loopt veel politie rond. Als dit niet oké was, dan had ik ze allang weg moeten halen.”
“Wapens, ze hebben altijd hun aantrekkingskracht gehad, en ik zie nu ook niet minder interesse bij de jeugd dan vroeger”, zegt Arku. “Maar we leven in andere tijden en ik zeg altijd tegen de mensen: een speelgoedgeweer is voor thuis, loop er niet mee rond hier op de foor, stop het weg in je tas. Wat jongeren doen als ze thuis zijn, dat is natuurlijk niet mijn zaak.”
Wetgeving
Namaakwapens zijn in ons land vrij verkrijgbaar. Dat wil zeggen dat ze door een wapenhandelaar mogen worden verkocht, die aan strenge normen moet voldoen. Bepaalde nepwapens zijn ook vergunningsplichtig, onder meer wanneer de ‘kinetische energie van de projectielen meer dan 7,5 joule bedraagt’, of anders gezegd: als ze een zeer krachtig schot kunnen lossen. De wapenwet is níét van toepassing op speelgoed dat ontworpen is voor kinderen onder de 14 jaar. Een waterpistool of een kleurrijk geweer is bijvoorbeeld duidelijk speelgoed, maar het verschil tussen een speelgoedwapen en een namaakwapen is niet altijd zo evident. Algemeen geldt: een tuig dat redelijkerwijs zou kunnen worden gebruikt om iemand mee te bedreigen, kan als een (namaak)wapen worden beschouwd. Voor onrealistische modellen die wel projectielen kunnen afschieten, stelt de politie, moet worden gekeken naar de mogelijkheid om verwondingen te veroorzaken.
Verwarring
Conclusie: op de Sinksenfoor zijn er heel wat namaakwapens te koop. Want het zijn wel plastic flutpistooltjes zonder enige kracht (0,70 joule), zeggen de kramers zelf, maar ze zouden wel (van ver) met een echt wapen verward kunnen worden. Hun verpak
king is ook vaak dubieus. Aan de ene kant van de doos staat, in het Frans, ‘niet beneden de 18 jaar’ en aan de andere kant staat er, in het Engels, ‘niet beneden de 14 jaar’. Het lijkt allemaal wat grijze zone en voor interpretatie vatbaar.
“Ach”, zegt een foorkramer, “dit ding kun je toch niet verwarren met een echt wapen? Dat ‘kogeltje’ valt zo naar beneden.”
Salve is het ‘ merk’, iets dat we vaker zien terugkomen in de schietkraampjes. “Ik wilde de BB-guns eerst niet bij mijn prijzen zetten”, zegt een kraamster, “omdat een collega-kramer het in Antwerpen afraadde. Het zou hier niet mogen. Maar ik zag ze in alle kramen staan en ik zie zoveel kinderen ermee rondlopen. Dus ik heb ze ook meegebracht. Ze zijn zo klein en onschuldig. Ik zou niks verkopen dat ik mijn eigen kinderen niet zou geven.”