Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Deze keer liet ik mij mentaal niet kraken”
Net als vorig jaar in Postel staken boezemvrienden Yves Lampaert en Victor Campenaerts er op het BK tijdrijden bovenuit. Vorig jaar won Campi. Nu was het de beurt aan Lampi. De WestVlaming van Quick.Step Floors reed van start tot finish aan de leiding. De boerenzoon is na winst in Dwars door Vlaanderen en Gullegem bezig aan een boerenjaar. Misschien moet Patrick Lefevere hem toch maar meenemen naar de Tour.
“Eindelijk heb ik hem”, vertelt een dolgelukkige Yves Lampaert met de tricoloretrui en dito koerspetje. Ook vorig jaar was hij er dicht bij. Twee ronden lang reed hij in poleposition, tot Campenaerts hem in de slotronde op drie seconden zette. Deze keer hield hij na zijn snelle start wel stand. Meteen na de meet gaven Lampaert en Campenaerts elkaar een innige knuffel.
De voormalige ploeggenoten bij Topsport Vlaanderen - Baloise zijn vrienden. Al durven ze elkaar ook de duivel aan doen.
“Het was de voorbije weken niet anders. Ik was in de Ronde van Zwitserland in de bergen aan het afzien dat het geen naam had, en hij stuurde weer berichtjes: Yves, ik vlieg
op training of Ik heb dat zware verzet kunnen stampen. Deze keer liet ik mij mentaal niet kraken. Het was opnieuw een hevige sportieve strijd.
Campi is iets fanatieker bezig met tijdrijden dan ik. Ik had in de aanloop een druk programma. Maar nu ben ik blij dat ik zo afgezien heb in Zwitserland.”
Na zijn uitstekende voorjaar met een zege in Dwars door Vlaanderen trok Lampaert samen met Julien Vermote in mei voor tweeëneenhalve week naar Livigno. In de Ronde van België leek hij na zijn eerste hoogtestage nog niet te vliegen. Maar de poulain van Tom Steels heeft duidelijk een nieuwe stap voorwaarts gezet.
“Vorig jaar na de Vuelta voelde ik mij ook niet meteen super. Maar plots werd ik zevende op het WK en won ik de ploegentijdrit.”
Opwarmen in de bus
De zege van Lampaert was logisch. De Stier van Ingelmunster reed van start tot finish aan de leiding. Hij had ook de beste voorbereiding genoten. In tegenstelling tot de andere ploegen die de opwarming – weliswaar begeleid door ventilatoren – buiten afwerkten, warmden de vier gezanten van Quick.Step op in de airco. Chauffeur James Vanlandschoot had wat plaats gemaakt in de ploegbus.
Lampaert kon ook rekenen op de grootste vocale steun. Het inderhaast bedachte parcours in Chimay – zes weken geleden was er nog geen startplaats bekend – was knap. Het zette slechts weinigen aan om de verre verplaatsing te maken naar de grens met Frankrijk. Als we renners incluis duizend aanwezigen hebben geteld, hebben we niet overdreven. Slechts één supportersgroep was hoorbaar: Forza Lampaert. Ze waren met meer dan veertig afgezakt. Ook vader Jean en moeder Carine – “We moeten dag en nacht onze groenten water geven” – hadden ondanks de problematische droogte voor één dag hun dorre akkers met bloemkolen en prei verlaten. Vriendin Astrid had ’s ochtends haar laatste examen afgelegd en was klaar voor een postexamenfeestje in clubhuis De Wante, met gratis stutjes met gekapt.
Eerste reserve voor Tour
“Ik kan wel een Rodenbachske verdragen, maar ook niet te veel. Zondag is het weer koers. Het parcours van het BK ligt mij wel. Het is een soort van kermiskoers met kasseien: veel optrekken en hard rijden. Ik heb dat graag. Ik won onlangs nog Gullegem Koerse. Een soortgelijke koers. Niet simpel om daar te winnen.”
En nadien? De Tour? Volgens de huidige exitpolls bij Quick.Step Floors is Lampaert eerste reserve. Zonder nieuwe wendingen moet hij nog een jaar wachten op zijn eerste Ronde van Frankrijk.
“De selectie staat nog niet vast. Ik wil graag gaan, ook al is de Tour een garantie op drie weken afzien. De ploeg weet wat ze aan mij heeft”, zegt Lampaert, die – als Lefevere in 2018 doorgaat met zijn ploeg – in zijn contract nog een clausule van één jaar heeft staan.