Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Trainen bij 35 graden zonder één druppel water
Moslim Faycal Rherras over lusten en lasten van de ramadan
Het wordt steeds heter en de trainingen steeds zwaarder. Gisteren ontliep KV Mechelen de 35 graden door de training naar 8.00u ’s ochtends te verschuiven. Een voorbereiding is altijd een beetje sterven. Maar het meest nog voor moslims die ramadan houden. Want is de boodschap voor de spelers ‘zo veel mogelijk water drinken’, dan mogen zij overdag geen druppel water drinken. Faycal Rherras getuigt over de lusten en lasten. “Allah maakt er ons sterker door.”
Woensdag hervatte ook KV Mechelen de trainingen. Met nieuwkomer Faycal Rherras, overgekomen van het Schotse Hearts. Daar kreeg de Marokkaan na zijn terugkeer van de Africa Cup plots geen kansen meer van nieuwe coach Ian Cathro. Hij was dus blij dat KV Mechelen-coach Yannick Ferrera, een oude bekende van bij SintTruiden, hem opbelde.
De spelers zien op het oefenveld al meteen danig af. Onder die loden zon snakken ze tussendoor naar de flesjes water. Niet Rherras. De 24-jarige flankverdediger is net zoals El Messaoudi moslim. En volwassen moslims, ook profvoetballers in volle voorbereiding, houden zich een hele maand - nog tot en met zondag - aan de ramadan. Dat wil zeggen: tussen zonsopgang en zonsondergang niet eten, drinken, roken en geen seksuele omgang. En Rherras blijkt een overtuigd moslim. Het aangereikte water gaat over zijn hoofd, maar niet over zijn lippen. “Al heb ik vreselijke dorst”. En de lunch na de training slaat hij gewoon over, pas na 22.00u mag hij eten. “’s Morgens valt het wel mee, er zijn nog spelers die niet ontbijten. Maar natuurlijk heb ik nu ook grote honger. Dat moet evenwel wachten tot vanavond. Het is soms hard, je moet echt wel sterk in je hoofd zijn om in deze temperaturen iedereen te zien drinken en niet toe te geven. Ik ben toch blij dat ik er na dit weekend weer van af ben.”
Begrip voor Özil
Want het is toch een beetje gekkenwerk - onverantwoord eigenlijk - je zo afbeulen in deze temperaturen, zonder ook maar iets te eten of te drinken tussen ongeveer 3.30u en 22.00u.
Coach Gertjan Verbeek, ex-Feyenoord en nu bij het Duitse Bochum, zegt onomwonden dat in topvoetbal geen plaats kan zijn voor een rama- dan. En op het EK van vorig jaar zei de Duitse middenvelder Mesut Özil, ook overtuigd moslim, dat hij op matchdagen heus wel zou eten. Verbeek krijgt geen begrip van Rherras, Özil wel. “Trainen gaat wel, twee keer per dag zelfs. Maar matchen spelen, 90 minuten op volle kracht, is echt niet doenbaar. Zeker ’s avonds niet.”
Een vergelijkend onderzoek in Tunesië wees nochtans uit dat spelers die vier weken strikt de ramadan volgden niet minder uit de fysieke testen kwamen dan de anderen. Integendeel.
“Dit volhouden voor Hem geeft inderdaad bijzondere krachten”, knikt Rherras. “Het maakt je nog sterker in je hoofd.” En daarom bidt ook hij nog eens vijf keer per dag tot Allah. Niet meteen in het stadion, maar thuis. Er zijn ook geen aparte ruimtes voorzien, zoals bij de topclubs in moslimlanden. Maar bijvoorbeeld Liverpool heeft wel drie kamers om te bidden. Malinwa niet. “Maar dat is niet erg, je kan overal bidden. Ik heb zelfs een app die mij overal ter wereld de richting van Mekka aanwijst.”
Een overtuigd moslim dus. Eén dag heeft hij afgelopen maand ‘gezondigd’. “Omdat we op reis gingen. Tijdens het reizen mag het wel, eten en drinken. Die dag haal ik dan wel achteraf in.” Maar verder: heel consequent. Dus ook geen seks overdag op zijn vakantie met zijn Luikse vriendin. “Echt niet. C’est normal! Zij is geen moslim, maar heeft wel de hele rama- dan mee gevolgd om mij te steunen. Misschien bekeert ze zich nog, misschien ook niet. Maakt niet uit. Net hetzelfde als met de hoofddoek. Ik zal haar nooit dwingen.”
Getuige van aanslag
Moslim zijn in deze tijden, het is niet evident. Dinsdag schrok heel het land alweer op van een bomterrorist in Brussel die luidop “Allahu Akbar” schreeuwde. Rherras springt op: “Ik was daar! Ik kwam even daarvoor net aan in Brussel met de Eurostar uit Engeland, waar ik nog wat papierwerk had moeten regelen. En dat is nog niet alles! Ik zat ’s morgens ook nog middenin de wegversperring die vluchtelingen in Calais hadden opgeworpen en waarbij een dode viel, twee auto’s voor mij. Ik heb hem zien branden!”
De wereld brandt, en dus krijgt hij als moslim in de kleedkamer ook steeds meer vragen over zijn geloof. “Dan vertel ik hen dat die terroristen geen moslims zijn, maar gekken. Een echte moslim wil alleen liefde en vrede. En dan zeg ik ook: je hebt overal goede en slechte mensen.” Maar zijn ploegmaats tonen op deze hete trainingsdagen vooral veel respect voor zijn volharding. “Ze vragen me hoe de ramadan werkt en hoe ik me voel. En ze wensen me veel moed.”
Nog een paar dagen, Faycal.